Het is niet leuk om te lezen dat directeur Krol alle zeilen moet bijzetten om de bibliotheek een beetje aan het draaien te houden. Bezuiniging op bezuiniging en als laatste redmiddel gaat hij zichzelf misschien wel wegbezuinigen.
Op zich is dit een nobele daad. Iemand die 62 is en zich terugtrekt om daarmee de boel(tijdelijk) te kunnen redden verdient natuurlijk alle respect. Toch is er een knagend wormpje in mij dat aangeeft dat één en ander niet in de haak is.
Al jarenlang kom ik graag in de bibliotheek. Een opvallend, bijzonder gebouw. Het zet Almelo op de kaart in positieve zin. Sinds de laatste aanpassing is het er nog prettiger toeven. Je kunt vooraf via internet je boeken reeds bestellen. Vervolgens pluk je ze uit de stelling, scant ze en gegroet: tot de volgende keer. Wanneer je er niet helemaal uitkomt, staan er altijd medewerkers klaar die je op een zeer vriendelijke manier helpen. Veel boeken liggen op tafels, waardoor je de voorzijde ziet en het boek goed aangeprezen wordt. Niet meer die kromme houding om dat ene boek te zoeken en dus minder nekklachten. Kortom: niets dan lof. Het doet dan ook pijn om te moeten lezen dat er continu aan de bibliotheken geknaagd wordt.
Nu zullen er ongetwijfeld mensen zijn die vinden dat ik me druk maak om niets. We hebben tegenwoordig 25 uur per dag internet en worden overspoeld met informatie. Waarom zou je dan met je dochter gezellig naar de “bieb” gaan om te snuffelen en een paar mooie boeken te halen? Heeft een stad als Almelo aan één bibliotheekje niet voldoende?
De Volkskrant van afgelopen zaterdag gaf me het antwoord. In een artikel van Jan Boerstoel, voorzitter van de Vereniging van Letterkundigen las ik het volgende: “De bibliotheek staat voor heel veel dingen. Het IFLA/Unesco Manifest over de Openbare Bibliotheek uit 1994 formuleerde het zo: “De openbare bibliotheek, de plaatselijke toegangspoort tot kennis, schept een essentiële voorwaarde voor levenslang leren, onafhankelijke besluitvorming en de culturele ontwikkeling van individuen en maatschappelijke groeperingen.”
Wanneer alle kabinetsplannen doorgaan dreigt ontslag voor bibliotheekmedewerkers en wordt het voor schrijvers hongerlijden. Een boswandeling helpt tegen de honger, zolang het kan. Dit kabinet lijkt bijna net zo’n hekel aan natuur als aan cultuur te hebben.”
De gemeente moet bezuinigen, maar het valt te overwegen om het toch ergens anders weg te halen. De zinnen die Jan Boerstoel hier aanhaalt zijn namelijk niet misselijk en raken aan de kern van de samenleving. Vandaar die knagende worm en het besef dat door verdere uitholling we nog sneller van het hellend vlak naar beneden tuimelen. Almelo heeft al zo veel “gaten”, dwz verpauperde gebouwen en braakliggende gronden. Laat daar niet ook nog geestelijke gaten bij komen.

Anne Jan Teunis

Na de zeer succesvolle publiciteitsstunt van vorig jaar, u weet wel, die zogenaamde windhoos die over het festivalterrein trok, heeft de organisatie van de Zwarte Cross (tune) besloten om voor de editie van 2011 een lekkende kerncentrale vlak achter de Megatent te plaatsen. Handig voor in het donker als u uw vrienden kwijt bent.

Ook zal er een villa worden gebouwd op de festivalweide Abottabad waar bezoekers met een paintbalgeweer mogen gaan proberen Osama Bin Laden door het hoofd te schieten. Wat heel erg lastig is met een paintbalgeweer. Ook is er dit jaar een verrassingsoptreden van Barrack Obama die zondagochtend om 11.00 uur in de Theaterweide van 100 meter hoogte in een halve liter Grolsch zal gaan springen. Bezoekers die de organisatie een geboorteakte uit Hawai kunnen tonen mogen één keer gratis met een helikopter naar Libië om Tante Rikie te evacueren. Let op dit is een enkele reis!
Verder is er op vrijdagavond een speciale bijeenkomst op de Reggaeweide waar we gaan proberen een wereldrecord ‘Bob Marley Dreadlocks Roken’ neer te zetten. Ook is er verheugend nieuws rondom de Haagse rockers van Kane. Die treden ergens anders op. En omdat de organisatie vorig jaar zo’n 250.000 euro kwijt was aan het opruimen van rondslingerende pis is het dit jaar gedurende de volle drie dagen van het evenement verboden om waar dan ook te urineren. Wel zijn er bij de ingang stoma’s te koop in handige 98 liter zakken. Er staat dit jaar weer zo’n belachelijke hoeveelheid acts geprogrammeerd dat we begrijpen dat het voor de gemiddelde bezoekers lastig is de goeie krenten uit de juiste pap te vissen. Daarom en alleen daarom, de volgende tips, en alstublieft, niet verder vertellen!

