Afgelopen donderdag was het eerste debat in de verkiezingsstrijd. Het moment voor de partijen om duidelijk te maken waar ze voor staan. Van de dertien partijen die op 3 maart 2010 op de stemlijst staan deden er elf mee. Dat is jammer, omdat er zo in het debat niet duidelijk wordt waar de partijen die niet meedoen zich hard voor zullen gaan maken.
Ik hoorde het commentaar ‘dat er partijen uitgesloten waren om mee te doen aan de debatten’. Nou, dat is dus niet het geval geweest. Zelf ben ik bij diverse vergaderingen van de ‘gezamenlijke partijen’ van Almelo geweest. Deze vergaderingen hebben als doel om verkiezingsactiviteiten als de debatten en verkiezingsmarkten gezamenlijk uit te voeren. De partijen die niet hebben meegedaan hebben hiervoor gekozen, ze zijn absoluut niet uitgesloten van deelname aan wat dan ook!
Wel begrijp ik na donderdag een stuk beter waarom ze niet hebben meegedaan. Met name de laatste ronden van de debatten, ‘het winnaarsdebat’, maakte veel duidelijk... De winnaars werden bepaald door applaus van de aanwezigen in het Polman Stadion. En laten nu juist die grote partijen veel leden hebben meegenomen… Zo krijgt de kleinere partij nooit een kans om te laten zien wat zij kan.
Maar genoeg geklaagd! De volgende debatten zullen plaatsvinden in het Hookhoes op 11 en 25 februari 2010. Ik hoop dat u als medebewoner van Almelo zich ook laat zien en horen. Dit is uw kans om die brandende vraag te stellen aan de mensen die het de komende vier jaren (weer) zullen uitmaken in Almelo. Tot dan!

Met vriendelijke groet,
Bianca Hofman

Eerder schreef ik op de site van de weekkrant.nl, waar overigens al maanden om onduidelijke reden niet meer ingelogd kan worden. Daarnaast schreef ik vrijwel dagelijks columns op de site van almelonieuws.nl. Zoals veelal gebruikelijk schreef ik vaak over misstanden die zich voordeden in ons land of in onze stad, dan wel over allerlei andere zaken die mij bezig hielden. Overigens had ik niet de verbeelding dat het schrijven van een column er ook maar iets aan zou veranderen. Ook kreeg ik maar sporadisch reacties op mijn berichten, waarom ik dan maar aanneem dat men er wel mee eens zal zijn geweest. Er van uitgaande dat het gezegde: "Wie zwijgt stemt toe" hierop wel toepasbaar was.
Opvallend was echter, dat sinds de oprichter van de site almelonieuws.nl Dick Dooren er de brui aan heeft gegeven, wellicht door de bemoeienis van de huidige eindredacteur Marcel Hubers, mijn columns vaak niet werden geplaatst. De enige reden die ik kan bedenken is dat ik niet de visie van Hubers uitdroeg. Wellicht vond hij mijn columns schadelijk voor de BBA, zijn pogen zich steviger 'te zetten' in de gemeenteraad bij de komende verkiezingen.
Ik concludeer dan ook dat de vrijheid van meningsuiting thans wordt beknot en almelonieuws.nl nu tot een partijsite van de BBA is getransformeerd. Ik besloot dan ook aan deze site geen tijd en moeite meer te besteden.

Vervolgens werd ik geattendeerd op de site van PVA, waarvan ik inmiddels weet dat deze nieuwe partij het ook niet eens is met zaken die in Almelo gebeurden en dacht daarom in een opgemaakt bed te belanden. Hoewel ik mij niet aan een enige politieke partij zou willen binden, zou ik wel graag vanuit de visie van een gewone Almelose burger mijn berichten kwijten.
Gezien mijn leeftijd en mijn geringe politieke kennis wil ik geen politiek bedrijven. Het lijkt mij dan ook beter dit aan de jongere generatie over te laten. Maar de PVA weigerde ook mijn column, wederom om de nogal kleinzielige reden dat het de partij wel eens zou kunnen schaden.
Voor mij dus wederom een zeperd. Hoewel de BBA en de PVA de vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel hebben staan, meen ik dat je dat maar beter met een kilo zout moet nemen!
Als de lijsttrekker Harry de Olde leden oproept voor de gemeenteraad voor zijn partij met kennelijk liefst geringe politieke ervaring, want dat heeft hij voldoende vindt hij zelf, dan weet ik wel genoeg waar het bij de PVA op uit zal draaien. Met deze site en van deze partij heb ik het contact dan ook wijselijk verbroken.
Maar desalniettemin schrijf ik graag en zal mij op de site van de Geleraaf dan ook weer op korte termijn van mij laten horen met de column die door de PVA werd geweigerd te publiceren. Uiteraard met uw welnemen.

