Zelden heb ik harder gelachen, dan toen ik eergisteren de Pers in handen kreeg. Op de voorpagina een grote foto van een paard met een gigantisch lachend smoelwerk. Het hoofd was van onze premier Mark Rutte.
Onze eigen minister president en dan zo neergezet. Het is op het randje. Je moet maar durven. Volgens de Pers blijft hij maar lachen, terwijl hij de ene onheilstijding na de andere brengt.
Dat de heren politici in deze barre tijden nog alle reden hebben om hun blinkend witte tanden bloot te lachen, begrijp ik heel goed na het zien van het journaal van 29-02. Daarin ging het over het declaratiegedrag van onze grote voorbeelden. Ze werken hard en lang, maar hebben het zo slecht nog niet.
Wie deze week het allerhardst lacht is de afgetreden Duitse president Wulff. Zijn lach van oor tot oor past niet eens meer op de voorpagina. Levenslang wachtgeld van 2 ton per jaar. Daarnaast een secretaresse, een persoonlijk medewerker en een chauffeur. In totaal 280.000 euro per jaar. Tja, als je dan nog niet lief kunt lachen naar het vogeltje?
Van Afrika tot Europa, overal en altijd hetzelfde verhaal. De rijken rijker en de armen armer.
Een aspect is echter niet van alle tijden, namelijk dat je als premier alles maar weglacht. Heel wat mensen ondervinden tegenwoordig de crisis aan den lijve. Ze moeten aan de bak en dienen alle zeilen bij te zetten. Daar past een premier bij die in elk geval empathie en compassie toont. Het hoeft geen zuurpruim te zijn, een onheilsprofeet met een gezicht als een donderwolk. Wel zou het hem sieren wanneer hij z’n tronie aan zou passen aan de boodschap die hij brengt.
De Pers kopt: “En nu serieus.” Zo is het maar net. Lachen is gezond, maar in zo’n positie moet je wel weten wanneer en waarom je hartelijk lacht. Lachen om de ellende van de burgers die onder je zijn gesteld is te allen tijde ongepast.

Anne Jan Teunis,
 

Het dualisme heeft Almelo niet veel goeds gebracht. Een te ambitieus college van B&W kreeg carte blanche door de gefixeerde coalitie van PvdA, CDA en D66 die in 2002 aantrad. In de periode daarvoor was er nog enigszins een wethouder van financiën die de vinger aan de pols hield en soms zijn collega’s zelfs in het harnas joeg. Vaker gebeurde dat toen al met de toenmalige gemeenteraad waarin een enkeling al waarschuwde voor te optimistische toekomstscenario’s. Zelfs VVD-fractievoorzitter Gijs Stork werd door eigen fractiegenoten ‘aangevallen’ omdat hij de eigen wethouder bekritiseerde. Aan de stoelpoten van Stork werd dus flink gezaagd omdat de VVD weer op het pluche wilde. De verkiezingsuitslag zette de VVD buitenspel, mede ook omdat D66 de aan de keukentafel gemaakte afspraken schond.
Het lukte ook nog niet in 2006 want Stork zag aankomen dat hij werd gewipt en nam in 2006 met de nieuwe lokale liberale partij ALA deel aan de verkiezingen en kon zijn kritische toon met veel steun van eveneens opgestapte partijgenoten voortzetten. Het pluche bleef daardoor weer onbereikbaar voor de VVD.

Veelal zat Stork op dezelfde lijn als de toenmalige fractie BBA, die vooral een pragmatische ontwikkeling van de stad voorstond. BBA viel echter na twee bestuursperioden in 2006 uit de raadsboot.
In de jaren ervoor was al tevergeefs ter discussie gesteld - in de commissies ABZ en FES - het vrije mandaat voor het college van B&W om de gemeente - zonder ruggespraak met de gemeenteraad - te kunnen verplichten in aan- en verkopen van onroerend goed.
Het college zelf wilde een zakelijke aansturing van het ambtelijk apparaat met ‘controle achteraf’ door de gemeenteraad. D66 maakte dat mogelijk en in 2002/2003 hielden de vak-commissies op te bestaan. Daarvoor kwamen in de plaats raadsbrede informatieavonden. De ijzeren-heinige fractiediscipline deed zijn intrede. Hoe groter het gezelschap, hoe minder kritische vragen!

