Onze dochter moest onlangs een praatje houden over een actueel binnenlands onderwerp. Daartoe knipte ze een artikel over egels uit de krant.
Ach, wat lief, dacht ik, want ik vind het leuk dat ook onze kinderen oog hebben voor de natuur en een hart hebben voor dieren.
Het artikel zelf stemde me minder vrolijk, want uiteraard heb ik haar een heel klein beetje geholpen en dus stiekem ook het verhaaltje gelezen.
Het gaat vermoedelijk slecht met de egels in Nederland. In de afgelopen tien jaar lijkt het aantal egels gehalveerd. Men weet één en ander nog niet zeker en het moet nog beter worden onderzocht, maar er bestaat een sterk vermoeden dat het niet goed gaat met de egels. Natuurlijk zorgt ook hier de mens weer voor die geweldige prestatie. Egels worden massaal doodgereden en in onze geciviliseerde poppentuintjes, waarin ieder steentje in het gelid moet liggen en elk loszittend blaadje meteen in de groene bak verdwijnt, voelen ze zich niet thuis.
Ze houden van heggetjes, struikjes, bladhopen en stapels takken. Die laatste twee ontstaan in de herfst gratis en voor niets in iedere tuin. Het enige wat je hoeft te doen is niets doen.
Onze dochter, intensief bezig met de materie, verbaasde zich er over dat egels worden doodgereden. “Hoe kan dat?”, vroeg ze. “Nou, ze zijn niet zo erg snel en voordat ze de weg zijn overgestoken ben je een paar uur verder. In die tijd komt er altijd wel een auto voorbij die er even lekker overheen banjert.”, was mijn geruststellende antwoord.
“Krijgt die auto dan ook een lekke band?”, was haar volgende vraag. “Was dat maar waar”, zei ik. “Dat zou pas echt gerechtigheid zijn. Zo’n onschuldig diertje tegen die razende wielen.”
Toeval bestaat ook hier niet, want een ochtend na haar praatje zag ik een slachtoffer op het asfalt liggen. Netjes op z’n zij, niet eens platgereden en met alle ingewanden er nog in. Ik ben nog even teruggelopen om te kijken of hij misschien niet gewoon tijdens de overtocht in slaap was gevallen. Helaas bleek dit niet het geval te zijn. In tijden heb ik geen dode egel in onze omgeving gezien, maar nu twee op één dag. Waar zo’n praatje op school al niet goed voor is.
In het artikel werd een ieder gevraagd om de levende en dode exemplaren te tellen, teneinde te kunnen vaststellen hoe het er met onze stekelige vrienden voorstaat. Ik heb een bang vermoeden. Als weggebruiker kunnen we er weinig aan doen wanneer zo’n bolletje voor onze brede banden verschijnt. Als bezitter van een tuintje echter des te meer. Wanneer in elke straat eens een paar mensen zijn die zich het lot van de egels aantrekken en wat chaos kweken, dan zijn we al een eind geholpen. Het is bovendien nog goedkoper dan voor 5 euro een vierkante meter natuur sponsoren, hetgeen overigens geen slecht idee van Natuurmonumenten is.
Benieuwd wat de uitkomst van de telling laat zien. Het zou jammer zijn dat de soort verdwijnt of een zeldzaamheid wordt. Het gaat zowel in de natuur als in de maatschappij om diversiteit. Dat maakt het interessant. Een breed palet. Bijstellen voor het te laat is.
De klas van onze dochter weet het nu en deze kinderen hebben de toekomst. Misschien is er iets van blijven hangen, een zaadje gezaaid, waardoor ook hun generatie aandacht voor de natuur blijft houden.

Anne Jan Teunis

Het is een beetje saai om iedere week maar weer te beginnen over leegstaande industriepanden, maar het moet nog maar even weer een keer.  Afgelopen dinsdag in de krant op de voorpagina een stukje over het overschot aan bedrijfsterreinen in Twente. Een omvang van 700 voetbalvelden. Alstublieft. De Almelose wethouder Schouten heeft één en ander goed in de peiling en geeft aan dat het afgelopen moet zijn.

Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je iedere week over leegstaande industriepanden schrijft, maar vorige week stond een toch wel opvallend stukje op de voorpagina van Tubantia.
Er dreigt een geweldig overschot aan bedrijventerreinen in Twente en om het voor een ieder voorstelbaar te laten zijn, wordt vermeld dat het om een omvang van 700 voetbalvelden gaat. Volgens wethouder Schouten van Almelo moet de werkelijkheid onder ogen gezien worden en er moet worden bijgesteld. Naar beneden, wel te verstaan.
Ach ja, een ieder die een beetje om zich heen kijkt, weet dit natuurlijk allang. Behoorlijke leegstand en er zit totaal geen schot in.
Zo’n bericht verwondert je dus niet, maar het is natuurlijk wel een behoorlijk steuntje in de rug van degenen die al tijden roepen dat je eerst de huidige, leegstaande panden
moet betrekken en pas daarna nieuwe stukken grond van de natuur moet afpakken.
De tijd is nu rijp om met deze cijfers in de hand een gedragsverandering te bewerkstelligen. Men moet leren om het bordje eerst netjes leeg te eten, alvorens men opnieuw naar het lopend buffet gaat
Iedereen wil natuurlijk z’n prachtige nieuwe pand op een vrij stuk grond in het buitengebied neerzetten in plaats van tussen andere panden in een bestaand gebied. Het is echter verspilling. Grond is grond en het is wenselijk om juist die “gaten” van Almelo op te vullen.
De rem er op. Herstructerering van oude bedrijventerreinen kan bovendien ook nog eens gesubsidieerd worden..
Wat zou het toch mooi zijn wanneer er echt pas op de plaats gemaakt gaat worden. Dat men vanaf nu de nog lege plekken in de huidige bedrijventerreinen gaat opvullen en de leegstaande panden gaat betrekken. Laat dan de streep getrokken worden: Tot hiertoe en niet verder. Handen af van het buitengebied. Laat ons mogen blijven genieten van de geweldige zonsondergangen en mooie vergezichten. Vul het “gat van Almelo” op. Dit tot ieders tevredenheid. Makkelijker kunnen we het niet maken, wel mooier.
Behoedt Almelo voor de situatie rond Amsterdam, waar gigantisch veel panden leegstaan in een meer dan troosteloze omgeving.

Anne Jan Teunis

Als inwoner van deze stad en Trots op Almelo vind ik dat de gemeente afstand moet doen van de Audi A8 voor het college van Burgemeester en Wethouders.
Voor een gemeente als Almelo is een eigen auto niet nodig en al helemaal geen superluxe Audi A8. In deze tijden van crisis past soberheid en bezuiniging, de gemeente kan op deze manier laten zien Trots te zijn op Almelo en de broekriem ook zelf aan te trekken.

Harry de Olde
Almelo

Na de valse start vlak na de zomervakantie waren er veel positieve zaken te melden. Het ging de goede kant op met de natuur en links en rechts had ik het idee dat sommige mensen de schellen van de ogen waren gevallen. Daarbij maakten we een aantal prachtige tochten in buitengebieden die ons ook al positief stemden. Wat was Twente mooi.
Geheel in die lijn voortgaand werd een aantal weken geleden door een wethouder gemeld dat berekend was dat er een geweldig overschot bestond aan bedrijfsterreinen. Uitbreiding in de buitengebieden werd dus minder noodzakelijk.
Dan was er ook nog dat prachtige verhaal over tijdelijke natuur, de ideale oplossing voor het gebied ten noorden van de N36, de uitbreiding van het bedrijvenpark Twente Noord. Op het nieuwste bedrijventerrein bij Bornerbroek had zich al één bedrijf gevestigd, dus richting Vriezenveen zou het voorlopig niet storm gaan lopen. Allemaal positieve geluiden voor natuurliefhebbers. Ze konden weer tegen een stootje. De kinderhand was gevuld.
Sinds afgelopen zaterdag weet ik beter. In de ochtend reden we via de “porte du soleil” over de Iepenweg richting Vriezenveen. Het eerste wat ik zag was een vreselijke, oranje graafmachine. Verder vooral aan de rechterkant de gevolgen van het grijpgrage monster. Packman had er zin in gehad en was maar eventjes doorgewalst en net bij de gemeentegrens met Twenterand keurig gestopt. Tot hiertoe en niet verder.
Op z’n minst tegenstrijdig wat je hier ziet. Ik neem tenminste aan dat het niet gaat om romantische wandelpaadjes, die tussen struikgewas gaan slingeren en helpen om de stressmens van tegenwoordig de broodnodige rust te geven. Geen tijdelijke natuur. Nee, het zal blinkend zwart asfalt worden. Waarschijnlijk zullen we vele, lange jaren tegen de kale “geraamtes” van de infrastructuur aan moeten kijken. Het hele gebied naar de Filistijnen. Leegstaande panden met de nodige, braakliggende stukken grond er tussen.
Wat is het toch pijnlijk dat je, net nu je dacht dat het beter ging, moet constateren dat het beest nog niet dood is en nog een paar vervelende stuiptrekkingen maakt. Als een zwaargewond roofdier dat nog een paar keer venijnig toeslaat.
Ik zou wel eens willen weten wie vanuit het stadhuis dit doordrijven. Al wat je dan als brave burger volgend jaar kunt doen is in elk geval niet meer op deze mensen stemmen. We dienen in 2010 een partij te kiezen die ons dit soort loeren in de toekomst niet meer gaat draaien. Wellicht kunnen de heren in de ivoren toren ook eens luisteren naar de stichting NAT. Zij doen een oproep aan de politiek middels een open brief en een NAT politiek 10 puntenprogramma voor de gemeenteraadsverkiezingen.
De partij die achter minstens tien van deze punten staat, krijgt uiteraard mijn stem en ik hoop oprecht dat meer mensen wakker worden en na gaan denken.
De bomen verliezen hun bladeren, terwijl wij onze illusies dreigen te verliezen.
Op de één of andere manier moeten natuurliefhebbers voor de muziek aan blijven lopen om nog te redden wat er te redden valt. Nu lepelen we achteraf de veel te scherpe mosterd op en kijken vol afschuw naar het verdwijnen van de groene ruimtes tussen steden en dorpen.
Dit was een geweldige schijnbeweging van B&W, waarmee ze verschillende mensen zand in de ogen hebben gestrooid. Een zoethoudertje voor de goedgelovige natuurliefhebber, die dacht dat het nu eens de andere kant op zou gaan. Die twee mijmerende mannen op het hek vonden het ook al te mooi om waar te zijn. De meeste dromen zijn nog steeds bedrog. We hadden het kunnen weten.