Met vriendelijke groet,

J. Koorn, Almelo

Naschrift redactie:
Deze protestbrief werd niet aan AlmeloNieuws.nl gezonden maar is ‘geript’van de Geleraaf.nl Beetje slap van de heer Koorn om de website waarop hij zijn ei altijd kwijt kon, nu overslaat met zijn protest dat kant nog wal raakt. Ten eerste is Dick Dooren nog steeds redactioneel actief en Marcel Hubers eveneens, evenals andere vrijwilligers met elk hun eigen politieke kleur of achtergrond. Dat er één partij zou worden voorgetrokken of geselecteerd wordt op de inzendingen is dan ook absolute nonsens.

Deze column werd geweigerd door vrijalmelo.nl - (PVA)
Ook andere columns werden geweigerd door almelonieuws.nl - (BBA)

Hoewel ik in politiek niet zo erg ben geïnteresseerd, maar meer vanaf de zijlijn als toeschouwer constateer dat er zowel landelijk als in het Almelose teveel zaken beter kunnen. Gezien mijn leeftijd en beperkingen zal ik zelf hieraan minimaal iets kunnen veranderen door op de juiste partij te stemmen," Immers vele druppels maken een zee". En daar hebben we dan meteen het probleem.
Voortkomend uit een rood nest stemde ik mijn hele leven op de PvdA. Maar ook deze partij heeft zijn sociale beginselen niet meer zo hoog in het vaandel. Het proces van verwatering gaat zo langzaam dat een gewone burger er bijna geen erg in heeft. Immers eenmaal bekend met het partijprogramma wordt dit niet steeds weer geraadpleegd als er weer moet worden gestemd. De ideologie vermengt zich steeds meer met die van andere partijen, waarvan
je aannam dat waar de PvdA zich altijd hard voor maakte nog zou bestaan.
Dus stemde je gewoontegetrouw steeds op zo'n partij. Nu lijkt mij het tijd voor een ommezwaai. Als de verkiezingen er aan komen lees je dan ook aandachtiger de programma's van de andere partijen en dan bemerk je dat veel partijprogramma's elkaar overlappen. Kennelijk is dit bedoeld om maar zoveel mogelijk kiezers te trekken, want voor iedereen zit er wel wat aantrekkelijks in. De uitvoering van het programma laat na de verkiezingen toch vaak te wensen over, dat zal wel iedereen duidelijk zijn. Dan blijkt dat je weer iemand in het
zadel hebt geholpen die er in hoofdzaak voor zichzelf zit.

De gijzeling in het Almelose stadhuis heeft iedereen dan ook wel wakker geschud. Kennelijk heb je daar de mentaliteit van een allochtoon voor nodig, die weliswaar uit wanhoop, zo'n actie ondernam. Maar wakker zijn we nu wel! In ieder geval weet men nu wat er mis was met het vergunningenbeleid etc.

Uit alle politieke onvrede spruiten er dan allerlei nieuwe kleine of splinterpartijen als paddenstoelen uit de grond, om wellicht met de beste bedoelingen een betere draai aan de politiek te geven. Dat zie je in de Haagse politiek maar ook in andere steden als Almelo. Er is dan ook geen andere manier om veranderingen op een democratische wijze te bewerkstelligen. Hoewel ik van mening ben dat elke druppel kan helpen, immers de burger wordt anders toch niet gehoord, vrees ik dat veel kleine partijen in de loop van tijd weer in het niets zullen verdwijnen. Gezien ook dat sommige al gauw na de oprichting samen gaan met een andere kleine partij om toch nog enig bestaansrecht te kunnen behouden. Daarbij wil ik niet uitsluiten dat in geen enkel geval zo'n nieuwe partij niet tot een belangrijke zou kunnen uitgroeien.

