Geachte Redactie,

Politiek in Almelo dat is gemeentepolitiek. Helaas lopen de journalisten aan de lijn van de PvdA onder leiding van kameraad Bert Kuiper die direct de persoonlijke aanval opent op zijn criticasters. Journalisten die geen hoor en wederhoor toepassen, zich niet op feiten baseren en worden gebruikt om politieke tegenstanders monddood te maken. Al jarenlang maak ik me druk over Almelo omdat ik Trots ben op Almelo. Dat zonder enig eigenbelang. Dat zonder doel om stukjes grond toe te eigenen of ondernemers dwars te zitten, die vrienden en bekenden beconcurreren.

Almelose politiek in 3 punten: Ja en amen zeggen, slijmen met Bertje Kuiper en eigenbelang.

Harry's politiek in 3 punten: kritisch zijn, niet slijmen met de PvdA kameraad en Almeloos belang.

Vrijheid van meningsuiting dat bestaat niet in Almelo en de democratie is er één waarin alleen de gewenste meningen gehoord mogen worden.

Harry de Olde

Naschrift redactie:
Harry de Olde is geboortige Almeloër en wil kandidaat zijn tijdens de gemeenteraadverkiezing van maart 2010 voor de partij van Rita Verdonk, Trots op Nederland / Almelo.
De Olde heeft echter een politiek verleden bij partijen als Boerenpartij, Binding Rechts, Centrumpartij, LPF en Nieuw Rechts. Deze feiten mogen en moeten zelfs gemeld worden, dat is de informatieve plicht van de journalistiek. Of de Olde nu nog dezelfde standpunten als destijds heeft is ter beoordeling aan de kiezer.
Inmiddels heeft de Olde de redactie van AlmeloNieuws laten weten zich als kandidaat voor Trots op Nederland / Almelo te hebben teruggetrokken en hij zal dit internetkrantje zo nu en dan opvrolijken met interessante stukjes uit de gemeente politiek, zo beloofd de Olde.

Al mijn hele leven ben ik opgekomen voor de gewone man/vrouw. In mijn prille jeugd zag ik op tv hoe tijdens de Boerenopstand in Hollandscheveld boerengezinnen met traangas uit hun boerderijen werden gejaagd. Dat was het begin van mijn politieke carriére, ik sloot mij aan bij de Boerenpartij omdat ik dat onrecht niet kon aanzien. Door onderling gekibbel viel de Boerenpartij uiteen in drie fracties waaronder Binding Rechts die vrij sterk was in het oosten van het land. De leider van de partij boer Harmsen werd wethouder in de gemeente Apeldoorn. Ik zag mijn kans schoon mede door zijn succes het in Almelo te proberen maar door allerlei tegenwerkingen van links is het mij niet gelukt om een zetel te bemachtigen in de raad.
Bij de oprichting van de Centrumpartij door Drs. Henry Brookman, docent geschiedenis en natuurwetenschappen aan de Vrije Universiteit van Amsterdam presenteerde hij de partij als niet links en niet rechts, maar voor behoud van eigen cultuur en goed voor het milieu.... Ik ben daar een tijdje lid van geweest maar mede doordat zich allerlei radicaal volk aansloot, de partij ook weer snel verlaten.
Dat deed mij geen goed en ik was vast besloten er mee te stoppen, maar ineens diende zich daar een partij aan waar ik me echt 100 % in kon vinden.
De LPF van Pim Fortuyn, ik ben daar direct lid van geworden en een bestuursfunctie daarin gehad, maar toen Pim werd vermoord ging het fout...ook hier in Twente werd er ruzie gemaakt onderling.
Omdat ik toch iets met Almelo wilde en omdat deze partij mee wilde doen met de raadsverkiezingen heb ik me aangesloten bij Nieuw Rechts waarvan de leider goed bevriend was geweest met Pim Fortuyn. Hij was de rechterhand van Pim In Leefbaar Rotterdam.
De verkiezingen waren een roerige tijd voor mij, we werden constant op de hielen gezeten door de AFA , een exstreem-linkse club die bang waren dat we een zetel zouden halen. Bijna was het ons gelukt want we kwamen maar 35 stemmen te kort voor een zetel ondanks een hele goede campagne die werd gevoerd.

Mijn verleden achtervolgd me, ben daar weer eens achtergekomen doordat ik hier in Almelo mee wilde doen aan de verkiezingen met een stel goede en kundige mensen die Almelo weer op de kaart wilden zetten als een stad om Trots op te zijn. Dat "DOM" links nu alweer een heksenjacht is begonnen om te proberen onze opmars te stuiten blijkt dat ze van het verleden niets maar dan ook niets geleerd te hebben. Ik wens TON veel succes.