Ongehinderd door wie dan ook kocht het college van B&W grond en opstallen om de stad voort te stuwen naar een inwoneraantal van 100.000 inwoners. BBA trok nog eens aan de bel toen al 50 miljoen euro was uitgegeven, maar de kritiek werd coalitie-breed weggehoond door PvdA, CDA en D66.
In 2006 hadden de PvdA en het CDA na de verkiezingen het derde wiel aan de wagen D66 niet meer nodig. Onverdroten ging plannenmaker Anthon Sjoers (CDA) door, niet gehinderd door partijgenoot en wethouder van financiën Reinier van Broekhoven maar ook niet door de PvdA-wethouders Mieke Kuik-Verweg, Theo Schouten en Bert Kuiper. Ieder deed zijn eigen ‘ding’ en collegiaal werd ‘ja en amen’ gezegd. Zelfs regievoerder Menno Knip tekende al maanden van tevoren machtigingen voor de notaris om de verkoop van de grond van Fortezza af te ronden, zo blijkt nu uit een onderzoek van de Rekenkamer.

Toch traden er scheurtjes op, het gemarchandeer met belangen van burgers en ondernemers kwam langzaam naar buiten. De gijzeling in het stadhuis op 16 juni 2008 richtte ogen en camera’s van de wereld vol op de stad. Het VARA-programma Zembla wilde weten hoe het kwam dat een horecaman er toe kwam dat hij de zaak van zijn vrouw in de hens stak, evenals zijn auto voor de stoep van het stadhuis en met pistolen op zak op zoek ging naar de wethouder van stadsontwikkeling Anthon Sjoers, die volgens de TV-rapportage van Zembla wel veel beloofde maar er een dubbele agenda op nahield en zijn eigen bouwkavel ook nog eens enkele tienduizenden euro's goedkoper in zijn hand kreeg dan de buren.

Het was het begin van het einde, ondanks de daarna ingestelde onderzoeken over het functioneren van het gemeentelijk bestuur, waarin in de rapporten toch veel kritiek werd gespuid. Met alle macht werden de coalitiegelederen van PvdA en CDA gesloten. Het was CDA-wethouder van Broekhoven die desondanks als eerste het ‘hazepad’ koos en overstapte naar Soweco. Daarna volgde burgemeester Knip die zijn VVD-kandidatuur voor de Eerste Kamer niet in de waagschaal wilde stellen. De wethouders Sjoers en Kuiper kregen ‘interne partijsignalen’ om te bedanken voor nog een nieuwe bestuursperiode.

Met de komst van een nieuwe burgemeester en drie nieuwe wethouders moesten de gelederen kennelijk opnieuw worden gesloten, zo is nu gebleken uit het onderzoek van de Rekenkamer. De toekomst van Almelo werd minder belangrijk geacht dan het ‘zeer achter de schermen’. De Rekenkamer werd zelfs dwars gezeten in het onderzoek naar de gang van zaken rond het dossier Fortezza, zo meldde de Rekenkamer gisteren in haar aanvullende rapport aan de gemeenteraad. Een dossier  dat tot een miljoenenverlies leidde,

Dat kan dit huidige college niet meer op het bordje schuiven van hun voorgangers. Niet het verbergen van ambtelijk en bestuurlijk geklungel is belangrijker, maar de toekomst van de stad. Wie dat niet begrijpt zit op de verkeerde stoel !

‘Fijnslijper’

Kijk hier naar een filmpje met 'breaking news' op de satirische website almeloanders.nl

Brief Rekenkamer aan de gemeenteraad met ernstige beschuldigingen richting B&W

Een opvallende tegenstelling afgelopen woensdag op de site van Tubantia. Links een prachtige foto van het nieuwe stadion van onze trots van Almelo. De kop er bij is veelbelovend, want “klinkende namen helpen Heracles met stadion.”

Daarnaast een tekening van het nieuwe stadhuis. De tekst hierbij is iets minder rooskleurig: “Komst nieuw stadhuis allerminst zeker.”

Dit zou kunnen betekenen dat we over een poosje een prachtig nieuw stadion mogen aanschouwen en dat iedereen met een zwart-wit hart trots als een pauw door de stad loopt, terwijl de ambtenaren nog steeds iedere dag letterlijk “de boot in gaan.” Het huidige stadhuis schijnt namelijk een schip voor te stellen, maar die link zie ik niet wanneer ik er langs fiets. Met evenveel fantasie is het een paardentram of een konijnenhok. Ik ben dan ook geen kenner en dit stukje gaat hier bovendien niet over.
Waar het wel over gaat is de vraag wat belangrijker is voor een stad: een mooi nieuw stadion waarin men een spelletje speelt of een gebouw van waaruit een hele stad bestuurd moet worden.

Het is nogal een vergelijking, Appels en peren kun je niet met elkaar vergelijken, maar eerlijk gezegd voelt het wel goed. Als je kijkt wie van de twee een nieuw onderkomen verdient ben je snel klaar. Heracles Almelo heeft z’n zaakjes al jarenlang prima voor elkaar en presteert reeds een aantal seizoenen boven verwachting. De stad kan trots zijn op de club die zwarte cijfers schrijft en haar publiek beloont met aantrekkelijk spel en een klassering om trots op te zijn, gezien de minimale financiële middelen.