* Vrijdagmiddag om drie uur in de Theatertent: The Rolling Stones zonder Mick en Keith maar wel met het beroemde draaiorgel Geert Wilders.
* Vrijdagavond zo rond twaalven: workshop cumswapping met Kim Holland, alleen voor meisjes.
* Zaterdagochtend, midden op de crossbaan: optreden van de 3J’s, hopelijk voor het laatst.
* Zaterdagnacht, op de artiestencamping: handtekening laten zetten op intieme delen, alleen voor meisjes!
* Zondagochtend in de Megatent: wedstrijd zo lang mogelijk de adem in houden. Voor de winnaar een geheel verzorgt graf.
* Zondagmiddag, hoofdpodium: een speciale uitvoering van ‘de Zevendronk’ met niemand minder dan Bonnie St. Claire!
* Zondagavond, hoofdpodium: ingelaste rouwdienst voor Bonnie St. Claire.
* En zondagavond, op het gehele festivalterrein: Martijn Krabbé die door zijn ex wordt achternagezeten op een Husqvarna gazonmaaier.

Veel plezier!

André Manuel

De Zwarte Cross (programma) is van 15 t/m 17 juli te Lichtenvoorde

ALMELO - De verbetering van de Almelose Aa is onlangs afgerond. Inderdaad is het een verbetering geworden, zoals op het metershoge bord aan het begin van de Willem de Clercqstraat staat aangekondigd. Superlatieven zijn hier niet nodig en zijn gelukkig ook niet gebruikt. Het is beter dan het was en meer zat er ook niet in.
Vanuit de stad zie je weinig verschil. Ter hoogte van Vredehof kun je nu net het water zien. Vanaf het Beeklustpark echter zie je wel heel duidelijk verschil en meandert de Aa zichtbaar en mooi richting stad.
Wanneer je op een prachtige zondagmiddag het Beeklustpark en de kinderboerderij hebt bezocht en vervolgens richting de stad fietst, valt meteen de verbetering van de Aa op. Voor je gevoel heeft de natuur eindelijk eens een keer een slag gewonnen. Evenals aan de oostkant van de stad, dreigt ook hier de natuur diep in de binnenstad door te dringen. Dit valt heel erg toe te juichen.
Lopend hebben we het voetpad gevolgd over het nieuwe bruggetje. Een bruggetje dat precies de juiste afmetingen heeft. Esthetisch zeer verantwoord. Achter het bosje langs kom je weer op de Willem de Clercqstraat uit. Mooi gedaan.
Echter het onaffe in dit gebied vind ik dan wel storend en het is tweeledig, aannemende dat de klus geklaard is. Ten eerste de vier “geamputeerde bomen”. Navraag leert dat dit wilgen zijn die de kans krijgen om weer uit te lopen. Geef ze die kans, geen probleem.
Het tweede vind ik vele malen erger en dit betrek ik gemakshalve maar even op de hele stad: de onaffe indruk. Timmerhuisgroep heeft hier goed werk verricht, maar moeten hun borden daar nog maandenlang staan? Weg met die keet en weg met de borden. Iedereen mag weten dat zij dit varkentje hebben gewassen, maar die borden wil ik geen dag langer zien. Het moet af zijn, netjes en toonbaar voor iedereen die er wandelt. Klaar. Geen vervuiling in de vorm van reclameborden. Plaats ze in het Polmanstadion.
Op meerdere plekken in de stad is het woord “onaf” van toepassing. Denk alleen maar even aan Waterrijk, de plek waar Fortezza moest komen, het hele gebied van De Velden, inclusief Brugman, Mercedes Baan, de waterpartijen tussen Aalderinkshoek en Kerkelanden en zo zijn er nog talloze “gaten van Almelo” op te noemen. Verpaupering en wildgroei. Onaf.
Ineens moest ik denken aan de nobele taak die “de vier heren” te wachten staat. Deze vier musketiers die, een aantal weken geleden al weer, zo prominent en trots op de foto in Tubantia stonden zijn van plan om Almelo op te fleuren. Nou, aan de slag, zou ik zo zeggen. Genoeg te doen om de toeristen hier weer naar toe te lokken. De toeristenbelasting gaat omhoog, dus moet je de bezoeker wel iets anders aanbieden dan een “onaffe stad”. Inkleuren die boel. Veel succes.