Omdat er op een betrekkelijk gemakkelijke manier in Nederland een nieuwe partij kan worden opgericht, wordt dat dan ook onder de noemer van democratie veelvuldig gedaan. Op zich zelf is daar niets mis mee, maar ik denk dat het beter zou zijn om hier meer beperkingen in aan te brengen om daarmee de wildgroei tegen te gaan. Desalniettemin sprak ik de hoop uit, in deze aangeboden column aan de PVA, dat deze nieuwe partij zou uitgroeien tot een grote en blijvende partij en wenste ze veel succes bij de komende verkiezingen en veel sterkte en doorzettingsvermogen in de toekomst. Ik sprak ook de hoop uit dat zij mij niet zouden teleurstellen, want dan had ik weer verkeerd gestemd.

Maar nog voor ik kon stemmen werd ik al teleurgesteld door dat deze column werd geweigerd door de PVA. Hoewel de lijsttrekker Harry de Olde dit anders benoemt, blijft het mijns inziens een forse inbreuk op de vrijheid van meningsuiting.
Ook de BBA plaatste mijn columns moeizaam of helemaal niet. Hoewel de columns aan alle voorwaarden van behoorlijkheid voldeden. Daarvan mag deze column dan ook getuigen. In ieder geval heb ik mijn mening over de genoemde partijen rigoureus bijgesteld. Ik zal er niet meer voor schrijven en zeker niet op gaan stemmen.
Want ik blijf er bij dat elk ingrijpen op een verkondigde normale mening, zonder enige extremiteit (zoals bijvoorbeeld Wilders dat wel kan) de vrijheid van meningsuiting beknot. En 'vrijheid' is nu juist wat de genoemde partijen zo hoog van de toren roepen.
Nu maar zien dat ik voor de komende verkiezingen nog een goede partij zal kunnen vinden zo niet, dan stem ik maar helemaal niet. Want dan zal mij niet kunnen worden verweten dat er weer van alles mis gaat in den lande en in Almelo.

J. Koorn, Almelo

Naschrift redactie:
Lees de columns van de heer Koorn op deze site en overtuig u zelf of hij is/wordt geboycot.
Er is uitvoerig emailverkeer geweest waarin werd getracht uit te leggen dat bij een vrijwilligersorganisatie als AlmeloNieuws.nl wel eens iets mis kan gaan omdat deze site natuurlijk niet door één persoon wordt beheerd. De bovenstaande column werd niet aan ons gezonden maar hebben wij 'geript' van de Geleraaf.nl De heer Koorn strooit zijn ongefundeerde schrijfsel over boycot door AlmeloNieuws.nl wel de wereld in maar slaat AlmeloNieuws.nl kennelijk bewust over. En ja er werd met de heer Koorn gecorrespondeerd over de inzending van 10 januari jl. over de Huwelijkse staat. Hem werd toen verzocht zijn inzending wat beter te formuleren omdat deze al snel verkeerd begrepen kon worden, Wij hebben hem wel geplaatst met een redactioneel commentaar. En meneer Koorn als u overweegt niet te gaan stemmen is dat uw eigen vrije wil, maar de niet-stemmers worden wel procentueel het meest meegeteld bij de grootste partijen waar u blijkens, nu wel eens van af wilt. 'Het kan verkeren', zei Bredero.