En de gemeente? In tijden van crisis dient de gemeente het goede voorbeeld te geven door geen onnodig geld te verspillen. Waarom kan de politie aan de overkant wel in hetzelfde pand blijven na een verbouwing?

Laatst las ik ergens een leuk commentaar van een stadgenoot die stelde dat de Almelose bestuurders nog steeds denken dat ze een metropool besturen. Bij een kleine stad past een beleid dat op die omvang afgesteld is. Knap het huidige stadhuis op en pas het desnoods aan. Van het “Fortezzaterrein” kan vervolgens een mooi plein gemaakt worden om het centrum de broodnodige uitstraling en warmte te geven.

Anne Jan Teunis

Het was wel even schrikken op dinsdag de dertiende. Je houdt op zo’n dag rekening met bepaalde calamiteiten, fietst niet te dicht in de buurt van de stadsbus en kijkt wat beter om je heen, teneinde veilig het achtuurjournaal te halen.
De klap kwam deze ochtend uit geheel onverwachte hoek. Op de voorkant van het door mij onlangs nog positief beoordeelde gratis dagblad de Pers las ik: “Dagblad zoekt nieuwe eigenaar.” Op bladzijde drie de verklaring van de hoofdredactie. De Pers stopt, omdat de commerciële exploitatie achterbleef.
Jammer. Reeds jaren erger ik me er aan dat de commercie op allerlei gebied alles en iedereen gaat overheersen. Voetbalwedstrijden worden qua tijd hierop aangepast en door bewegende reclameborden achter het doel in het Polman zie je de bal niet eens meer. Wanneer je op tv een film kijkt van drie uur, zit daar ongeveer een uur reclame bij. Je weet bij een lange film niet eens meer of je naar de film zelf of naar de reclame kijkt.
Omdat toeval niet bestaat, begon ik na deze tegenslag met goede moed aan het tweede gratis dagblad van die dag, de Metro. Veel snapte ik er niet van en bij bladzijde drie kreeg ik in de gaten dat ik twee bladzijden advertenties had gelezen over een spuitproduct waarmee je de hele wereld en omstreken aankunt.
Hier zit hem dus de kneep. Het ene dagblad levert kwaliteit en heeft wat minder en vooral minder opvallende advertenties en gaat kapot. Bij het andere dagblad moet je tussen allerlei schreeuwende advertenties goed speuren naar enig nieuws.
Kwaliteit gaat ten onder en bagger komt boven drijven. Het is een tijdverschijnsel, waar we alert op moeten blijven. Schreeuwende advertenties die alles overheersen. Kwaliteit kost geld en van een gratis krantje kun je natuurlijk niet al te veel verwachten. De Metro is vanaf nu een redelijk, gratis alternatief.

Anne Jan Teunis

Maandagavond jl. dan het debat tussen vier burgemeesters over de vorming van Twentestad. Peter den Oudsten (Enschede) riep weer eens wat en iedereen had daarop al zijn mening klaar. Kerckhaert (Hengelo) zag het niet zitten, want die was al lang ingeseind dat het verzet in Hengelo voor jaren geleden al hevig was om te komen tot de dubbelstad Enschede/Hengelo.
De ‘Hengelose weend’ vreesde de overname door het agressievere Enschede en al wat Hengelo heet kwam destijds in het geweer.
Rob Welten (Borne) zag eveneens niet zoveel in de vorming van Twentestad en vreesde dat Borne haar cultuur zou kwijt raken ‘What ever it may be’. Dan Jon Hermans (Almelo), de geboortige Hengelose zag het helemaal zitten en omarmde het idee van Den Oudsten. De burgemeesters deden dat 'à titre personnel', want nog geen enkele Twentse gemeenteraad heeft daarover gedebatteerd.

Maar wat is dan het probleem in bestuurlijk Twente? Tijdens het debat werd daar niets over gezegd. Hooguit dat vergroting leidt tot meer slagkracht en invloed in Den Haag en Brussel. Of dat werkelijk zo is, kon niet worden onderbouwd.
Niemand durfde het verschil in visie tussen de Twentse steden en de Twentse plattelandsgemeenten aan te snijden. De ‘kleintjes’ hebben al jaren angst ‘overruled’ te worden en willen allemaal woningbouw en industrie blijven uitbreiden en dat niet inleveren ten gunste van de grotere steden. In het verleden werden dan ook tal van coalities gesmeed om de ‘groten’ af te remmen en in Zwolle kwam dat wel goed uit, want de Regio Twente trok teveel macht naar zich toe!
Dat nu is ten einde, want het kabinet Rutte trekt de stekker uit de bestuurlijke regio’s en legt de macht weer bij de provincies neer.

