 |
|
Misschien komt het omdat je de bomen een warm hart toedraagt. Misschien heb je levenslang al geen objectief oordeel over natuurbehoud en vooral natuurvernietiging.
Ik kan er niets aan doen, maar overal om me heen, waar ik ook kijk, vallen me de laatste tijd de geamputeerde bomen op. Ze zijn te vergelijken met grote damstenen die je werkelijk overal in en rond de stad kunt tegenkomen. Heeft het te maken met het motto: “snoeien doet bloeien” of heeft het meer te maken met het afschaffen van het aanvragen van kapvergunningen?
Als meest recente voorbeelden noem ik de bomen langs de Kolthofsingel. Zonder moeite kom ik hier tot een stuk of 50 damstenen.
De bomen op het waagplein zijn inmiddels ook verwijderd. Ze pasten niet in de toekomstvisie en dat is een hele sterke opmerking en een meer dan grondige reden om lukraak te kappen.
De Rectorsvilla aan de Vriezenveenseweg gaat waarschijnlijk verdwijnen, maar zelfs de oude, bijzondere bomen ervoor worden daarbij niet gespaard. Vanzelfsprekend, want de techniek van de verschroeide aarde is een meedogenloze. “Alles mot plat”, lijkt het Almelose motto.
Danig ontdaan pakte ik het vernieuwde blad van Natuurmonumenten en daar las ik dat de hoogste boom ter wereld in Amerika staat. In California en hij is 115 meter.
De hoogste boom van Nederland staat in Apeldoorn en meet 52 meter.
Welnu, in Almelo hoeven we niet bang te zijn dat er ooit zulke kolossen ontstaan, want hier breekt men al het waardevolle reeds bij de grond af. Zo werk je in elk geval toe naar een kleurloze stad, zonder hart, zonder geschiedenis.
Hoe het ook kan? Afgelopen zaterdag vol bewondering gekeken naar een schilderij van Berckheyde in Trouw: De grote markt van Haarlem met de St. Bavokerk, 1696. Daarboven een foto van diezelfde grote markt anno nu. Het tijdsverschil is 300 jaar, maar je ziet nagenoeg geen verschil. Haarlem en ook andere steden zijn dus wel in staat om het oude te bewaren.
Anne Jan Teunis |
