 |
|
Het was wel even schrikken op dinsdag de dertiende. Je houdt op zo’n dag rekening met bepaalde calamiteiten, fietst niet te dicht in de buurt van de stadsbus en kijkt wat beter om je heen, teneinde veilig het achtuurjournaal te halen.
De klap kwam deze ochtend uit geheel onverwachte hoek. Op de voorkant van het door mij onlangs nog positief beoordeelde gratis dagblad de Pers las ik: “Dagblad zoekt nieuwe eigenaar.” Op bladzijde drie de verklaring van de hoofdredactie. De Pers stopt, omdat de commerciële exploitatie achterbleef.
Jammer. Reeds jaren erger ik me er aan dat de commercie op allerlei gebied alles en iedereen gaat overheersen. Voetbalwedstrijden worden qua tijd hierop aangepast en door bewegende reclameborden achter het doel in het Polman zie je de bal niet eens meer. Wanneer je op tv een film kijkt van drie uur, zit daar ongeveer een uur reclame bij. Je weet bij een lange film niet eens meer of je naar de film zelf of naar de reclame kijkt.
Omdat toeval niet bestaat, begon ik na deze tegenslag met goede moed aan het tweede gratis dagblad van die dag, de Metro. Veel snapte ik er niet van en bij bladzijde drie kreeg ik in de gaten dat ik twee bladzijden advertenties had gelezen over een spuitproduct waarmee je de hele wereld en omstreken aankunt.
Hier zit hem dus de kneep. Het ene dagblad levert kwaliteit en heeft wat minder en vooral minder opvallende advertenties en gaat kapot. Bij het andere dagblad moet je tussen allerlei schreeuwende advertenties goed speuren naar enig nieuws.
Kwaliteit gaat ten onder en bagger komt boven drijven. Het is een tijdverschijnsel, waar we alert op moeten blijven. Schreeuwende advertenties die alles overheersen. Kwaliteit kost geld en van een gratis krantje kun je natuurlijk niet al te veel verwachten. De Metro is vanaf nu een redelijk, gratis alternatief.
Anne Jan Teunis |
