Paspoort, vingerafdruk, dna, patiëntendossier, gsm, allemaal technieken die de overheid inzicht geven over de gedragingen van de burger. Neem daarbij het gegeven dat Nederland het land is dat wereldwijd het meest emailverkeer controleert en telefoongesprekken afluistert en je schetst een wereld waar de KGB vroeger in het Oostblok alleen maar van kon dromen.

De burger reageert over het algemeen vrij lauw onder het motto; ‘Ik heb niets te verbergen’. De overheid profiteert van die gemakzucht en geeft al onze gegevens zo maar aan ‘bevriende’ naties zoals de USA. Uw persoonlijke omstandigheden, de gegevens over uw bankrekeningen et cetera, gaat zomaar de grote plas over terwijl deze vormen van overheidscontrole in de USA ondenkbaar zijn voor de Amerikaanse staatsburgers.
Een verdenking van een strafbaar feit dat enigszins betrekking heeft met de USA zoals bijvoorbeeld het verkopen van drugs aan Amerikaanse staatsburgers en hup je wordt door je eigen land uitgeleverd. Het overkwam ooit een Zwolse DJ. Niet de plek waar de overtreding begaan wordt maar de relatie met een Amerikaans staatsburger is doorslaggevend i.p.v. berechting in eigen land. Niet het honderd procent bewijs is doorslaggevend maar de verdenking is voldoende voor uitlevering. In dat geval kun je zelfs beter toegeven dat je iets gedaan hebt en een deal sluiten om met een lagere straf akkoord te kunnen gaan om deze in het ‘thuisland’ te kunnen uitzitten.

Op 21 september 2009 werd door staatssecretaris Ank Bijleveld in Almelo het nieuwe paspoort met vingerafdruk in gebruik genomen. Uw vingerafdruk wordt opgeslagen op de chip in het paspoort als bewijs dat u en het paspoort bij elkaar horen. Op zich nog te begrijpen, ware het niet dat bij de opslag in de database al veel fouten worden gemaakt. Zo’n 3 procent wordt ongeveer geschat door deskundigen.
Nog onzaliger is het plan om alle vingerafdrukken in één centrale database onder te brengen zodat de politie inzage krijgt om bij delicten de database na te trekken op een match. Het probleem is echter dat behoorlijk veel mensen geen goede vingerafdruk hebben vanwege hun werkomstandigheden. Metselaars en stratenmakers bijvoorbeeld. Daar komen de foutieve koppelingen nog eens bij om over simpele siliconenvervalsingen door criminelen bij het nemen van de afdruk maar niet te spreken.
Ook moet deze database internationaal gekoppeld worden zodat ook de politie in het buitenland inzage kan krijgen. ‘Nee, ik heb niks te verbergen’, hoor je de gemiddelde burger denken. Maar wat als u het slachtoffer wordt van een persoonsverwisseling door een opgespoorde match. Weet u over vijf jaar nog wat u vandaag deed en waar u was?

Als u eenmaal in die molen bent beland geldt niet meer de basis dat justitie moet bewijzen dat u iets verkeerd heeft gedaan, maar geldt de omgekeerde bewijslast en moet u het tegendeel bewijzen.
Er zijn voorbeelden te over van burgers die nu al in de ‘molen van de overheid’ zijn vermalen en daardoor volledig bankroet zijn gegaan. Als de ‘molen’ eenmaal tegen je werkt, kom je er nooit meer uit en hebben we er een uitkeringstrekker en ‘psychisch gestoorde’ bij.
De Tweede Kamer beslist binnenkort over het invoeren van een centrale opsporingsdatabase. ’t Is maar dat u het even weet en nog even bij uw volksvertegenwoordigers aan de bel kunt trekken.

‘Ik heb niets te verbergen.’ In dat geval kan het km-kastje in de auto er ook nog wel bij om elke gereden meter automatisch van uw bankrekening te laten afschrijven!

‘Fijnslijper’

Duitse expert kraakt nieuwe paspoort.
Vereniging Vrijbit.
Opnieuw een stap op weg naar politiestaat.