Harry de Olde

Vanuit de contreien van het Polman stadion bereiken ons de laatste maanden enkel positieve geluiden. Sinds Gertjan Verbeek er de scepter zwaait, is er heel veel ten goede veranderd. De punten stromen binnen, eerst veel in uitwedstrijden, maar sinds afgelopen weekend weten we dat de toppers hier in Almelo ook gewoon afgedroogd worden met goed voetbal. Niets dan lof. Er staat een solide organisatie in alle geledingen en financieel gezien zit het snor. Men kreeg vorige week zelfs het zoveelste compliment: Heracles Almelo is een voorbeeld voor heel veel Betaald Voetbal Organisaties die hun financiële zaakjes niet op orde hebben. Hier is alles oké en menigmaal: “Petje af.”
Als supporter van deze mooie club ben ik uiteraard zeer content met het verloop van deze competitie tot nu toe. Wat me als natuurliefhebber wel een beetje verontrustte, was het plan voor dat nieuwe stadion. In stilte hoopte ik al die tijd dat het op de huidige locatie kon of in elk geval vlak bij. Ik snap dat een club verder moet om te kunnen overleven en dat daarbij een nieuw, groter stadion hoort. De club wil stap voor stap groeien en daar past een geleidelijke uitbreiding van het stadion tot zo’n 15.000 plaatsen prima bij. Verstandige besluiten. Het hoofd er bij en geen gekke dingen doen.
Opgelucht las ik in Tubantia dat Heracles het stadion voor de nieuwbouw niet wil gaan draaien, maar nieuw wil bouwen op de achterste twee velden van ON. Hierdoor zal de Westelijke Groene Long niet worden aangetast en dat is zeer goed nieuws.
Voetbal is een volkssport en hoort dus dicht bij het volk. De velden van ON verplaatsen naar de Westelijke Groene Long is ook niet verstandig, want dan moeten hele schares jongetjes ’s avonds met rokende auto’s gebracht en gehaald worden.
Wel verstandig is het om de huidige locatie van het Polman iets te verplaatsen en alles in dezelfde hoek te houden. Gebruik gewoon de beschikbare ruimte en tast het buitengebied zo min mogelijk aan. We hebben het al zo vaak over dat “gat van Almelo” gehad!
Een traditionele club moet eigenlijk op dezelfde locatie blijven spelen. (Daarbij denk ik even aan bijvoorbeeld Liverpool.) Dit kan niet altijd, maar een club met zo’n rijke historie hoort eigenlijk altijd in hetzelfde stadion te spelen. In het Polman is tenslotte ook al heel wat gebeurd, met name de laatste jaren. Denk aan het kampioenschap en de prachtige, gewonnen wedstrijden tegen topclubs. Niet te vergeten de halve finale van de beker tegen Roda JC.
We horen het bij elke thuiswedstrijd: “Omgeven door water en groen. Oh, mooi Almelo…….” Nu, laat het dan ook zo blijven. Geen vervuiling in het buitengebied. Lekker bouwen op de huidige locatie.
Kinderen van tien leren topografie van Overijssel. Ongeveer 25 plaatsen en steden. Wanneer de groene ruimtes in het huidige tempo blijven verdwijnen leren hun kinderen in de toekomst nog maar zo’n zes plaatsen. De rest zit aan elkaar vastgeklit.

Anne Jan Teunis

Geachte redactie.

De vraag is:
Gewenst of ongewenst?
De getoonde boom in deze mail heeft in Twente al vele jaren vele passanten ontzettend veel plezierige momenten gegeven.

In Almelo, de stad van list en bedrog, is het simultaan schaken, altijd voorzien van een slimme strategie voor een deel van het bestuursapparaat tot een ware bestuurscultuur verheven.
(=Veel gebruikte uitspraak van een bijna beroemd geworden wethouder)

Hier is de list geslaagd, binnen 24 uur na een niet ontvankelijk verklaard bezwaar, boom weg, bewijs bijna weg, de vele foto's zijn er nog. Alle andere protesten zijn te laat en moeten wachten op een nieuwe ronde !!

Almelo is niet aan een ramp ontsnapt veroorzaakt door Urenco, maar Almelo is weer gered door een snel en krachtdadig optreden van ons bestuur, B & W gesteund door haar adviseurs en gesteund door het hoogste orgaan in onze stad, de gemeenteraad!
Door het onmiddelijk kappen van een nog prachtige rode beuk zijn er vele levens van burgers in Almelo gered!!

