Gered door de gong

Het was de dag voor Kerst en reeds wekenlang hadden we het getingel van commerciële radiozenders en het gewauwel in nietszeggende krantjes aan moeten horen. Zo vlak voor de drempel van het op één na belangrijkste Christelijke feest van het jaar en we hadden nog nauwelijks gehoord waar het nu echt om ging met Kerst. Ja, mondjesmaat las en hoorde je wel ergens een paar serieuze zinnen die tot nadenken stemden, maar ze sneeuwden telkenmale onder in die muur van commercieel geweld.
Ineens keerde alles ten goede. M’n oog viel in het voorbijgaan op die reusachtige, besneeuwde boom aan het begin van de Vriezenveenseweg. Welk een takkenstelsel en wat een machtig mooi gezicht. Op de radio op dat moment een gevoelig muziekje en hé, de stemming sloeg om.
’s Middags stelde m’n zoon voor om ’s avonds naar de kerk te gaan en ik stemde meteen toe. Het beste besluit sinds tijden. In de avondkoude fietsten we richting de basiliek. Toen we in de sneeuw stilstonden, keken we beiden omhoog. De prachtige, gebrandschilderde ramen schenen magisch blauw door. Onze blikken vervolgden de toren tot bovenaan. Wat een imposante kerk.
Bij binnenkomst overviel ons meteen de “juiste sfeer.” Klokgelui en een midwinterhoorn completeerden het gevoel. Daarna begon het koor te zingen.
Op deze plek wil ik een groot compliment geven aan het koor op kerstavond in de basiliek. In één woord geweldig wat ze lieten horen. De muziek sprong er huizenhoog bovenuit, al moet de vredesboodschap natuurlijk nog belangrijker zijn. De pastor voelde dit goed aan en benoemde de prachtige omlijsting door het koor.
Aan het eind van de mis kreeg het koor een bescheiden applaus, zoals te doen gebruikelijk in een kerk. Ze hadden wat mij betreft een staande ovatie van vele minuten verdiend. Nog even dacht ik terug aan diezelfde middag, toen Sky Radio bekend maakte dat Wham in de kersttopzoveel tussen allerlei volledig uitgekauwde “shalalie-shalalanummertjes” op de eerste plaats was geëindigd. Wat een geestelijke armoede!
“When a child is born”, was één van de door het koor ten gehore gebrachte nummers. Voor ons was dit als een warm bad en kon Kerst echt beginnen.
Een prachtige basiliek, een geweldig koor. Het geheel duurde pakweg anderhalf uur, maar het wiste alle namaak van de afgelopen weken weg. Net op tijd. Kerst kon beginnen.

Anne Jan Teunis.