Toch niet weer een stukje over het weer? Nee, liever niet, maar datzelfde weer is meestal zo nadrukkelijk aanwezig in ieder mensenleven. Normaal lopen en fietsen gaat al weken niet en het lijkt er sterk op dat we na een witte Kerst ook een witte Pasen zullen krijgen. Zelfs een witte Pinksteren lijkt niet geheel uitgesloten. Degene die momenteel nog over een witte Kerst durft te praten, moet maken dat hij wegkomt. Iedereen moppert en vindt dat het mooi geweest is. De wilde ganzen lijken wel op politici: ze vliegen alle kanten op. Het kan vriezen en het kan dooien. Waar blijft het positieve gevoel van vorige week? Ach, waar zeuren we eigenlijk over: na 4 seconden tv over Haïti is iedereen terug in de mand.
Zo op het oog is de natuur dood en in diepe rust, maar ’s ochtends hoor je zo hier en daar al weer vogels kwetteren en ’s avonds is het onmiskenbaar langer licht. Nog even volhouden.
Een andere deken die al langer over onze stad ligt, is het muffe, wollen exemplaar. Het lijkt of veel dingen minder tot hun recht komen. Hoe dat kan? Geen idee, want de stad heeft best leuke bezienswaardigheden.
Maanden geleden kregen we een plattegrondje in de bus, getiteld: “architectuurwandelroute Almelo.” Een wandelroute van 1,5 uur die je langs 38 bezienswaardigheden leidt. Gebouwen waar je jarenlang ongeïnteresseerd langskwam, worden er uitgelicht en door de begeleidende tekstjes gaat het leven. En dat is juist waar het om draait: onder de aandacht brengen en zodoende overgieten met een pikant sausje.
Afgelopen week liep ik ’s avonds in Amsterdam vanaf het Museumplein richting het verlichte Concertgebouw. Een geweldige, imposante aanblik. Je stelt je voor dat Gustav Mahler en andere grootheden ooit zelf hun symfonieën in dit gebouw gedirigeerd hebben. Op deze avond was het de derde van Mahler en in de zaal bedenk je dat hij zelf hier ooit ook op de “bok” heeft gestaan. Dat is wat een gebouw bijzonder maakt. Daarmee gaat het echt leven.
Amsterdam valt natuurlijk niet te vergelijken met Almelo, maar het gaat er om dat gebouwen en monumenten tot leven komen. Dat er een verhaal bij komt, waardoor er een aantrekkelijk sausje over gegoten wordt. Zo wordt de deken deels of zelfs helemaal weggenomen.
Het plattegrondje dat verspreid werd door de gemeente is een prima initiatief om die deken weg te nemen. De mens leeft namelijk niet bij brood alleen. Onze geesten moeten af en toe doorgelucht worden met een frisse wind. De gemeente bood ons met dit kaartje een mooie kans om architectuur in onze stad beter te leren kennen. Benieuwd hoeveel mensen in Almelo iets met dit kaartje hebben gedaan. Ikzelf ga de route binnenkort zeker een keer lopen. Het zal tevens de oplopende spanning richting 3 maart wat weg kunnen nemen. Een mooie bezigheid, totdat de lente in al haar pracht zal losbarsten en we het schitterende buitengebied weer in gaan..

Anne Jan Teunis.

De wereld stond in brand tijdens de tweede wereldoorlog. Maar thans staat de wereld in brand om tal van andere redenen. Ik vroeg mij af of er nu meer aandacht aan wordt geschonken door de verbeterde communicatielijnen en nieuwsgaring. Want in tegenstelling tot vroeger wordt je
nu overspoeld met ellende overal ter wereld. Of was het dat je er op jonge leeftijd er niet zo'n aandacht aan schonk.
Ik herinner me nog wel dat er soms kleine berichtjes in de krant stonden over een aardbeving etc., waar dan gemakkelijk overeen werd gelezen zodat het eigenlijk niet zo tot je doordrong. Nu gaat het met doordringende nieuwsreportages en achtergrondinformatie, alsof de mensen nergens anders meer belangstelling voor zouden hebben dan in rampen. Als een watersnoodramp wordt je overspoeld met inderdaad watersnoden, aardbevingen, instortingen door slechte bouw, aanslagen, moord en doodslag en divers ander geweld.
Het is toch haast niet te vatten dat dit allemaal dagelijks op onze aardbol voorkomt. Als je je verdiept in alle ellende zoals ook in Haïti, waar de mensen al tientallen jaren een uitzichtloos bestaan lijden en dat ook nu, met alle hulp niet snel zal worden opgelost, dan zou je toch twijfelen aan de zin van het bestaan. Waarom zouden dergelijke bevolkingsgroepen zo erg moeten lijden ten opzichte van de rijke landen. Het zou toch nergens ter wereld meer moeten voorkomen in de 21e eeuw. Controversen horen bij het leven, maar zo intens en uitzichtloos lijden?
Alle wereldellende zou al tientallen jaren uitgeroeid moeten zijn. De rijke landen zouden nu eindelijk eens de handen echt in elkaar moeten slaan en echt helpen. Want geld is er genoeg. En anders drukken ze maar wat bij.