Tja, het moet er toch maar een keer van komen, want de incidenten stapelen zich op. Het begon allemaal op een maandag, toen we fris en tegelijkertijd wat bedroefd vanwege het overlijden van Harry Mulish begonnen aan een nieuwe werkweek.
Op het station pakte ik gewoontetrouw de Metro uit de bak. Levensgroot is de eerste tekst die je leest: “Goedemorgen, stelletje kut feuten.”
Rond diezelfde periode hoorde ik de “gesprekken” van een aantal jongemannen aan. Ze hadden blijkbaar ook de Metro gelezen, want hetzelfde scheldwoordje kwam bijna in elke zin voor, waardoor het nog een zeer “zinvolle” conversatie is geworden.
In de kranten, en dan met name de Metro, was het de afgelopen dagen weer raak. In koeienletters las ik: “Bouncen zonder een baggy broek”, en waande me in een andere wereld. Ik hoorde over Twitter, pingen en what’sApp? Verder waren er nog kekke kerstknallers en moesten we luisteren naar chille muziek.
Al met al had ik sterk het gevoel dat de oudere jongere vreselijk moet aanpoten om nog enigszins bij te blijven. De oudere oudere is al tijden kansloos en ziet de sneltrein alleen nog maar in een flits voorbijgaan. De veertigers kunnen nog net de laatste wagon aanklampen en proberen aan te pikken.
Er is dus zo hier en daar wel “iets mis” met de Nederlandse taal. Het gaat steeds meer de kant op van hakkelaartaalgebruik, een verzameling korte uitstoten. Veel is het gevolg van tv en gsm. Het is uiteraard niet tegen te houden, maar soms verlang je naar melodieuze volzinnen in het Nederlands zonder allerlei rare woorden er doorheen. Helaas is daar meestal geen tijd meer voor. Vandaar ook dit ultra korte stukje. Yo!!!


Anne Jan Teunis.

ALMELO – Projectontwikkelaar Gideon Voskamp wil een ‘gokhal’ aan het Amaliaplein. Dat verzoek ligt op de burelen van het Almelose college van B&W. Volgens Voskamp is dat goed voor de ontwikkeling van het Amaliaplein en maakt het een einde aan de leegstand in het door gepensioneerd ontwikkelaar Pa Voskamp gebouwde nieuwe bioscoopproject. Een project waar meer dan één miljoen euro gemeenschapsgeld is gestopt om het te realiseren.
In de lege ruimten waren horeca-exploitaties voorzien van wijlen horeca-tycoon Sjoerd Kooistra die met Koninklijke Grolsch Bierbrouwerijen NV een overeenkomst had gesloten maar door alle grote brouwers juridisch werd vervolgd tot hij geen uitweg meer zag en een eind aan zijn leven maakte.
Eerder al leek er een Hengelose ondernemer in het pand te willen stappen en die zette destijds al de eerste personeelsadvertenties. Uiteindelijk ging het niet door, omdat Voskamp weigerde een aantal basisvoorden - om de lokaliteiten echt horecageschikt te maken – te realiseren.
Kooistra maakte dat niet uit want die verlegde de pijn naar de uiteindelijke exploitanten die voor heel veel geld een compleet ingericht horecabedrijf pachten. De ruimtes zijn op een dergelijke wijze in de vierde hand met alle tussenliggende winstmarges van dien. Een gezonde exploitatie is op dergelijke wijze onmogelijk en Kooistra liet in het gehele land een spoor van failliete uitbaters na, er waren toch slachtoffers genoeg.

Het huurcontract met Grolsch loopt over enige tijd af en Voskamp jr. wil echter alleen met een ‘dikke’ huurprijs genoegen nemen en dat kan met de invulling van een gokhal uitstekend. De ‘eenarmige bandieten’ doen het werk en je hebt hooguit een paar werknemers nodig die de pecunia kunnen wisselen en enig toezicht houden.
Ex- slager en huidig wethouder Gerrit van Woudenbergh staat er niet afwijzend tegenover, zo meldt de Twentsche Courant Tubantia. Hij noemt drie gokhallen teveel en verwijst daarbij naar het nog nieuw te bouwen stadion voor Heracles Almelo en naar het Theaterhotel dat min of meer ook een soort casino wil gaan ontwikkelen.
In de burelen ten stadhuize liggen vele honderden aanvragen van exploitanten om een gokhal in Almelo te mogen beginnen. Alle werden in het verleden afgewezen mede omdat ook de horeca in het Almelose fors moest inkrimpen met het aantal speelautomaten en de cafetaria’s zelfs ‘droog’ werden gelegd met faillissementen, arbeidskrimp en vele ondernemerswisselingen tot gevolg.