Anne Jan Teunis
 

ALMELO – Maandag jl. stuurde woordvoerder Peter van Meerten van DVO’71 verbolgen een email aan de redactie van AlmeloNieuws.nl. Aanleiding een publicatie op de website van het Almelo’s Weekblad waarin AW-medewerker Marcel Hubers in een analyse weergeeft hoe de vlag er bij staat bij sv Rietvogels en zijdelings ook nog even aanstipt dat de fusiebespreking met DVO’71 is mislukt omdat de leden van DVO’71 kozen voor zelfstandig verder te gaan terwijl feitelijk de nieuwe tenues al waren uitgezocht door van Meerten. Letterlijk schreef Hubers; ‘De nieuwe shirts waren al door van Meerten (DVO’71) uitgezocht.’ Die korte opmerking in de analyse schoot van Meerten in het verkeerde keelgat en was de aanleiding om te reageren op de website van het Almelo’s Weekblad en het berichtje aan AlmeloNieuws.nl.

Die besprekingen waren in een ver gevorderd stadium maar ketste op het allerlaatste moment af, mede omdat het bestuur van DVO’71 de leden niet uitsluitend het bestuursakkoord voorhield maar meerdere opties. Opties die moeilijk tot onbereikbaar blijken gelet op de standpunten van de gemeente Almelo. DVO’71 kreeg in 1995 al een brief waarin werd aangekondigd dat men ’t Maatveld diende te verlaten vanwege een bezuinigingstaak die door de gemeenteraad werd opgelegd aan het college van B&W. Het college wil DVO’71 naar De Riet laten verhuizen omdat sv Rietvogels te ruim in het jasje zit. Sindsdien vindt er overleg plaats maar tot nu zonder resultaat. Wel is DVO’71 voor het blok gezet en kan men de nieuwe competitie niet starten op ’t Maatveld. Vorig seizoen zwierf DVO’71 nog wisselend van De Riet naar Bornerbroek en ’t Maatveld omdat de KNVB alsnog dispensatie verleende voor het afgekeurde terrein op ’t Maatveld. Dat nu is het komende seizoen uitgesloten.

Onder voorzitterschap van zoveelste bemiddelaar Hennie Blom, oud- Sportraad voorzitter, leken de clubs en de gemeente er uit te komen. SV Rietvogels wilde wel samen maar geen concurrent op De Riet. Bovendien heeft de club het recht van opstal op het sportcomplex. Een nieuwe start zou volgens het voorstel worden gemaakt onder de naam DRC’11 (DVO Rietvogels Combinatie). In maart was de Powerpoint presentatie al klaar waarmee bemiddelaar Blom het nieuws wereldkundig zou maken. Op 16 februari jl. stuurde van Meerten de presentatie in concept aan voorzitter Bert Hümmels van sv Rietvogels.

Enkele dagen eerder op 10 februari stuurde van Meerten eveneens aan Hümmels een ontwerp voor het nieuwe tenue dat hij zelf had ontworpen via de website www.owayo.nl en bij KidV Sport in Almelo verder liet uitwerken. Van Meerten heeft het dan zelfs optimistisch over 350 à 400 tenues.
Bert Hümmels gaf vervolgens een opdracht aan Muta Sport, waarbij dezelfde basisgegevens die van Meerten had gebruikt als uitgangspunt dienden. Dat laatste ontwerp bleek uiteindelijk het mooist, zo liet ook van Meerten aan Hümmels weten.

Al deze gegevens zijn in het bezit van de redactie en uit alles blijkt dat van Meerten leidend was in de ontwikkelingen. Waarom dan die frustratie? Kan van Meerten niet tegen onthullingen die waar zijn? Gebruikt DVO'71 de energie niet verkeerd? De club degradeerde na een kortstondig verblijf in de 2e klasse van het zaterdagvoetbal en eindigde de competitie met 3 teams totaal. Het is de vraag of men dat overeind houdt, want topscorer Mesut Hoklek vertrok naar Luctor et Emergo en andere spelers vertrokken eveneens. Straks zit men met een gecontracteerde trainer zonder spelers! 

