 |
|
Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je iedere week over leegstaande industriepanden schrijft, maar vorige week stond een toch wel opvallend stukje op de voorpagina van Tubantia.
Er dreigt een geweldig overschot aan bedrijventerreinen in Twente en om het voor een ieder voorstelbaar te laten zijn, wordt vermeld dat het om een omvang van 700 voetbalvelden gaat. Volgens wethouder Schouten van Almelo moet de werkelijkheid onder ogen gezien worden en er moet worden bijgesteld. Naar beneden, wel te verstaan.
Ach ja, een ieder die een beetje om zich heen kijkt, weet dit natuurlijk allang. Behoorlijke leegstand en er zit totaal geen schot in.
Zo’n bericht verwondert je dus niet, maar het is natuurlijk wel een behoorlijk steuntje in de rug van degenen die al tijden roepen dat je eerst de huidige, leegstaande panden
moet betrekken en pas daarna nieuwe stukken grond van de natuur moet afpakken.
De tijd is nu rijp om met deze cijfers in de hand een gedragsverandering te bewerkstelligen. Men moet leren om het bordje eerst netjes leeg te eten, alvorens men opnieuw naar het lopend buffet gaat
Iedereen wil natuurlijk z’n prachtige nieuwe pand op een vrij stuk grond in het buitengebied neerzetten in plaats van tussen andere panden in een bestaand gebied. Het is echter verspilling. Grond is grond en het is wenselijk om juist die “gaten” van Almelo op te vullen.
De rem er op. Herstructerering van oude bedrijventerreinen kan bovendien ook nog eens gesubsidieerd worden..
Wat zou het toch mooi zijn wanneer er echt pas op de plaats gemaakt gaat worden. Dat men vanaf nu de nog lege plekken in de huidige bedrijventerreinen gaat opvullen en de leegstaande panden gaat betrekken. Laat dan de streep getrokken worden: Tot hiertoe en niet verder. Handen af van het buitengebied. Laat ons mogen blijven genieten van de geweldige zonsondergangen en mooie vergezichten. Vul het “gat van Almelo” op. Dit tot ieders tevredenheid. Makkelijker kunnen we het niet maken, wel mooier.
Behoedt Almelo voor de situatie rond Amsterdam, waar gigantisch veel panden leegstaan in een meer dan troosteloze omgeving.
Anne Jan Teunis |