Grolsch heeft grote moeite om een horeca-exploitant te vinden. De spoeling wordt dunner omdat Almelo al heel veel café’s en restaurants heeft, zijn zo enkele beweringen van Voskamp jr. De waarheid is dat het totale uitgaanspubliek op een zaterdagavond nog niet het totaal haalt van bijvoorbeeld een discotheek als The Saloon of BiRiBi in de 70-tiger jaren.
Nee, het verzoek heeft uitsluitend te maken met het binnenhalen van een ‘dikke’ huurprijs en niets met een evenwichtige horeca-ontwikkeling aan het Amaliaplein. Het bewijs is wel de binnenkort te openen nieuwe ‘shoarmatent’ in de voormalige opslag van Bier en Wijnlokaal ’t Hookhoes. Een oud pandje van pakweg 100 m2 dat ook in handen is van Voskamp Vastgoed.

‘Fijnslijper’
 

Het woord “bidboek” kwam nogal eens voorbij de afgelopen periode. Dit alles natuurlijk in verband met het toekennen van het WK voetbal van 2018! Een wat vreemd woord toch in tijden van ontkerkelijking. Het past eigenlijk niet bij “het voetbal”, zo’n bidboek. Ik vond het wat zwaar aangezet. Maar we zullen vanaf nu verlost zijn van dat vreselijke woord, want vorige week donderdag viel de beslissing in het nadeel van Nederland en België. Verschillende personen hebben hun uiterste best gedaan om het WK hier naar toe te halen. Cruyff en Gullit zijn natuurlijk geen figurantjes. De mooiste argumenten mochten niet helpen, zoals het milieuvriendelijke element, de korte afstanden, de gezonde financiële situatie, de beste supporters ter wereld en de status van vice-wereldkampioen.
Het boek kan dicht en het was meteen het belangrijkste nieuwsfeit van vorige week. Het eventuele leven buiten onze planeet was eigenlijk niet meer zo van belang. Nee, de belangrijkste bijzaak in het leven had alle aandacht.
Goed, het ging dus niet door, maar moeten we daar eigenlijk wel zo rouwig om zijn? Er zijn toch ook een redelijk aantal tegenstanders die het over de financiële risico’s hebben. De bedrijfstak is eigenlijk doodziek, wanneer je de resultaten van de clubs over het voorbije seizoen bekijkt. De Volkskrant heeft dit onderzocht en het blijkt dat slechts een paar clubs gezond zijn (dat is schuldenloos.)
De maand december is bij uitstek een maand om te bidden. Er hoeven nu geen bidstonden gehouden te worden, zoals tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar een paar smeekbeden links en rechts kunnen geen kwaad. Bijvoorbeeld voor behoud van cultuur en gezond verstand voor de regering aangaande het natuurbeleid.
Voor de mensen met een geestelijke beperking mag nog wat harder worden gebeden. Hun vangnet dreigt te verdwijnen en daarmee wordt al het opgebouwde van de afgelopen veertig jaar teniet gedaan. Als land kun je daar echt trots op zijn: de knuppels en berenvellen liggen reeds klaar. Omgekeerde evolutie.
Bidden voor vrede en verdraagzaamheid is ook nog steeds nodig en al met al wordt het dan nog een behoorlijk dik bidboek. Hopelijk zal er voldoende tijd over zijn om platgedraaide kerstnummers te beluisteren en naar de exorbitante kerstversieringen te kijken.

Anne Jan Teunis.