Anne Jan Teunis

Je hebt tegenwoordig overal dagen en weken van. Dag van de arbeid en week van de waarheid. Eerlijk gezegd vond ik het een beetje overdreven, Nacht van de Nacht. Vooral wanneer je na een prachtige zomer al weer veel te snel in de grijze, grauwe najaarssfeer belandt. Voor je het weet zit je in de midwinternacht. Na komend weekend ga je in het donker naar je werk en kom je in het donker terug. Daglicht zie je dan nog slechts wanneer je het geluk hebt om de weekenden vrij te zijn. Het is mij donker genoeg en een nacht van de nacht lijkt me niet echt nodig.
In het blad van Natuurmonumenten echter stond een stukje waarin aandacht werd gevraagd voor de nacht van de nacht. Daar las ik dat Nederland één van de meest verlichte landen ter wereld is. Dit moeten we letterlijk nemen, want vele geesten zijn nog niet verlicht, afgaande op de genomen beslissingen die de natuur steeds opnieuw schade berokkenen.
Nederland moet donkerder, want dat is beter voor trekvogels, nachtdieren, maar ook voor ons mensen.
Wanneer je vervolgens op www.nachtvandenacht.nl kijkt, ga je toch het nut inzien van het vragen om aandacht voor meer duisternis. Duisternis is één van de oerkwaliteiten van het buitengebied, net als stilte en ruimte. Mensen vinden duisternis belangrijk. Te veel licht kan stressklachten veroorzaken en kan nadelig zijn voor onze gezondheid.
Te veel licht is ook schadelijk voor dieren. Meer dan vijftig procent van de dieren leeft ’s nachts. Hun biologische klok wordt ontregeld door het vele licht, evenals de biologische kalender. Het heeft invloed op paargedrag en bijvoorbeeld de vogeltrek.
Bij al deze zaken sta je vaak niet zo stil, maar de argumenten zijn steekhoudend. Je gaat inzien dat het erg belangrijk is om het ’s nachts zo donker mogelijk te laten zijn. Zo veel mogelijk terug naar de natuur in feite.
Een paar avonden geleden was er een prachtige sterrenhemel te bewonderen, en inderdaad, alle lichtbronnen in je omgeving werken dan storend. Hoe donkerder, hoe mooier.
Laatst nog zag ik een hele mooie maan tussen de bomen op een donker stuk. Even later stond ik op een groot parkeerterrein en zag diezelfde maan tussen alle lantaarns bijna niet meer terug.
Als moderne mensen zijn we zo gewend geraakt aan al dat licht dag en nacht. Wellicht dat de duisternis van “de nacht van de nacht” ons goed het verschil laat zien en we één en ander als weldadig zullen ervaren.
Mocht het resultaat teleurstellend zijn: niet getreurd, want nog ruim voor Sinterklaas zal Nederland weer omgetoverd worden tot één groot lunapark.
Komende zaterdag echter kunnen zo hier en daar nog wel even wat lampjes uit, bijvoorbeeld op het XL Businesspark Twente, bij Euromaster en Aa-stad adviesgroep.