Dat nu is de ware reden waarom Den Oudsten het oude plan van Twentestad weer op de agenda zette. Hij wil rechtstreeks in Den Haag aan de bel blijven trekken, hoewel dat bij de reorganisatie van de rechterlijke macht en de belastingdienst niet echt heeft geholpen.
De steden werken al samen in het grondbeleid en willen nu ook een gemeentelijke belastingdienst in het leven roepen om gemeentelijke heffingen en de OZB te innen. Ook doet men iets samen op gemeentelijk recherchegebied ten aanzien van sociale fraude en onderzoek naar integriteit van horecaondernemers, een Twents Bibob-kantoor zogezegd. Het mist alle wetskracht, maar men doet het wel.

Welke problemen in bestuurlijk Twente zijn er feitelijk wel?
Een van de groeiende problemen is het verschuiven van Haagse taken naar gemeenten. Daarvoor wordt vooral in kleinere gemeenten de nodige kennis gemist en de verschuiving op zich gaat niet gepaard met voldoende financiële middelen om dat op te lossen.
Niet voor niets zijn Rijssen en Holten al een gemeente Rijssen/Holten en niet voor niets is de fusiegemeente Twenterand ontstaan. Verder zoeken de ‘kleintjes’ zelf ook naar vergaande samenwerking. Het voorbeeld is Tubbergen en Dinkelland dat zelfs mogelijk een fusie op termijn zou kunnen opleveren, ondanks het verzet van het CDA in Tubbergen.

Zijn we er dan is de vraag?
Nee, in werkelijkheid niet. De ‘kleintjes’ blijven qua inwoneraantal en inkomsten te klein om een gedegen ambtelijk apparaat in de benen te roepen. Dat heeft met inkomsten te maken maar ook met salariëring. Kleine gemeenten betalen namelijk minder dan grote gemeenten. Ambtelijke ‘toppers’ solliciteren dus niet en voor burgemeesters zijn kleine gemeenten hooguit een opstap in hun carrière of eindpunt als het ideaal niet is bereikt.
Het klinkt misschien hard, niet de vorming van Twentestad is een eerste belang van Twente maar de schaalvergroting van de plattelandsgemeenten.

Ondergrens
Een ondergrens van 63.000 inwoners zou daarbij het ideaal zijn, zowel qua politieke samenstelling van de gemeenteraad als salariëring van het ambtelijk personeel. De ‘kleintjes’ kunnen dan ook af van het tot nu getoonde calimero-gedrag.
Het zou goed zijn om daar eens eerst naar te kijken!

‘Fijnslijper’

PS
< Kijk naar de hiernaast staande suggestie!

Je kunt zeggen wat je wilt, maar voormalig wethouder Anthon Sjoers werd door de grote baas van belegger Achmea Vastgoed de hemel in geprezen als een sterke wethouder die men nodig had om de vernieuwing van de Almelose binnenstad van de grond te krijgen. Achmea Vastgoed wilde wel beleggen als het allemaal voor elkaar zou komen zoals beoogd en Sjoers zou die kar kunnen trekken, betoogde hij.
Het bouwconsortium, waarmee Sjoers een contract had gesloten, zat er handenwrijvend bij. ‘Dat wordt stapelen, stapelen, stapelen, zo zag je ze denken, zowel met stenen als met geld!

Stedenbouwkundige Reint Geurtsen had inmiddels ‘Rotterdamse Riet’ opgevolgd (en is al weer weg) en bedacht dat in ‘vruchtbare Twentse bodem’ schier het onmogelijke kon worden gerealiseerd. Het ontwerp Quadrant aan de Haven ZZ was niet mooi genoeg, feesten zoals bij Dolle Pret hoorde in de binnenstad thuis en een 'shoarmatent' in het in 2017 te slopen V&D pand is te lastig, vond Geurtsen.
In het stadhuis boog men als ‘knipmessen’ en alle ellende die volgde zoals de gijzeling in het stadhuis, de ‘Slag om Fortezza’ en de juridische vergunningenstrijd hebben we allemaal mee kunnen maken. De provinciale Ombudsman tikte de gemeente gevoelig over de vingers en onderzoeksrapport op onderzoeksrapport werd gestapeld en nog nooit kwamen TV-ploegen zo vaak de IJssel over als in de afgelopen jaren.
Almelo is beroemd geworden, pardon berucht geworden in ons kikkerlandje!

Sjoers gaf de ‘Pijp aan Maarten’, zijn makkers van Broekhoven en Knip waren al eerder weg en ook ‘ruimteordener’ Kuiper ging in de VUT.
Het nieuwe college van B&W mocht puinruimen en deed/doet dat niet al te handig weten we inmiddels. Initiatieven uit de burgerij werden zoveel mogelijk genegeerd, maar een aantal burgers van naam maakt zich zoveel zorgen dat zij bleven ageren en de financiële haalbaarheid van de plannen uit het stadhuis in twijfels trokken. De financiële crisis en de vrees voor de 'knip' van de burger versterkte dat gevoel volop.