Nu de Kloosterhofflat wel gedeeltelijk wordt afgebroken, maar men nog niet weet wat er omheen moet gebeuren. Is dit misschien een idee. Maak eromheen een grote overdekte markt. Deze kan dan aansluiten aan de gewone markt. Op deze overdekte markt kunnen dan kleine ondernemer een zaakje beginnen. Deze kleine marktwinkeltjes moeten dan wel afgesloten kunnen worden.
In Engeland (waar het ook vaak rotweer is) zijn overal al overdekte markten bij de gewone markt. Er zijn genoeg starters die zoiets wel zien zitten. Bovendien kan het een aanwinst zijn voor Almelo aangezien geen enkele gemeente in de buurt zoiets heeft. De huren moeten natuurlijk niet te hoog zijn.
Er kan een aansluiting worden gemaakt met het bestaande pand ervoor, waar allemaal lege winkelpanden zijn. Die panden staan nu vaak al jaren leeg.Haal de bestaande(leegstaande) winkelpuien er uit en maak overal dichte marktkramen van. Ruimte zat. En natuurlijk elke dag geopend.
Maak er een beetje reclame voor in de hele omgeving (Overdekte markt Almelo) en het gaat lopen.

Louise van Blitterswijk

Van strooien maar Piet, naar strooien maar niet. Een kleine stap met grote gevolgen. Sint en Piet hadden nog net tijd om al hun pakjes te droppen, waarna ze snel de grens overgewerkt werden. Het werd hoognodig tijd voor Kerst en weg dus met die “ouwe”. Een ferme duw in de rug en tot volgend jaar.
Maar het strooien bleef actueel, of beter gezegd het niet-strooien. We zitten nu al wekenlang in een wit landschap. Doordat er bijna niet gestrooid wordt zie je onderhand het verschil niet meer tussen straat en stoep en je kunt zomaar door de berm fietsen of in een sloot. Het maakt het leven er een stuk spannender op.
Er wordt driftig bezuinigd door dit kabinet op allerlei zaken die ons lief zijn, zoals muziek, cultuur en natuur. Het doet pijn. De gemeentes in onze omgeving doen heel erg goed mee met die bezuinigingen. Almelo denkt dat het voldoende is om twee emmertjes zout uit te delen. Iedereen kan z’n straatje zo sneeuwvrij houden, maar het is officieel nog herfst. De winter is net begonnen en als het zo gaat als de vorige versie, zijn we pas na de Pasen sneeuwvrij. Benieuwd hoe men dat gaat oplossen.
Afgelopen week heb ik al redelijk veel mensen met “hangende pootjes” richting ziekenhuis zien strompelen. Natuurlijk zijn er altijd ongelukkige valpartijen in iedere winter. Het hoort er gewoon bij. Wel vraag ik me af hoe veel extra glijpartijen er momenteel zijn vanwege het “bijna niet strooien” en hoeveel extra dat kost qua ziekteverzuim en ziekenhuisopnames. Een beetje raar. Op ander vlak moet alles perfect gaan en wenst een mens alles op elk gebied prima in orde te hebben. We worden op de wenken bediend door de moderne technieken. Vreemd dat we onze steden en wegen dan wel gewoon laten ondersneeuwen en machteloos toezien dat alles dichtslibt. Het zout is op?
We kunnen uiteraard met z’n allen wel een beetje rustig aan doen en we zullen ons er natuurlijk wel weer doorheen slaan. Persoonlijk raak ik verre van in paniek. Wel denk ik in deze dagen aan al die oudere mensen die toch al niet zo goed op de been zijn. Zij moeten ook over die ongestrooide trottoirs ploeteren met hun rollators en velen komen misschien al dagen hun huis niet meer uit. Hopelijk hebben ze een goede achterban die hun van proviand voorziet en ze nog een beetje uit hun isolement haalt.
Tenslotte zijn er nog een paar zaken waar ik redelijk verstrooid van raakte afgelopen week. Rond deze tijd lees je ieder jaar in de krant dat er vele mensen onder de armoedegrens leven in Nederland. Het hoort er een beetje bij. De Kerstgedachte, vrede op aarde en we kijken elkaar een aantal malen diep in de ogen om te zien hoe de vlag er bij staat. Ons hart gaat spreken en we hebben meelij met diegenen die het niet zo goed hebben met de Kerst.
In Almelo leven 5600 mensen in armoede, waaronder 500 gezinnen met kinderen. Metro wist te melden dat in Nederland een fors aantal kinderen in armoede moeten leven. Van deze cijfers moet je toch even slikken.
Even slikken moest ik tenslotte ook vorige week bij het jaarlijkse ritueel van het “kerstboom uitzoeken.” Ondanks alle serieuze wereldproblemen en winterse problemen dichterbij bestaan er ook nog echte problemen. Een vrouw bleek bij het uitzoeken van een kerstboom een zware, nieuwe kerstbal te hebben meegenomen. Door deze even aan een tak te hangen kon ze beoordelen hoe ver de tak door zou buigen en of de kerstboom geschikt zou zijn. Kijk, dat is nu waar het om gaat in het leven en zeker rond de Kerst. Op zo’n moment ben je weer helemaal terug bij af en maal je nergens meer om. Totaal verstrooid droop ik af.