Anne Jan Teunis

De gemeente Almelo wil een klacht indienen tegen het televisieprogramma Zembla. Ook juridische mogelijkheden willen ze onderzoeken. Wat mij verbaasd is dat Almelo dit aandurft. Al jaren is bekend dat Almelo het niet zo nauw neemt met vergunningen en naar willekeur handelt. Of is het de politieke onkunde van handelen? Vriendjespolitiek? Zeker is dat de Rechter er het slachtoffer van is geworden en als het aan de gemeente ligt wordt er net zo omgesprongen met de belangen van Dolle Pret. Almelo heeft niets geleerd van de gijzeling en durft zich nog steeds arrogant op te stellen. Maar wij burgers van deze stad weten toch wel hoe de willekeur van beleid in Almelo werkt. Niet goed te keuren is wat O heeft gedaan maar hoelang kun je mensen treiteren tot iemand naar ongeoorloofde middelen grijpt. Burgemeester Van Lidth de Jeude maakt Almelo gewoon belachelijk met zijn handelen. Alle burgers van Almelo weten dat het een politieke puinhoop is in Almelo en iedere vorm van politiek bestuur ontbreekt. Niemand van de politieke partijen doen hun mond open tegen de burgers om het tegendeel te bewijzen. Kijk naar reacties die de burgers van Almelo geven, maar ze durven er niets mee te doen. De verkiezingen zijn in aantocht en een aantal wethouders, inclusief de burgemeester, hebben of gaan de zinkende politieke schuit verlaten. Hoeveel politieke lijken zullen er in de toekomst uit de kast rollen? Nee, Zembla is niet schuld aan het negatieve beeld van Almelo maar de politiek die al jaren een verkeerde koers heeft uitgezet. We kunnen als burgers van Almelo de conclusies van Zembla alleen maar onderschrijven. Wat Burgemeester Van Lidth de Jeude dan ook wil bereiken is een raadsel. Het onderzoek naar de integriteit van de Almelose bestuurders kan dan wel niets hebben opgeleverd maar als burgers van deze stad kunnen we daar grote vraagtekens bij zetten. Het vertrouwen van de burger is zoek in het Almelose bestuur. Volkomen terecht en wij kunnen als burgers van deze stad de politiek er volgend jaar op afrekenen. Wat het handelen betreft van waarnemend Burgemeester Van Lidth de Jeude zal ik maar tot onwetendheid kwalificeren.