Ene Voskamp, geboren Almeloër en gepensioneerd projectontwikkelaar ter stede, zag het met lede ogen aan en zette een aantal relaties aan het werk om de vernieuwing van de binnenstad meer vanuit het Almelo's historisch perspectief te bekijken.
Geen kaalslag, geen duizenden m2 meters winkeloppervlakte extra, en zeker ook de belangen van de oude winkelkern van Oranjestraat tot Oude Veemarkt in ogenschouw behouden, was zijn credo. ‘Chirurgisch snijden daar waar het nodig is en aanzichten van panden verbeteren, zo moet het’, verkondigde Jan Voskamp. Hij kreeg steun van de woningbouwcorporaties, omdat ook hun belangen min of meer werden genegeerd en opzij gezet voor het grotere doel dat de dagelijkse bestuurders ten stadhuize nastreefden.

Raadslid Gijs S. pakte de ideeën van Voskamp op en viel B&W er mee lastig, totdat deze er niet meer omheen konden. Inmiddels werd gisteren tijdens de informatieve raadsvergadering trots aangekondigd dat men het consortium en andere positiebekleders in de binnenstad op één lijn heeft.
Een van hen zou zelfs bereidt zijn om met Voskamp aan tafel te gaan om te bekijken of zijn ideeën inpasbaar zijn. De van oorsprong Haagse projectontwikkelaar die wij bedoelen, is eigenaar van de panden Scheer & Foppe, McDonalds, oude V&D, Picobello en nog wat metertjes. Deze wil wel fors investeren en zelfs op korte termijn.
Koren op de molen voor wethouder van stadsontwikkeling Gerrit van Woudenbergh. Snel de pijn vergeten en voorwaarts is zijn motto. Dat de grote baas van deze belegger pakweg twee jaar geleden 40 miljoen euro aftelde om justitie af te kopen voor vervolging in vastgoedfraude doet niet ter zake. De BIBOB telt alleen voor horecaondernemers die in de weg zitten!

De gemeenteraad wilde dinsdagavond inzicht in de financiën, maar dat kon nog niet. ‘De rekenmethodieken die door het consortium, Voskamp en Urban Interest zijn gebruikt, zijn niet één op één vergelijkbaar. Dat moeten we niet doen, dan gaan cijfertjes hun eigen leven leiden’, zei van Woudenbergh, goed geïnstrueerd door de ambtelijke top!

Voskamp had er geen moeite mee en stelde vanaf de publieke tribune voor om zijn verbeterde plan inclusief de bijbehorende cijfers binnenkort aan de gemeenteraad te presenteren. Ook dat vond de wethouder geen goed idee nu Voskamp met Urban Interest aan tafel zit.

Even tevoren, was ook bekend geworden dat de gemeente met een te krappe kas alleen nog de ruimtelijke ontwikkeling voor zijn rekening neemt (met behulp van de provincie) en de projectontwikkelaars en beleggers het stapelen van de stenen.
De regie is men dus als gemeente al volledig kwijt evenals de (on)mogelijk realiseerbare winst uit al die aankopen die het vorige college van B&W nog heeft gedaan!

Tijd dat de burger hoort hoeveel geld er mee gemoeid is!

‘Fijnslijper’

PS

Geachte heer Voskamp, kunt u niet een aantal zaterdagochtenden in die mooie bioscoop van u uw eigen plan aan uw mede- Almeloërs presenteren inclusief de financiële cijfertjes? We hebben namelijk gehoord dat uw plan minstens 7 cijfers voor de komma goedkoper is!
En mogen de raadsleden dan ook komen?
Dan weten zij ook wat het kost!

Lees ook: 'Meer verzet tegen B&W-plan binnenstad'

Waar gaat de Albert Heijn vestiging uit de Nieuwstraat nu eigenlijk heen? In ieder geval wil het weg aan de Nieuwstraat.
Het college van B&W schermde er eerder deze week mee dat het geen problemen zag in een herhuisvesting op de hoek Bornsestraat-Violierstraat. Volgens de wethouder van stadsontwikkeling Gerrit van Woudenbergh had projectontwikkelaar RE-Z er alles aan gedaan om de mogelijke bezwaren weg te nemen. Een mooi ogend pand met een supermarkt en een vijftal winkeltjes aan de zijde van de Violierstraat. Er boven appartementen.
Drankenhandel André Knol aan de Deldensestraat krijgt dus met Gall & Gall de concurrentie dichter bij huis. Zelf mocht het niet naar de Bornsestraat naast het gloednieuwe winkelpand van Wissink. Ook daar hield de gemeente de eigenaar van de braakliggende grond aan het lijntje.