De vraag is, komt er nog een vervolg bij de rechtbank?
Machtsmisbruik, list en bedrog? Respectloos handelen, minachting van de burgers van onze stad?

m.vr.gr.
J. van Willigen

Fotoreportage (4 foto's)...

ALMELO - Op 3 maart 2010 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen, ook in Almelo kiezen we nieuwe volksvertegenwoordigers.
Laten we eens even stilstaan bij de naam van deze functie. Het moet dus iemand zijn die het volk vertegenwoordigt. Onze democratie kan alleen werken als de volksvertegenwoordigers goed hun werk doen. Zo niet, komt het functioneren van de democratie onder druk te staan. Een politicus moet ook niet iedereen willen vertegenwoordigen, want in een representatieve democratie moet hij juist opkomen voor een deelbelang. Als een politicus van andere politici het verwijt krijgt een eenheid te doorbreken is dat eerder een mooi compliment.
Het is een absolute voorwaarde voor een volksvertegenwoordiger om de belangen van zijn groep kiezers met hand en tand te verdedigen.
Hoe werkt het echter in de praktijk..?? De meeste volksvertegenwoordigers zijn eerder vertegenwoordiger van eigenbelang en dat van ambtenaren, dan van het volk. Politici moeten wat vaker de problemen bij zich zelf zoeken en niet bij de inwoners van een stad. Een werkbezoek van een wethouder is er niet om te kijken naar de problemen, maar om toegezwaaid te worden en in de media te verschijnen. Een bestuurder zou helemaal geen werkbezoek nodig moeten hebben om te weten wat er speelt, hij zou door zijn contacten binnen de samenleving prima op de hoogte moeten zijn van alle problemen en kansen.
Bestuurders negeren problemen liever, dan ze erkennen. Als er namelijk een probleem wordt erkend, moeten ze aan de slag om het probleem op te lossen. En dat dwingt tot actie. Het idee alleen al, problemen oplossen, bah. Allerlei trucjes worden verzonnen om de politiek zogenaamd dichter bij de burger te brengen.
Niet de vertegenwoordigers van de inwoners van de stad bepalen de richting, dat laten onze bestuurders over aan ambtenaren die dikke noties schrijven over allerlei thema's. Door alle wollige taal snapt niemand waar het over gaat en kan de ambtenaar zelf de richting van zijn beleidsveld bepalen. Politici vergaderen ondertussen dagenlang over simpele zaken, waardoor alle aandacht gaat naar zaken in de marge en geen enkele toehoorder snapt meer waar het over gaat. Onze bestuurders moeten eens gaan nadenken hierover. Alleen op "maandag wasdag" vergaderen. De rest van de week de stad (wijken) in om te spreken met gewone mensen, dus niet met vertegenwoordigers van allerlei belangenclubjes. Ook niet te veel gepland, waar tevoren de stoep exstra schoon wordt geveegd, maar onaangekondigd langskomen en het gesprek aangaan en luisteren.

< Dat er te weinig geluisterd wordt naar de burgers van Almelo betekend dat er geen democratie is, het is vervangen door een bureaucratie waar duurbetaalde ambtenaren het voor het zeggen hebben. Wij moeten vechten voor het herstel van de democratie, waar volksvertegenwoordigers echt het volk vertegenwoordigen..!!

Harry de Olde

ALMELO – Dat het ‘rommelt’ in het vaderlandse politieke spectrum is duidelijk. Aan de ene kant de opkomst van Wilders wiens ‘partij’ helemaal geen partij genoemd kan worden omdat men geen ‘lid’ kan worden zonder de instemming van de ‘grote meester’ zelf. De ‘aanhang’ van Wilders kan net zoals voorheen bij de LPF een samenraapsel van ‘arrivés en ‘mislukkelingen’ worden genoemd. De eerste groep wil niet delen met mensen die het slechter hebben en juist die laatste geven de schuld aan alles en iedereen en samen aan hen die ooit onze landsgrenzen overstaken. In zoverre herhaald zich de geschiedenis uit de jaren ’30 van de vorige eeuw alleen mag je het nu nog niet hetzelfde noemen.

Voor Almelo geldt de politieke onrust nog eens temeer door de uitzending van Zembla over de Almelose bestuurscultuur en de voortgaande onrust rondom het vergunningenbeleid van de gemeente. Menig burger geeft het college er op de diverse internetfora van langs en soms zelfs onbetaamd.
Het Almelose college van B&W – gedekt door CDA en PvdA – geeft blijk daar niets van te snappen of te willen snappen en gaat onverdroten voort in houding en gedrag daarbij steunend op een voorlichtingsapparaat dat ook de weg kwijt is en steeds meer verhullende berichten produceert en de wereld in slingert i.p.v. openheid te prediken. Nee, dit bestuur snapt werkelijk niets van verantwoording afleggen in openheid. Het gaat nog liever ten onder door rechtszaken aan te kondigen tegen diegenen die de in hun ogen ‘verkeerde boodschap’ uitdragen.

