Het dualisme heeft Almelo niet veel goeds gebracht. Een te ambitieus college van B&W kreeg carte blanche door de gefixeerde coalitie van PvdA, CDA en D66 die in 2002 aantrad. In de periode daarvoor was er nog enigszins een wethouder van financiën die de vinger aan de pols hield en soms zijn collega’s zelfs in het harnas joeg. Vaker gebeurde dat toen al met de toenmalige gemeenteraad waarin een enkeling al waarschuwde voor te optimistische toekomstscenario’s. Zelfs VVD-fractievoorzitter Gijs Stork werd door eigen fractiegenoten ‘aangevallen’ omdat hij de eigen wethouder bekritiseerde. Aan de stoelpoten van Stork werd dus flink gezaagd omdat de VVD weer op het pluche wilde. De verkiezingsuitslag zette de VVD buitenspel, mede ook omdat D66 de aan de keukentafel gemaakte afspraken schond.
Het lukte ook nog niet in 2006 want Stork zag aankomen dat hij werd gewipt en nam in 2006 met de nieuwe lokale liberale partij ALA deel aan de verkiezingen en kon zijn kritische toon met veel steun van eveneens opgestapte partijgenoten voortzetten. Het pluche bleef daardoor weer onbereikbaar voor de VVD.
Veelal zat Stork op dezelfde lijn als de toenmalige fractie BBA, die vooral een pragmatische ontwikkeling van de stad voorstond. BBA viel echter na twee bestuursperioden in 2006 uit de raadsboot.
In de jaren ervoor was al tevergeefs ter discussie gesteld - in de commissies ABZ en FES - het vrije mandaat voor het college van B&W om de gemeente - zonder ruggespraak met de gemeenteraad - te kunnen verplichten in aan- en verkopen van onroerend goed.
Het college zelf wilde een zakelijke aansturing van het ambtelijk apparaat met ‘controle achteraf’ door de gemeenteraad. D66 maakte dat mogelijk en in 2002/2003 hielden de vak-commissies op te bestaan. Daarvoor kwamen in de plaats raadsbrede informatieavonden. De ijzeren-heinige fractiediscipline deed zijn intrede. Hoe groter het gezelschap, hoe minder kritische vragen!
Ongehinderd door wie dan ook kocht het college van B&W grond en opstallen om de stad voort te stuwen naar een inwoneraantal van 100.000 inwoners. BBA trok nog eens aan de bel toen al 50 miljoen euro was uitgegeven, maar de kritiek werd coalitie-breed weggehoond door PvdA, CDA en D66.
In 2006 hadden de PvdA en het CDA na de verkiezingen het derde wiel aan de wagen D66 niet meer nodig. Onverdroten ging plannenmaker Anthon Sjoers (CDA) door, niet gehinderd door partijgenoot en wethouder van financiën Reinier van Broekhoven maar ook niet door de PvdA-wethouders Mieke Kuik-Verweg, Theo Schouten en Bert Kuiper. Ieder deed zijn eigen ‘ding’ en collegiaal werd ‘ja en amen’ gezegd. Zelfs regievoerder Menno Knip tekende al maanden van tevoren machtigingen voor de notaris om de verkoop van de grond van Fortezza af te ronden, zo blijkt nu uit een onderzoek van de Rekenkamer.
Toch traden er scheurtjes op, het gemarchandeer met belangen van burgers en ondernemers kwam langzaam naar buiten. De gijzeling in het stadhuis op 16 juni 2008 richtte ogen en camera’s van de wereld vol op de stad. Het VARA-programma Zembla wilde weten hoe het kwam dat een horecaman er toe kwam dat hij de zaak van zijn vrouw in de hens stak, evenals zijn auto voor de stoep van het stadhuis en met pistolen op zak op zoek ging naar de wethouder van stadsontwikkeling Anthon Sjoers, die volgens de TV-rapportage van Zembla wel veel beloofde maar er een dubbele agenda op nahield en zijn eigen bouwkavel ook nog eens enkele tienduizenden euro's goedkoper in zijn hand kreeg dan de buren.
Het was het begin van het einde, ondanks de daarna ingestelde onderzoeken over het functioneren van het gemeentelijk bestuur, waarin in de rapporten toch veel kritiek werd gespuid. Met alle macht werden de coalitiegelederen van PvdA en CDA gesloten. Het was CDA-wethouder van Broekhoven die desondanks als eerste het ‘hazepad’ koos en overstapte naar Soweco. Daarna volgde burgemeester Knip die zijn VVD-kandidatuur voor de Eerste Kamer niet in de waagschaal wilde stellen. De wethouders Sjoers en Kuiper kregen ‘interne partijsignalen’ om te bedanken voor nog een nieuwe bestuursperiode.
Met de komst van een nieuwe burgemeester en drie nieuwe wethouders moesten de gelederen kennelijk opnieuw worden gesloten, zo is nu gebleken uit het onderzoek van de Rekenkamer. De toekomst van Almelo werd minder belangrijk geacht dan het ‘zeer achter de schermen’. De Rekenkamer werd zelfs dwars gezeten in het onderzoek naar de gang van zaken rond het dossier Fortezza, zo meldde de Rekenkamer gisteren in haar aanvullende rapport aan de gemeenteraad. Een dossier dat tot een miljoenenverlies leidde,
Dat kan dit huidige college niet meer op het bordje schuiven van hun voorgangers. Niet het verbergen van ambtelijk en bestuurlijk geklungel is belangrijker, maar de toekomst van de stad. Wie dat niet begrijpt zit op de verkeerde stoel !
‘Fijnslijper’
Kijk hier naar een filmpje met 'breaking news' op de satirische website almeloanders.nl
Brief Rekenkamer aan de gemeenteraad met ernstige beschuldigingen richting B&W
|