Volgens van Woudenbergh is er geen sprake van verkeersoverlast op de locatie Violierstraat-Bornsestraat omdat de inrit van de P-plaats aan de zijde van de Bornsestraat ligt en de uitrit aan de zijde van de Violierstraat. Bovendien moeten en kunnen vrachtwagens inpandig lossen, zodat er geen lawaai optreedt en overlast voor de omwonenden zo wordt ingeperkt. De overlast van parkerende klanten achter de huizen aan de Deldensestraat en de Bornsestraat blijft volgens de visie van de wethouder binnen de normen.
Als het aan de wethouder van stadsontwikkeling ligt, kan men bij wijze van spreken morgen beginnen te bouwen. Dat wil zeggen, onder voorwaarde dat de oude locatie aan de Nieuwstraat niet opnieuw wordt ingevuld door een supermarkt. Daar ziet men liever woningbouw.
Toch zijn er nog belemmeringen. Ten eerste strookt het niet met de nota Detailhandelsstructuurvisie - kan worden geactualiseerd zegt men in het stadhuis - en ten tweede moet noodzakelijkerwijze het bestemmingsplan worden gewijzigd in een winkel- en woonbestemming.

Het is echter de vraag of de gemeenteraad instemt met de locatie Violierstraat-Bornsestraat. Vraagtekens zijn er wel degelijk. Dat betreft de extra verkeersdruk op de kruisingen Deldensestraat-Violierstraat en de kruising Bornsestraat-Violierstraat. Beiden van verkeersregelinstallatie voorzien op nog geen honderd meter afstand van elkaar. Daartussen komt dan een uitrit van mogelijk de nieuwe Albert Heijn en aan de Bornsestraat op 40 meter van de verkeersregelinstallatie een inrit. Tien wachtende automobilisten voor een rood licht en de inrit is geblokkeerd en het kruispunt loopt vol. Voor de uitrit geldt het zelfde.
Bovendien hebben de omwonenden al aangegeven in verzet te gaan en desnoods de zaak bij de Raad van State te willen uitvechten. Dat kan zomaar enkele jaartjes vertraging opleveren.

Dat wordt in het stadhuis ook voorzien, want wethouder Theo Schouten, die ruimtelijke ordening in portefeuille heeft, wil eerst de gemeenteraad polsen of die überhaupt met een dergelijke ontwikkeling kan instemmen. Het moet voorkomen dat RE-Z onnodig op kosten wordt gejaagd met een bouwaanvraag en legeskosten. Binnenkort komt dat dus op de agenda. Zegt de gemeenteraad nee, dan is het gelijk over en uit!

Vreemd ook, dat zo wordt gekoerst op de vestiging van een supermarkt op deze locatie. Enkele jaren geleden bestond er een plan om op deze locatie en appartementengebouw neer te zetten, net zoals aan de andere zijde van de kruising.

Nog vreemder, omdat ene Wissink jaren en jaren werd tegengehouden met voorbereidingsbesluiten zodat hij enkele honderden meters verder aan de Bornsestraat geen winkelpand kon neerzetten. Drie jaar hield de gemeente dat vol, maar voor een vierde jaartermijn met voorbereidingsbesluit steekt de wet een stokje en werd het oude bestemmingsplan weer regelgevend. Dat stond het vestigen van een supermarkt wel toe. De bouwvergunning werd uiteindelijk verleend, maar niet zonder allerlei verzwarende eisen als duurzaam, appartementen aan de voorzijde en kantoorverdieping aan de achterzijde. Wissink slikte en bouwde uiteindelijk.
Het pand staat nu echter gloednieuw te wachten op een huurder. Boni Supermarkten haakte intussen af en Emté uiteindelijk ook. Reden de mogelijke ontwikkeling van Almelo Nouveau en de mogelijke ontwikkeling op de kruising Violierstraat-Bornsestraat.
Kortom onduidelijkheid troef en geen regie vanuit het gemeentehuis, tenzij men een ander soort regie in gedachten heeft. Supermarktketens willen wel, maar de informatie vanuit het stadhuis is divers en wisselend. Het raadslid Gerwin Kamphuis stelde inmiddels voor de zoveelste keer vragen over de 'affaire' Wissink aan het college van B&W. Tot op heden echter geen duidelijk antwoord uit de burelen van B&W.