Anne Jan Teunis.

Het was de dag voor Kerst en reeds wekenlang hadden we het getingel van commerciële radiozenders en het gewauwel in nietszeggende krantjes aan moeten horen. Zo vlak voor de drempel van het op één na belangrijkste Christelijke feest van het jaar en we hadden nog nauwelijks gehoord waar het nu echt om ging met Kerst. Ja, mondjesmaat las en hoorde je wel ergens een paar serieuze zinnen die tot nadenken stemden, maar ze sneeuwden telkenmale onder in die muur van commercieel geweld.
Ineens keerde alles ten goede. M’n oog viel in het voorbijgaan op die reusachtige, besneeuwde boom aan het begin van de Vriezenveenseweg. Welk een takkenstelsel en wat een machtig mooi gezicht. Op de radio op dat moment een gevoelig muziekje en hé, de stemming sloeg om.
’s Middags stelde m’n zoon voor om ’s avonds naar de kerk te gaan en ik stemde meteen toe. Het beste besluit sinds tijden. In de avondkoude fietsten we richting de basiliek. Toen we in de sneeuw stilstonden, keken we beiden omhoog. De prachtige, gebrandschilderde ramen schenen magisch blauw door. Onze blikken vervolgden de toren tot bovenaan. Wat een imposante kerk.
Bij binnenkomst overviel ons meteen de “juiste sfeer.” Klokgelui en een midwinterhoorn completeerden het gevoel. Daarna begon het koor te zingen.
Op deze plek wil ik een groot compliment geven aan het koor op kerstavond in de basiliek. In één woord geweldig wat ze lieten horen. De muziek sprong er huizenhoog bovenuit, al moet de vredesboodschap natuurlijk nog belangrijker zijn. De pastor voelde dit goed aan en benoemde de prachtige omlijsting door het koor.
Aan het eind van de mis kreeg het koor een bescheiden applaus, zoals te doen gebruikelijk in een kerk. Ze hadden wat mij betreft een staande ovatie van vele minuten verdiend. Nog even dacht ik terug aan diezelfde middag, toen Sky Radio bekend maakte dat Wham in de kersttopzoveel tussen allerlei volledig uitgekauwde “shalalie-shalalanummertjes” op de eerste plaats was geëindigd. Wat een geestelijke armoede!
“When a child is born”, was één van de door het koor ten gehore gebrachte nummers. Voor ons was dit als een warm bad en kon Kerst echt beginnen.
Een prachtige basiliek, een geweldig koor. Het geheel duurde pakweg anderhalf uur, maar het wiste alle namaak van de afgelopen weken weg. Net op tijd. Kerst kon beginnen.

Anne Jan Teunis.

Bij het lezen van het bericht over een snelheidscontrole op de Plesmanweg op 27 december j.l. herinner ik mij dat ik daar ooit ook een bekeuring heb opgelopen. Hoewel één van de zeer weinige, het was wel een bekeuring.
Wat is er toch aan de hand met die Plesmanweg? Ik mag van mijzelf zeggen dat ik me over ’t algemeen keurig in het verkeer gedraag. Geen bumperkleven, op autowegen niet nodeloos links rijden, de maximum snelheid aanhouden.
Toch betrap ik me er telkens bij de Plesmanweg op dat ik sneller dan 50 km. ga rijden en dan schiet mij gelukkig die bekeuring weer door het hoofd! Gas loslaten en weer terug naar de toegestane 50 kilometer.

Dit overkomt me alleen op de Plesmanweg en je zou deze weg in Almelo bijna gaan mijden.
Wie kan mij nu uitleggen wat hier aan de hand is?

G.Smit