Dick Dooren

Deze weken kun je bijna niet om de bomen heen. Nog één keer dit jaar vragen ze onze volle aandacht, vanwege de meest fantastische kleurencombinaties en toch ook vanwege het vallende blad.
Ze hebben het hele jaar toegewerkt naar een grote finale, zoals Gustav Mahler dat ook in zijn symfonieën deed. Alles uit de kast. De meest felle kleuren soms en ladingen blad tot in de wijde omgeving. Een laatste groet, voordat de winter begint. Nog één keer vlammen. Daarna staan ze daar maar te staan, naakt, blinkend en kaal. Je hebt er niets meer aan. Ze houden je niet langer uit de wind en er onder schuilen gaat ook al niet. Echter zijn ze achter de schermen al wel weer druk bezig met het optooien voor volgend jaar. Een continu proces.
Ondanks het onmiskenbare afsterven en het afscheid van weer een jaar stemt de aanblik je vrolijk en door de kleurenpracht ben je haast geneigd om te denken dat de zomer nog moet komen.
Geweldig om door die bladerenzee te struinen. Kind en hond vinden het fantastisch en ons als volwassenen geeft het toch ook vaak een blij kriebelend gevoel in onze maagstreek. Lekker uitwaaien, je hoofd leegmaken.
Nee, last van de blaadjes hebben we in het geheel niet. Het is een onderdeel van de geweldige wisseling der getijden. Je zult maar het ganse jaar door die koperen ploert boven je hebben branden.
Wanneer over een poosje alle bladeren weg zijn en de winter misschien z’n intrede zal doen, kunnen we op een stille winterdag mooi eens nadenken over de volgende losse flodders uit een onlangs verschenen krantenartikeltje in Metro over de Bossen voor Klimaatdag: Zonder bossen kunnen we het klimaat niet redden. Wereldwijd moeten we de bossen beschermen als we een klimaatramp willen voorkomen. Maar liefst eenderde van de totale co2 reductie moet de komende tien jaar van de bossen komen. De nood is hoog. Ontbossing veroorzaakt nog meer co2 dan bijvoorbeeld de landbouw of de complete transportsector, inclusief al het vliegverkeer. De komende tien jaar moet de boskap daarom worden afgeremd. Natuurvernietiging is een belangrijke oorzaak van de veranderingen van het klimaat.
In onze stad zijn deze woorden wellicht ook al doorgedrongen, want iemand heeft uitgevogeld dat Almelo iepenbos betekent en daarom komen er iepen in het centrum. Prima, goed voor het klimaat en het imago van de stad. De iepen in de Schelfhorst moesten weg, maar sommige beslissingen van de gemeente zijn bijna even onnavolgbaar en onvoorstelbaar als de scheidsrechterlijke beslissingen in het Polman Stadion, die ons meerdere keren per seizoen de haren ten berge doen rijzen.
Laat de gemeente maar haar goede wil tonen met het planten van de iepen, want alle kleine beetjes helpen. De problemen zijn wereldwijd, maar je moet in het klein beginnen. De steen in de vijver die steeds grotere cirkels trekt.
Voorlopig genieten we nog een aantal weken van die geweldige bomenrijen, waarna we over dit onderwerp voorlopig uitgeboomd zijn.

Anne Jan Teunis.

ALMELO - De recente uitzendingen van Zembla en De Wereld Draait Door zijn voor de stichting Pro Almelo aanleiding weer actief te worden. „We zullen in actie moeten komen om de imagoschade te herstellen die beide programma’s onnodig hebben toegebracht”, zegt voorzitter Harry Bijker van Pro Almelo in TC Tubantia.
Wij kennen Harry als een aimabele man, maar als men de reacties leest onder het artikel in TC Tubantia kan hij beter eerst met een veegmachine door het stadhuis toeren vrezen wij.

Chef stadsredactie Leo van Raay van TC Tubantia schrijft wekelijks een column. In zijn column van vandaag schrijft hij o.a. “Het is alsof de VARA er een genoegen aan beleeft de smeulende volkswoede in Almelo op te stoken.” Van Raay heeft het dan over de ZEMBLA-uitzending van vorig jaar gevolgd door Pauw & Witteman en de herhaling van ZEMBLA van afgelopen zondag gevolgd door De Wereld Draait Door.
Van Raay zegt verder; “Het is dat ik niet zo snel geloof in complottheorieën, maar je zou er haast wat van gaan denken dat de nieuwe voorzitter van de VARA, Cees Korvinus, tevens de advocaat was van Ahmet O.”

Gemakshalve gaat van Raay er aan voorbij dat Korvinus 1 oktober jl. is begonnen als voorzitter van de VARA en dat op 30 maart jl, werd bekend gemaakt dat Korvinus zou worden voorgedragen. Dat is ruim vijf maanden na de eerste uitzending van ZEMBLA en de uitzending van Pauw & Witteman. Bovendien was toen ene Jan Heijn Kuijpers de advocaat van Ahmet O. 

En naast die column een bijna paginagroot artikel over de heer van Diermen, die al twintig jaar probeert een bouwvergunning te krijgen voor een autoshowroom op een lap grond van 4000m2 in het Bellavistagebied. Telkens blokkeerde de gemeente dit plan met voorbereidingsbesluiten omdat de gemeente bezig zou zijn met een ontwikkelingsplan. Nu na twintig jaar zegt wethouder Kuiper; "Dit mogen we die ondernemer niet langer aandoen. Van Diermen krijgt onze medewerking, ondanks dat voorbereidingsbesluit." 

De gemeente heeft ook nu nog steeds geen concreet plan en van Diermen? Die is inmiddels 74 jaar!

Redactie AlmeloNieuws

Lees het verkorte artikel over van Diermen op de website van TC Tubantia en de reactie van wethouder Kuiper. Of dit bericht in het AW.
Zou Harrie Bijker van Pro Almelo nog zin hebben in die poging tot imagoverbetering?