Albert Heijn wedt volgens betrouwbare bron echter op meerdere paarden. Het autobedrijf van Jan Scholten en Zn. (JS-Team) heeft haar pand aan de Burgemeester van Raveslootsingel verkocht en verkast binnenkort naar Twentepoort West. Het bestemmingsplan laat een supermarkt toe. Bovendien heeft het aan de burgemeester Raveslootsingel een in- en uitrit en tevens is dat het geval aan de achterzijde aan de Bornerbroeksestraat.
Weinig reden om dan een supermarkt te willen tegenhouden, zou je zo denken. Maar daar denkt men in het stadhuis toch wat anders over. ‘We moeten nog wel even naar de verkeersafwikkeling kijken. Daar liggen toch wel enkele bedenkingen’, zo zei wethouder van Woudenbergh er eerder al eens over.
Inmiddels heeft de betrokken projectontwikkelaar niet stil gezeten en is druk gaan onderhandelen met de directie van de naastgelegen Aldi. Deze heeft haar in- en uitrit vlak naast elkaar aan de Bornerbroeksestraat en dat vormde nimmer een belemmering.
Inmiddels is ook het voormalige leegstaande pand van drukkerij van den Bosch aan de Zuiderstraat aangekocht en zo kan de parkeerplaats van Aldi en het occasionterrein van het JS-Team tot één groot aaneengesloten P-terrein worden. ‘De Aldi gaat bovendien het pand en interieur eveneens opkalefateren’, aldus de betrouwbare bron. Kortom alle ‘belemmeringen’ zijn weggepoetst en voor de kruideniers ontstaat er een win- winsituatie!

Hoe de ontwikkeling in supermarktland verloopt is nog ‘onscherp’ maar dat ligt vooral aan het gemeentelijk beleid. Temeer daar de bouw van een nieuw voetbalstadion ook nog wel eens roet in het eten kan gooien t.a.v. Almelo Nouveau.
Het lijkt er dus op dat AH de ‘troef’ in handen heeft met de mogelijke locatie aan de burgemeester Raveslootsingel !

‘Fijnslijper’

Fotoreportage (17 foto's)...

ALMELO – Enig gevoel van PR kan voorzitter Jan Smit van de Almelose trots Heracles niet ontzegt worden. Al enige jaren is Smit het boegbeeld van de club en de plannen voor nieuwbouw van een nieuw voetbalstadion. De gemeente stelde al een rentedragende lening van 15 miljoen euro beschikbaar. De club moet zelf ook een zelfde bedrag bij elkaar sprokkelen en moet er bovendien zorg voor dragen dat het grotere aantal auto’s dat dan verwacht kan worden ook ergens gestald kan worden zonder dat de bezoekers dat doen in de woonwijken Ossenkoppelerhoek en Windmolenbroek.
Daarvoor wil Smit de P-overeenkomst met de winkeliers van de Woonboulevard verlengen en ook mag hij gebruik maken van de P-plaatsen van Asito als dat nieuwe hoofdkantoor alsnog wordt gebouwd.
Desnoods laat Smit het Polmanstadion afbreken om daar een P-garage à la de tijdelijke voorziening bij het station NS Almelo Centraal te bouwen. (Dan weet u vast waar deze straks waarschijnlijk naar toe gaat)

Nu na het bereiken van de KNVB-bekerfinale op 8 april in De Kuip tegen PSV was de tijd rijp om de overeenkomst met het ZGT Almelo breeduit naar buiten tebrengen.
Voor aanvang van de wedstrijd Heracles Almelo tegen FC Utrecht kwam dan ook ZGT-bestuursvoorzitter Meindert Schmidt naar het Polmanstadion om dat schriftelijk te bezegelen. Liefst 915 P-plaatsen bij het ziekenhuis kan Heracles Almelo inzetten tijdens de thuiswedstrijden. Volgens Schmidt en Smit levert dat geen problemen op bij het ziekenhuis. Bovendien worden extra parkeerwachten ingezet om alles in goede banen te leiden.
Het parkeren is dan zelfs gratis en dat snappen wij nu weer niet, want de rekening van de extra onkosten gaan wel naar Heracles. Als je naar het ziekenhuis moet, moet je betalen. Als je naar het voetbal wilt 'ter ontspanning en de vermaeck' niet!

Zondagmiddag tijdens de wedstrijd - nee, ik was helaas niet in het stadion - toevallig ook nog eens gekeken bij het ZGT. Ja, er was ruimte volop, maar 915 vrije plaatsen?

‘Fijnslijper’