J. Koorn, Almelo

ALMELO – Vandaag werd AlmeloNieuws.nl verblijdt met een artikeltje in TC Tubantia – De Wandelgangen - waarin campagneleider van de VVD, Tom Velthuis aan TC Tubantia suggereert dat AlmeloNieuws.nl eigenlijk HubersNieuws.nl zou moeten heten. Hij is zelfs aan het fotoshoppen geslagen om dat te onderstrepen. Vrijwilig medewerker van AlmeloNieuws.nl Marcel Hubers is namelijk ook kandidaat voor BurgerBelangenAlmelo (BBA) bij de komende gemeenteraadsverkiezing en daardoor zou de berichtgeving op AlmeloNieuws.nl niet meer onafhankelijk zijn. We hebben ook nooit beweerd dat onze berichtgeving puur grijs is, alle berichten worden door vrijwillige redacteuren met hun eigen invalshoek en achtergrond geschreven net zoals bij andere nieuwsbrengers en dat heet pluroformiteit. Daar wordt zelfs subsidie voor verleend in dit land.
Op de ‘burelen’ van AlmeloNieuws.nl is echter hartelijk en dankbaar gelachen, want dergelijke berichten stuwen de ‘kijkcijfers’ lekker omhoog. Bovendien zitten onder onze vrijwilligers ‘rakkers’ met diverse politieke sympathieën zelfs van liberale huize. Net zoals bij een gedrukte krant.

Tom Velthuis stuurt zelf aan AlmeloNieuws.nl met regelmaat berichten over de VVD-campagne en onze fotografen gaan diverse partijbijeenkomsten af om dat op beeld vast te leggen. Als je dan bij het plaatsen op de website foto’s ziet van een VVD-bijeenkomst waar op één Leefbaar Almelo persoon na louter VVD’ers waar te nemen zijn, mag je niet melden dat de opkomst mager was, want dan krijg je via de mail van partijleider GvW te horen dat dit kwam omdat de fotograaf van AlmeloNieuws.nl weg was gegaan voordat het toch echt druk werd. Kijk dat is nu een poging om het nieuws te beïnvloeden en onder die categorie valt het bericht van Tom Velthuis aan TC Tubantia ook.

Verbazend is het dan ook om op de Almelose nieuwssite Geleraaf.nl te lezen dat ene Erik de Roo op de website van de VVD een reactie had achtergelaten bij een door de VVD geplaatst artikel over twee PvdA-kamerleden die de minister van Binnenlandse Zaken een brief stuurden om te onderzoeken of de verkiezingen niet beter op een later tijdstip in het jaar gehouden kan worden. Volgens de 2e kamer leden van socialistische huize is het in de aanloop van de gemeenteraadsverkiezing in maart te koud om campagne te voeren en dat zou de opkomst niet bevorderen. Kennelijk was het artikel badinerend en heeft Erik de Roo daar zijn mening ondergezet die de VVD niet welgevallig was. De Roo meldt namelijk op Geleraaf.nl dat zijn reactie en het gehele artikel enkele dagen later geheel was gewist. Kijk dat heeft weinig van liberaal gedachtengoed en riekt zelfs naar censuur!

Marcel Hubers

Het leek nog verre toekomst, maar voor je het weet is het zover. Ik heb het dit keer niet over de aanstaande lente, waar iedereen zo naar hunkert. Nee, het gaat over de komende gemeenteraadsverkiezingen. 3 Maart? Dat duurt nog zo lang. Totdat de stemkaarten afgelopen week in de bus vielen en ik besefte dat we ons moeten gaan verdiepen in onze keuze.
Bij een “oproep” krijg ik altijd weer een onaangenaam gevoel in m’n onderbuik. Van een andere generatie, maar toch wel het één en ander gelezen over deportaties en tewerkstellingen.
Pootjes op en melden. Dat is maar goed ook, want het is en blijft een enorm voorrecht dat je je stem mag laten horen. Dat we mogen discussiëren en in een democratie leven. Dus op naar het stembureau.
Bovendien is het tijd om daden te stellen. Het wordt serieus. In het winterse landschap lijkt alles wel rustig, maar onderhuids borrelt er uiteraard van alles.
Het schijnt dat de gemeente niet echt goed luistert naar wat de burger wenst. Zo zijn er heel veel mensen hier ter stede die onaangetaste groene longen in het buitengebied zeer belangrijk vinden. De gemeente roept dat ook en verklaart deze longen bijkans heilig. Volgens diezelfde gemeente behoren de groene longen tot de kroonjuwelen van de stad en daarom is het gemeentelijk beleid er ook op gericht om deze in stand te houden.
En laat nu de praktijk net even iets anders zijn. Alle beschikbare longen worden ernstig bedreigd. Ach, we hoeven het niet telkenmale aan te halen, maar Waterrijk en varkensflats met daarbij gratis en voor niets Q-koorts, varkenspest, mkz, verhoogde uitstoot fijnstof en een toenemende verkeersdrukte zijn uitstekende voorbeelden van serieuze tumoren in de mooie, nu nog schone longen. Eenmaal geïnfiltreerd zal het van kwaad tot erger gaan en krijgen we een complete verstening van het buitengebied. Als we maar tijd van leven hebben, zullen we het meemaken.
Tussen zeggen en doen zit in de politiek dus soms een levensgroot verschil. Wanneer je op een partij stemt die iets beweert en het tegenovergestelde uitvoert, ben je mooi in de aap gelogeerd. Daar ga je met je stembiljet, baggerend door de sneeuw in de veronderstelling dat je stem echt meetelt en je wezenlijk iets kunt bijdragen door op de goede club te stemmen. En de politici maar lachen vanaf het pluche: het domme volk is er weer blindelings ingestonken. Het kostte ook ditmaal weer geen enkele moeite om het gepeupel via een paar magistrale schijnbewegingen op het verkeerde been te zetten.
Richting 3 maart filtert één en ander zich uit en we zullen een weloverwogen keuze kunnen maken. Hopelijk is dan onze partij half zo standvastig en vasthoudend als deze winter dat is. Dan zijn we al een eind op de goede weg, wacht ons geen verstikkingsdood en kunnen we met een behoorlijke “longcapaciteit” blijven ademen.