Tien fracties telt de gemeenteraad nu en dat kunnen er na de gemeenteraadverkiezing in maart nog wel eens meer worden. Zo gaat Trots op Nederland van Rita Verdonk meedoen, roert zich voorzichtig OPA – Onafhankelijke Partij Almelo – en blijft het rond BBA – Burger Belangen Almelo – wel stil, maar niemand weet of deze ‘luis in de pels’ van voorgaande raadsperiodes niet opnieuw is aangemeld voor de sluitingsdatum of dat andere groeperingen zich nog melden. Zo schijnt er bij ‘Dolle Pret’…

Zeker lijkt het, dat vooral de PvdA onder druk staat en in Almelo ook het CDA geen ‘vlekkeloos blazoen’ heeft als men naar de schrijfsels van de criticasters kijkt. In Enschede – waar de emoties toch minder zijn dan in de Aastad – blijkt uit een peiling dat het CDA één derde verliest en de PvdA zelfs wordt gehalveerd. Wat moet de uitkomst in Almelo dan wel niet worden?

Bij het CDA heeft één wethouder zichzelf al vroegtijdig geloosd toen zich een gouden kans voor deed en is het vertrek van de ander al aangekondigd. In plaats van rustig zijn tijd uit te dienen gaat deze echter onverdroten voort met een megaplan als Almelo Nouveau terwijl de gehele middenstand zich tegen keert en de raad hem al twee keer retour heeft gestuurd. Bij de PvdA heeft één wethouder aangekondigd te stoppen maar de andere twee, die eveneens altijd een collegiaal bestuur voorstonden, doen alsof er niets is gebeurd, daarbij ondersteund door een fractievoorzitter die eveneens te kennen heeft gegeven dat hij op het pluche wil plaatsnemen.
Het finale antwoord is op 3 maart 2010 aan de burgers!