Misschien komt het omdat je de bomen een warm hart toedraagt. Misschien heb je levenslang al geen objectief oordeel over natuurbehoud en vooral natuurvernietiging.
Ik kan er niets aan doen, maar overal om me heen, waar ik ook kijk, vallen me de laatste tijd de geamputeerde bomen op. Ze zijn te vergelijken met grote damstenen die je werkelijk overal in en rond de stad kunt tegenkomen. Heeft het te maken met het motto: “snoeien doet bloeien” of heeft het meer te maken met het afschaffen van het aanvragen van kapvergunningen?
Als meest recente voorbeelden noem ik de bomen langs de Kolthofsingel. Zonder moeite kom ik hier tot een stuk of 50 damstenen.
De bomen op het waagplein zijn inmiddels ook verwijderd. Ze pasten niet in de toekomstvisie en dat is een hele sterke opmerking en een meer dan grondige reden om lukraak te kappen.
De Rectorsvilla aan de Vriezenveenseweg gaat waarschijnlijk verdwijnen, maar zelfs de oude, bijzondere bomen ervoor worden daarbij niet gespaard. Vanzelfsprekend, want de techniek van de verschroeide aarde is een meedogenloze. “Alles mot plat”, lijkt het Almelose motto.
Danig ontdaan pakte ik het vernieuwde blad van Natuurmonumenten en daar las ik dat de hoogste boom ter wereld in Amerika staat. In California en hij is 115 meter.
De hoogste boom van Nederland staat in Apeldoorn en meet 52 meter.
Welnu, in Almelo hoeven we niet bang te zijn dat er ooit zulke kolossen ontstaan, want hier breekt men al het waardevolle reeds bij de grond af. Zo werk je in elk geval toe naar een kleurloze stad, zonder hart, zonder geschiedenis.
Hoe het ook kan? Afgelopen zaterdag vol bewondering gekeken naar een schilderij van Berckheyde in Trouw: De grote markt van Haarlem met de St. Bavokerk, 1696. Daarboven een foto van diezelfde grote markt anno nu. Het tijdsverschil is 300 jaar, maar je ziet nagenoeg geen verschil. Haarlem en ook andere steden zijn dus wel in staat om het oude te bewaren.

Anne Jan Teunis

De IISPA, de grootste indoorsportaccommodatie van Twente, was een van de Almelose prestigeobjecten die in de bestuursperiode van burgemeester Menno Knip en de wethouders Anthon Sjoers (CDA), Reinier van Broekhoeven CDA, Bert Kuiper (PvdA), Mieke Kuik-Verweg (PvdA) en Theo Schouten (PvdA) werden opgestart. De bestuurscultuur noemde men ‘collegiaal bestuur’. In werkelijkheid deed ieder zijn eigen ding en keek men niet over elkaars schouders mee. Die cultuur werd voortgezet in de gemeenteraad waar coalitiegenoten CDA en PvdA een ‘cordon sanitaire’ legden om de voltallige oppositie en klakkeloos instemden met elk raadsvoorstel wat uit de burelen van het college kwam. Korter kun je alle onderzoeksrapporten die inmiddels zijn geproduceerd niet samenvatten.

Zo ook het tot stand komen van de IISPA. Ooit besloten met als uitgangspunt 8 miljoen euro als budget. Gaandeweg werden de Netwerksteden en Regio Twente in het project betrokken en ontwikkelingen in het Twentse op elkaar afgestemd. Hengelo de herontwikkeling van het atletiekstadion, Enschede de overdekte ijsbaan, Hellendoorn het nieuwe zwemparadijs en Almelo de IISPA.
Het aantrekken van het gerenommeerde architectenbureau Koppert & Koenis betekende al gelijk een ‘upgrading’ qua prestige. Het ‘binnenhalen’ van topsport turnopleiding BosanTON de volgende. Dat vinden wethouders niet uit maar de ambtelijke top!

In stappen werd het budget opgeschroefd naar 14 miljoen euro. Een prestigieuze uit Duitsland afgekeken inrichting en de bouwstrubbelingen met zelfs het stilleggen van de bouw, door het bouwconsortium Hegeman/Löwik vanwege de twijfels over de dakconstructie, deden de rest en deed de teller belanden op 18 miljoen euro.

Zakelijke ruimtes onder in het gebouw zouden de exploitatie vergemakkelijken. Die ruimtes staan leeg en jagen het exploitatietekort alleen maar op. Een horeca-exploitant kon niet worden gevonden. Ondernemers geloven namelijk niet in sprookjes! De IISPA is uiteindelijk de zoveelste molensteen om de nek van de bestuurlijke opvolgers geworden.

Huidig verantwoordelijk wethouder Jan van Marle kan vanwege zijn professie dan wel een rekenmeester genoemd worden, maar kan geen ijzer met handen breken. In het discussieprogramma ‘Rumoer’ had hij het over ‘leermomenten’, zoals ook op al die andere onderzoeksrapporten werd gereageerd door college en coalitie.
Toehoorder Brouwer verzuchtte in de publieksmicrofoon: ''Al die leermomenten, het lijkt hier wel een leerwerkplaats voor politici''.
Sprekend is de uitspraak in ‘Rumoer’ van CDA-fractievoorzitter Irene ten Seldam: ''Telkens een tonnetje erbij, soms verborgen in een begroting. En dan heb je ineens het gevoel dat je in een rijdende trein zit waar je niet meer vanaf kunt.''

Wat zij bedoelde is, is dat de bestuurlijke werkelijkheid er een is van monisme in plaats van dualisme. De ingekeerde werkelijkheid van de coalitie vanwege de macht en een gesloten oor voor zinnige inbreng door de oppositie!

‘Fijnslijper’

PS
De satirische website AlmeloAnders.nl noemt het een Griekse tragedie

Fotoreportage (1 foto's)...