Anne Jan Teunis.

Een paar dagen geleden had ik een ietwat vreemde droom. Ik droomde dat we met z’n allen in een soort nieuwe ijstijd waren aanbeland en dat er geen wisseling van de seizoenen meer was. Het hele jaar door lag er sneeuw en de temperatuur kwam nooit meer boven de -5. De luchten waren altoos grijs, het landschap akelig stil en verlaten, wachtend op iets wat nooit meer zou komen: de lente.
Toch was ik, ondanks al die triestheid, nog een beetje blij ook, want nergens werd meer gebouwd. Men kreeg geen schop in de grond, zodat alle groene longen bleven bestaan, al werden ze nooit meer groen.
Gelukkig ontwaakte ik uit deze toch boze droom. Toen ik beneden kwam en door het raam naar buiten keek, zag ik dat de sneeuw weg was. Het dooide. Buiten gekomen hoorde ik de eerste merels reeds voorzichtig fluiten. M’n droom was ineens weggeblazen en dat is maar goed ook. Zoveel mensen kunnen er niet meer tegen. Wanneer je 70 jaar of ouder bent, heb je volgens sommigen het recht om er zelf een eind aan te maken, maar al die anderen moeten toch verder leven. Volgens de kranten is iedereen somber en wintermoe. We zijn humeurig, moe en chagrijnig en klagen over prikkelbaarheid, veel slapen en gewichtstoename.
Snel weg dus met die droom. De sneeuw is verdwenen en overdag zitten we qua temperatuur niet meer in de rode cijfers. De natuur was maandenlang onze vijand, maar wordt binnenkort onze beste vriend, wanneer we ons in het voorjaarszonnetje zullen koesteren.
Hoog tijd om ons op te warmen voor de gemeenteraadsverkiezingen. Erg belangrijk en misschien mogen we binnenkort zelfs wel een keer extra stemmen.
De opkomst bij gemeenteraadsverkiezingen is vaak nogal laag, zodat men van alles probeert om de mensen naar de stembureaus te lokken. In Den Haag(laagste opkomst van Nederland) heeft men een stemtram en een stembus. Stemlokalen gaan reeds om twaalf uur ’s nachts open. In Almelo heb ik al een oude caravan gezien(CU) en D66 folderde in de bittere vrieskou. Ze doen je allemaal geloven dat jouw stem echt meetelt. Nou, dat hebben we bij de keuze van het nieuwe stadhuis wel weer gezien. Een wassen neus.
Op landelijk niveau wordt ons door het zandmannetje eveneens regelmatig zand in de ogen gestrooid. Met de inval in Irak, bijvoorbeeld. Ook de JSF wordt een fiasco, lees ik in de Spits. Het toestel wordt veel later dan gepland opgeleverd, wordt veel duurder dan verwacht en de kwaliteit is minder dan beoogd. Misschien verklaren dit soort “blunders van formaat” de soms lage opkomsten. Neemt niet weg dat het toch, of misschien juist wel daardoor, van belang is om te gaan stemmen.
Er zijn harde noten te kraken. We moeten alert zijn, bewust kiezen en dan natuurlijk vooral hopen dat de heren politici hun beloften zullen nakomen. Positief vertrouwend op hun eerlijkheid. Laten we een poging daartoe doen.