Redactie

Een aantal weken geleden nam ik me voor om de komende tijd niet meer over bomen te schrijven. Herfst, afsterven: Het was goed, we waren voorlopig uitgeboomd.
De laatste dagen echter kom je in Tubantia en de huis aan huis blaadjes steeds maar weer stukjes tegen over de gekapte beuk bij de Kloosterhof. Er wordt flink over geschreven en het vermoeden rees dat er iets niet in de haak was.
Na het bekijken van allerlei foto’s op verschillende sites en het lezen van één en ander heb ook ik zeer sterk het vermoeden dat de beuk niet echt ziek was en het een prachtige “kort door de bocht actie” van de gemeente is geweest om op die plek het nieuwe stadhuis te kunnen laten verschijnen. Bravo. Het zal wel goed bevallen, die “kort door de bochtacties”, want laatst is hetzelfde gebeurd met het toekomstige industrieterrein Twente Noord.
In elk geval wordt door dit soort acties duidelijk dat het gemeentebestuur weinig hart heeft voor natuur en cultureel erfgoed. De Kroezeboom ziet er een stuk onsmakelijker uit, maar deze wordt wel opgelapt, omdat men daar inziet dat “een mens niet bij brood alleen leeft.” We kunnen ons nog herinneren dat, alweer jaren geleden, de eiken aan de Egbert ten Catelaan bijna waren gesneuveld. Wanneer de gemeente haar zin had gekregen, waren ze onterecht gekapt. Nu is het een geweldige laan om doorheen te rijden.In de tuin van het Anne Frank huis staat een boom, die men wilde kappen. Dit is niet gebeurd, omdat men inzag dat men meer kapot zou maken dan alleen de boom. Hier ten stede heeft men dat gevoel dus veel minder, hoewel er dit jaar nog wel huis aan huis een minuscuul boekje werd verspreid met culturele hoogtepunten in onze stad. De grootte van het boekje zei eigenlijk al genoeg. Vijf bij vijf centimeter ongeveer.
Wanneer je goed over één en ander nadenkt schaam je je diep en voel je je machteloos. Men heeft gelijk wanneer men stelt dat dit een stad van list en bedrog is. Men heeft ook gelijk wanneer men stelt dat je moet oppassen wat je zegt. Dat laatste is al wat langer aan de gang en Herman van Veen is het meest recente voorbeeld.
Mensen zoeken echter toch een uitweg voor hun frustraties en hun woede. Vooral het niet luisteren naar de burger is een kwalijke zaak en zeer frustrerend.
Ik heb het genoemd naar aanleiding van de schijnbeweging betreffende Twente Noord en naar aanleiding van dit akkefietje is er meer reden dan ooit om in maart 2010 eens heel erg goed te kijken op wie we gaan stemmen.
Het kappen van de beuk heeft een behoorlijk aantal mensen flink geraakt en dat doet me goed. Wat een “mooi” stukje van Tony Cassese! bijvoorbeeld en wat zegt hij het treffend.
De wake bij de beuk en het tekenen van een condoleanceregister. Tevens raakte de foto van de accordeonspelende vrouw bij de boom me. Triester kan het al haast niet begin november. Ze zal wel een treurmars uit één van Mahler’s symfonieën hebben gespeeld.
Er is me door sommigen wel eens meesmuilend gewezen op één van m’n eerste stukjes, getiteld: “mijn vriend de boom.” Wanneer ik de gevoelvolle reacties op Geleraaf en AlmeloNieuws lees word ik toch warm van binnen, want er blijken meer mensen in Almelo te zijn die dit niet pikken. Die gevoel in hun lijf hebben en ik heb het idee dat ik er een paar bomenvrienden bij heb gekregen.
In deze dagen is zoiets trouwens meer dan welkom, want de Almelose Bomenstichting is helaas uitgeboomd
Het gat van Almelo van de stichting NAT heeft er een broertje bijgekregen. Het gaatje in de beuk, ons zo mooi getoond op al die foto’s. Je huilt krokodillentranen wanneer je de kale stam op één van de laatste foto’s ziet. Het heeft niets met geitenwollensokken te maken. Goed, het was maar een handjevol mensen daar ter plaatse. Ik neem diep m’n petje af voor deze mensen die voor de boom op durfden en wilden komen en de gemeente hebben getoond dat dit verkeerd is en niet zo hoefde. Ik ben trots op de mensen die stelling durfden nemen en misschien uitgelachen werden. “Al die drukte om één enkele boom.” In de grond van de zaak hebben ze het echter bij het rechte eind. Het inzicht komt later. Laat inderdaad de bestuurders die dit op hun geweten hebben de voetjes komende winter maar lekker gaan warmen aan het hout van deze beuk. Ooit zal het gaan knagen en wellicht hebben ze vanaf maart 2010 reeds genoeg vrije tijd om hierover na te denken. Want het volk zal hopelijk spreken.

Anne Jan Teunis.

Als men in het gelukkige maar dure bezit van een auto is en men rijdt van de Gravenallee richting de wijk Schelfhorst wordt de weg gedurende een paar kilometer ingekapseld door zogenaamde geluidswallen. Dat zijn, zoals de naam al zegt, wallen om het geluid van de autowegen niet te doen doordringen tot de woonbebouwing. Dergelijke geluidswallen hebben misschien in sommige gevallen een zegenrijke werking voor de betrokken bewoners, hoewel succes blijkens de ervaringingen niet in alle gevallen is verzekerd. Maar zij betekenen vrijwel altijd een aantasting van de omgeving. Die geluidswallen kunnen vrijwel altijd worden beschouwd als het resultaat van een gebrekkige stedenbouwkundige planning. Dat betekend in gewone bewoordingen, dat ze het gevolg zijn van een onjuiste indeling van de in onze stad nog beschikbare ruimte. Zo'n onjuist gebruik van de ruimte kan het gevolg zijn van toevallige omstandigheden. Maar het kan ook het gevolg zijn van een doelbewuste keuze, waaruit uit twee kwaden in de ogen van de stedebouwers de minst kwade oplossing wordt gekozen.
Nu kan men er misschien nog, zij het moeizaam, vrede mee hebben dat automobilisten tussen hoge wallen dan naar hun doel moeten gaan, indien daarachter gelukkige gezinnen in hun eigen tuinen opgewekt zitten te barbecuen. Maar men moet er niet aan denken dat het systeem van ontsierende wallen alle vrije uitzichten in de stad gaan bederven.