Anne Jan Teunis.

Dat ene, oranje dopje. Zoals altijd op tv worden dramatische momenten in zeer korte tijd uitentreuren herhaald en uiteraard kapot geanalyseerd. Tegenwoordig zelfs vanuit de ideale camerapositie, in dit geval van bovenaf op de baan gezien.
Een paar seconden kijk je naar het grijze ijs en natuurlijk het dopje, totdat de schaatspunt van Sven je beeld binnenkomt. In een fractie van een seconde neemt hij het verkeerde besluit en gaat links van het blokje de binnenbocht in. Over en uit, hoewel hij vier kilometer verderop nog wel juichend over de eindstreep gaat, na gezien te hebben dat hij verreweg de snelste is geweest en de hoogste trede van het podium mag beklimmen. Even later komt het besef.
Een dramatisch moment, zeker voor een sporter die hier jaren naar toe heeft gewerkt. Winst en verlies liggen vaak zo extreem dicht bij elkaar. Honderdsten van seconden maken het verschil tussen de lauwerkrans en de eeuwige vergetelheid.
In dit geval is een moment van twijfel voldoende voor uitsluiting. Het hele land heeft het er over en is in diepe rouw. Rampen en honger raken ons vaak nauwelijks meer en zijn zelden het gesprek van de dag, maar wanneer ergens in het verre Vancouver iemand langs de verkeerde kant van een blokje gaat, is een heel land van slag. En dan vinden sommige mensen het ook nog vreemd dat iemand zich druk maakt en aan de bel trekt wanneer ergens weer een stukje groen verdwijnt. Overdreven en ziekelijk. Nou, kom maar op. Zo lang het langs de verkeerde kant schaatsen van een oranje blokje voorpaginanieuws kan zijn, mogen natuurliefhebbers aan de bel trekken om Twente leefbaar te houden voor volgende generaties.
De verkeerde keus van Sven deed me onwillekeurig denken aan de verkiezingen van volgende week. Ook hier kunnen we links- en rechtsaf en misschien dat ook dan wel een aantal mensen in het stemhokje zelf nog een noodsprong zullen maken en lukraak een bepaalde keuze doen. Ze zullen niet gediskwalificeerd worden en van hun keuze zouden ze achteraf best voldoening kunnen hebben. Het is te hopen, maar het is beter om nu al goed na te denken en inlichtingen in te winnen ruim voor we bij het oranje blokje, het moment van kiezen, zijn.
Ondanks alle teleurstelling en ellende van de afgelopen dagen vind ik als positief punt de beheerste woede van de grootheden. Zaterdagavond zag ik beelden van onze premier die resoluut de hoek om struinde met een boze blik in de ogen. Hij keek als een kind dat men z’n favoriete speelgoed had afgepakt.
Dan Sven. Deze gooide slechts z’n bril weg en zette vervolgens een behoorlijk stoïcijns, nors gezicht op.
Beiden hadden hun kwaadheid goed onder controle en dat hebben we wel eens anders gezien. Hier kun je kleine kinderen wel naar laten kijken zonder blijvende schade.
Nog meer goed nieuws: ON blijft lekker in de wijk. Wethouder van Marle wil dit. Tubantia meldt: “En we hebben duidelijk gezegd dat we de groene longen willen omarmen.” Oh, wat heerlijk om dat uit de mond van een wethouder te vernemen. Hij twijfelt niet bij de oranje blokjes. Dit is klare taal.
En de handschoenen konden naar de zolder. Van heel dichtbij zagen we de knoppen al weer uit de takjes tevoorschijn komen. Een gestaag regentje viel, terwijl af en toe een waterig zonnetje dapper z’n best deed door te breken.
De wereld draait door en een nieuw jaargetijde breekt aan. Ze hieven het glas, ze deden een plas en alles bleef zoals het was.
Sven en Gerard lachen reeds weer naar het vogeltje.

Anne Jan Teunis.