Harry de Olde

Onlangs verscheen er een opvallend stukje in de krant. In een klein provinciestadje van een piepklein landje, een stipje op de wereldbol, was een wethoudertje een ander koersje gaan varen. Zijn snode plannetjes werden bijgesteld, want de vleugeltjes kwamen te dicht bij de zon. Er waren wat vlekjes weg te werken, vanwege een klein crisisje.
Het geweldige, bombastische project, waarbij grote jachten vanuit kapitale villa’s aan het water massaal richting de onweerstaanbaar aantrekkelijke binnenstad zouden koersen diende ietwat te worden bijgesteld. 4000 Woningen in een waterrijk gebied zou een mooi sprookje kunnen zijn. In Spanje kon het immers toch ook langs de Catalaanse kust, waar het prachtige Empuriabrava uit de grond gestampt werd? Vanuit het hemelbed zo je plezierjacht in. Er waren vast wel wat bofkonten uit de Quote 500 te porren voor een toplocatie voor relatief weinig geld in dat mooie Twentse stadje. In elk geval de hekkensluiter van de lijst die bijna 90 % van z’n vermogen verloor en nog maar 45 miljoen bezit, zou er wellicht wel oren naar hebben.
Echter verdwenen de nekjes weer netjes tussen de schoudertjes. Het sprookje lijkt een beetje uit te zijn. In aangepaste vorm kan er heel voorzichtig nog een poging gedaan worden om een aantal huisjes in een uithoekje van het gebied neer te zetten. Doe dan maar dicht bij de sluis van Aadorp, want dan valt de boottocht met bestemming binnenstad nog binnen een dag te doen.
Wanneer er slechts één huisje gebouwd gaat worden, mag dat mijn hutje wel zijn vlakbij het bankje waar ik over had willen zwijgen. Als een soort beheerder genietend van de prachtige uitzichten. Dat zou dan mijn persoonlijke sprookje worden.
Het echte sprookje is uit, maar moeten we daar wel rouwig om zijn? Momenteel is zo’n gigantisch project absoluut onhaalbaar en de kale cijfers zeggen genoeg. Waarom dan toch blind doorzetten en je hoofd hard stoten? “Be big”, is een titel van een stukje van Laurel en Hardy. Denk groot. Nog groter is het om de realiteit te blijven zien en in te binden. Bij te stellen. Kracht wordt tenslotte in zwakheid volkomen. Durven toegeven.
Wat valt er te winnen? Eén familie is in elk geval blij: de zwanenfamilie die in het gebied al tijden bivakkeert, zal heerlijk door de weilanden kunnen blijven struinen.
De ree die ik er ooit zag, mag ook gewoon blijven. De geweldige uitzichten zullen blijven bestaan, met niet te vergeten de prachtige zonsondergangen in alle jaargetijden.
En mag dan alstublieft ook die ene boerderij blijven, waar we die heerlijke geuren aan te danken hebben en die geweldige koeien die op hete dagen loom in de schaduw van die ene fantastische boom staan?
Welk een winstpunten voor diegenen die de natuur een warm hart toedragen, maar tevens voor meer neutrale kijkers die toch ook moeten inzien dat er in elk mensenleven een balans dient te zijn tussen hectiek en rust. Vooral in onze tijd!! Het moet een keer worden omgebogen, anders zijn we te laat.
Och, vul toch één van de “gaten van Almelo” op met die paar huizen en laat het buitengebied ongerept. Haal de duikers bij het begin van de “road to nowhere” weg en geef het gebied terug aan de natuur. Dan kun je apetrots zijn. Omgeven door water en groen. Oh, mooi Almelo. Beter ten halve gekeerd, dan geheel mislukt.

Anne Jan Teunis.

DEN HAAG – Ondanks alle positieve berichten van overheidswege over de vaccinatiebereidheid tegen de Mexicaanse griep is het aantal mensen dat zich laat inenten toch lager dan voorzien. Liefst 34 miljoen vaccins had minister Klink ingekocht om elke inwoner van Nederland twee keer tegen het H1N1 virus te kunnen inenten. Negentien miljoen vaccins gaan nu in de verkoop aan landen die te weinig vaccins hebben kunnen inkopen. Twee miljoen vaccins houdt Nederland nog achter de hand als reserve. Het rekensommetje leert dat dan maximaal 13 miljoen vaccins gebruikt worden en dat is maximaal 6,5 miljoen inwoners die twee keer de griepspuit kunnen ontvangen. De ophef over profvoetballers die door clubartsen werden ingeënt is dus feitelijk een wassen neus. De artsen hielden namelijk toch vaccins over in hun praktijk omdat niet iedere ingedeelde risicopatiënt binnen de praktijk zich liet inenten. Bovendien kunnen de mensen die niet in een risicovolle categorie zijn ingedeeld, zich niet eens vrijwillig aanmelden om een prik te halen. Kennelijk heeft het koopmanschap van bewindsman Klink gezegevierd!

Redactie

De figuur Zwarte Piet wordt voor veel betekenissen gebruikt. De meest gebruikelijke is die van de knecht van Sint Nicolaas, wiens feest begin december wordt gehouden. Aan de betekenis in dit verband hoeft hier weinig aandacht te worden geschonken. Deze Zwarte Piet is overbekend. Hij helpt de Goedheiligman bij het uitdelen van cadeautjes maar ook bij het uitdelen van straf. Vanwege dat laatste is hij bij de kinderen snel een boeman die angst aanjaagt.
Dat laatste is bij de opvoeding van de kleintjes vaak een zeer nuttig gegeven. Bij de opvoeding van jonge mensen behoort beslist een zekere discipline te worden aangeleerd. Dit is nodig om de opvoeding tot een goed einde te brengen daar in het gehele leven een zekere discipline tot de noodzakelijke eigenschappen behoort. Deze rol van Zwarte Piet wordt niet door iedereen in dank afgenomen. Vooral wat politiek links genoemd wordt is tegen de Zwarte Piet.
Zwarte Piet werd de gebeten hond. Hij zou gelijkenis vertonen met de geïmporteerde zwarte bevolking. Hij was dus een raciaal figuur, zwart en een boeman, dus slecht. Hij versterkte de vooroordelen van discriminatie. Tenminste, bij degene die daar last van wilde hebben. Maar lang niet iedereen schijnt zich hier van iets aan te trekken want het lijkt er op dat de figuren van 5 december, inclusief de Zwarte Piet, weer meer gaan worden gebruikt.
Toch berust de vergelijking tussen Zwarte Piet en de hier aanwezige minderheden op een vooroordeel. Het knechtje is helemaal niet zwart. Uit de Noord Europese mythen en sagen komt hij tevoorschijn als zoon Oel van Odin. Zij rijden met hun witte paard over de daken . Oel kijkt door het oelgat (schoorsteen) naar binnen, om te zien wat er gebeurt en meldt dit aan zijn vader. Deze laatste beslist wat de beloning of straf zal zijn.
Door het kijken in de schoorstenen wordt zijn gezicht zwart van het roet. Dat wordt ook in één van de Sinterklaasliedjes bezongen. Oel wordt ook nog met een roede afgebeeld, maar ook dat heeft niets met een boeman of boosaardige neigingen te maken. In de mythe is het een bosje berkentakken, waarmede Oel de bezoekers streelt. Dat zou vruchtbaarheid en gezondheid brengen. Het vooroordeel wat men meent te moeten bestrijden ligt dus grotendeels bij hun zelf.
Behalve als Piet van het feest wordt Zwarte Piet ook symbolisch gebruikt in het toespelen van de schuld of schuldvraag. In deze betekenis komt het veel voor in de politiek, maar daar niet alleen. "De Zwarte Piet toespelen" wil zeggen de schuld of de gevolgen op zich krijgen van bepaalde feiten of ontwikkelingen.
In deze zin komt het in de Tweede Kamer en in het jargon van het kabinet tamelijk veel voor.
Zo is de Zwarte Piet in twee van zijn meest voorkomende betekenissen behandeld. Dat dit gebeurt in de feestmaand, mag weinig verbazing wekken. Het is onze bijdrage voor het behoud van de eigen cultuur, waarvan de decemberfeesten een hoogtepunt zijn. Met kerstboom en al.

In ieder geval wens ik u alvast fijne feestdagen en een voorspoedig 2010.

Harry de Olde

Ajax heeft in een ver en grijs verleden een speler onder contract gehad, wiens naam was Tscheu La Ling. Deze talentvolle speler werd vooral bekend om z’n fantastische schaarbewegingen, waarmee hij regelmatig z’n tegenstander het bos in stuurde. Wanneer hij z’n dag had, gooide hij er een aantal dubbele scharen uit, waarna z’n directe tegenstander in geen velden of wegen te bekennen was. Deze ging wanhopig op zoek naar man en bal, of vroeg meteen om een wissel.
Hier moest ik meteen aan denken toen ik de afgelopen weken een aantal stukjes in de kranten las. De gemeenten Almelo en Twenterand proberen namelijk Tscheu La Ling naar de kroon te steken door hun onverwachte schijnbewegingen. Hoezo?
Nou, laatst hadden we al de afleidingsmanoeuvre van de gemeente Almelo, betreffende bedrijventerrein Noordwest Twente. Tijdelijke natuur als zoethoudertje, terwijl er kort daarna gewoon gebouwd wordt.
Vorige week stond in de krant dat men in Almelo niet alleen bomen kapt, maar toch ook nieuw aanplant. Een monumentale beuk van 150 jaar oud moet het veld ruimen. Lak aan historie en monumenten. Ondanks dat meldt men trots dat er maar eventjes 324 eiken worden gepland. Erg nobel op zich, maar ik meen me te herinneren dat er alleen al op het voormalig Indiëterrein een behoorlijk aantal bomen zijn gesneuveld. Ik wil het aantal gekapte en geplante exemplaren in een jaar tijd wel eens tegenover elkaar gezet zien. Bovenal gaat het hier niet om aantallen, maar om respect voor monumenten en een stukje cultuur. Een prachtige schijnbeweging.
De gemeente Twenterand blijft niet achter. Daar moet de Zuidoostkant van het dorp op de schop, want daar was het nog vrij rustig. Een rondweg met allerlei ellende er om heen. 400 Hectare naar de………., maar de Fayersheide wordt twee keer zo groot. Let wel, van 10 naar wel 20 hectare. Een twintigste deel van het gebied. Is dit niet 5%? Geweldig, zo’n uitbreiding van de natuur.
De laatste truuk van deze week komt uit het diepe zuiden. In Trouw lees ik dat men in Noord Brabant ook heel goed is in schijnbewegingen. Natuurcompensatie blijkt daar een farce te zijn. Stukken worden uit de Ecologische Hoofdstructuur gehapt. Pure noodzaak, het kan echt niet anders Dit wordt in de praktijk echter niet gecompenseerd, zoals was afgesproken. Zo delft ook daar de natuur weer eens het onderspit.
Allemaal prachtige schijnbewegingen om plannetjes door te drijven, die tot uiteindelijk doel hebben dat er geen strookje groen meer vrij is. Het grijs en zwart van beton en asfalt zullen meer dan ooit domineren.
Van de fameuze schijnbewegingen van Tscheu La Ling ligt niemand meer wakker, zelfs z’n gekwelde tegenstanders van toen niet. Je kunt hoogstens nog een keer de oude, nostalgische beelden bekijken. De gevolgen van de schijnbewegingen van de gemeenten zijn echter onuitwisbaar en we zullen tot in lengte van jaren de resultaten er van ondervinden.

Anne Jan Teunis

Lang geleden, het was nog net niet in de prehistorie, was ik een jonge, frisse verschijning met lange blonde haren. Als jonge Boerenpartij aanhanger stroopte ik zo'n beetje alle bijeenkomsten af op zoek naar mijn grote voorbeeld Hendrik Koekoek om te luisteren naar zijn vlammende en opzwepende toespraken. Na afloop was het een traditie om met vrienden nog eventjes rond te dwalen in de levendige straten, aten een vettig patatje friet of een verlebt broodje met beleg. We voelden ons sterk en onoverwinnelijk. Soms sliepen we in de auto en toen we opstonden voelden we ons iets minder sterk. Ach, jullie weten hoe het er toen aan toe ging. Je was twintig had niet zo veel geld, je friste je wat op in een café, dronk een bakje koffie en alweer een broodje, en blikten eens rond in de wereld.

Nu, jaren later, ja ik ben nog steeds dezelfde persoon die wel zijn lange haren verloor maar niet zijn streken, kijk ik terug. Geld en macht is nog steeds belangrijker dan het welzijn van ons volk, de totale afbraak van ons sociale stelsel, de vreemdelingen politiek, en wat mij het meest ergert is dat er nog steeds verpleegtehuizen zijn waar onze hulpbehoevende ouderen die hun leven lang hard hebben gewerkt worden opgesloten in een kamertje van vier, net genoeg ruimte om zich om te draaien. Al jarenlang is men bezig met de wet op privacy en is het slecht gesteld met de hygiëne van de bewoners en de werkdruk van het personeel te hoog. Het management heeft het te druk met vergaderen, uitzetten van beleidsvisies en budgettering. Bewoners worden cliënten genoemd. Wat er precies leeft onder de bewoners, familie- en verzorgenden is voor de managers niet interessant want aan het einde van de maand strijken deze interim, cluster en afdeling chefs een salaris op waarop zelfs Balkenende jaloers kan zijn. Op schandalige en haast criminele wijze blijft men maar met geld smijten ten koste van deze mensen.
Hebben onze politici zelf geen ouders..???

Wanneer wordt het liedje.......heb eerbied voor grijze haren nu eens werkelijkheid...???
Niet door het verkopen van leugens van politici die onlangs nog verklaarden dat ze het signaal van de burger hebben begrepen......

Er zijn momenten dat het me allemaal een beetje te moe word..., dan denk ik....ik ben er al zo lang mee bezig. En toch zweer ik het steeds opnieuw, ik geef niet op.

Harry de Olde.