’Fijnslijper’

Besturen is moeilijker dan gedacht (pdf)
Een gezamenlijke reactie van Van Meerten en Hümmels (pdf)

We helpen u zo spoedig mogelijk weer op weg, staan altijd tot uw beschikking in binnen- en buitenland. Je zou er haast naar verlangen om eens een keer pech te hebben. Nou, het overkwam ons. Onderstaande is niet verzonnen, want schrijver dezes maakte het allemaal live mee.
Op maandag 20 juni kwamen we met vier personen terug uit Oostenrijk, toen het noodlot rond 15.00 u toesloeg in de heuvels net voorbij Fulda. Midden op de snelweg stopte de auto er opeens mee. Op een gunstig punt kon deze op een afgezet stuk vluchtstrook worden geparkeerd. Rond 15.15 u hebben we de ANWB gebeld. Rond 16.15 u weggesleept door de ADAC naar een garage in de omgeving. Rond 17.00 u was de diagnose gesteld: kapotte versnellingsbak. Geen enkele twijfel: vervangend vervoer.
En toen begon de klucht. Eerst moest de diagnose een aantal keren bevestigd worden. Daarna zou vervangend vervoer geregeld worden. Telkenmale zou direct teruggebeld worden, maar dit duurde standaard een uur, zodat één van ons, die tijdens deze hele klucht ijzig kalm en bovendien beleefd is gebleven, (terwijl de andere drie als grommende beren om hem heen banjerden, toen al witheet over zoveel, zoveel bureaucratie), het vuurtje brandende moest houden. Wanneer we niet steeds hadden teruggebeld, hadden we er nog gestaan.
Onze held bleef kalm en heeft in totaal wel een keer of veertien teruggebeld naar de ANWB. Intussen was het achtuurjournaal reeds lang verleden tijd en stonden we nog steeds op het parkeerterrein in onze “uppies”. Er gebeurde niets!!
Uiteindelijk was het te danken aan onze initiatiefnemer, let wel een slachtoffer, dus NIET iemand van de ANWB, dat er een vervangende auto kwam. Na weer de nodige telefoontjes mocht hij zelf een taxi bellen om hem naar de vervangauto te brengen. Deze stond bij een garage ongeveer 13 km verderop. Daar aangekomen ging het nog bijna mis, toen er niemand bleek te zijn. Ten langen leste draaide hij om 22.30 u met de vervangauto het parkeerterrein op. In de duisternis pakten we onze tassen over en hadden nog meer dan 4 uur rijden voor de boeg.
Conclusie van dit verhaal, om het even heel duidelijk op een rijtje te zeten: De ANWB heeft er 5,5 uur, ja vijfeneenhalfuur over gedaan om er voor te zorgen dat een paar Nederlanders met een vervangauto die 13 km verderop stond hun weg konden vervolgen. Bovendien is dit voor een groot deel ook nog eens te danken aan één van ons die meer dan tien keer heeft moeten bellen om het hele proces op gang te houden. Hoe vind u zoiets?
Wij weten het wel en vinden het ronduit schandalig. We hadden best een paar uurtjes willen wachten en snappen ook wel dat één en ander moet worden geregeld. Maar 5,5 uur voor een vervangauto die iets meer dan tien kilometer verderop gereed staat?
De telefonistes waren wel aardig. Ze vroegen hoe je Fulda schrijft en zagen er vanwege de taal tegenop om een Duitse monteur aan de lijn te krijgen: fronsende wenkbrauwen bij ons. Eén er van presteerde het om aan het eind van één van de vele gesprekken te eindigen met: “Ik wens u nog een prettige avond.” Ja, dan heb je dus wel het nodige inlevingsvermogen. Volledig aan je lot overgelaten op een onbekend industrieterrein en tot het laatste moment niet weten of het lukt om je reis te vervolgen. Wie wil er niet lid zijn van zo’n betrouwbare club? Gelukkig ben ik er zelf geen lid van en hoef geen ellenlange procedures te volgen om van dit lidmaatschap af te komen. M’n companen zullen dit helaas wel moeten doen, maar sinds deze klucht hebben ze er wel een paar minuten tijd voor over om vooral hun vertrouwen op te zeggen in een club die wel jarenlang de premies op tijd int, maar niet in staat blijkt te zijn om, wanneer je ze eens een keer nodig hebt, op een redelijke termijn op een duidelijke manier voor vervangend vervoer te kunnen zorgen. Mond op mondreclame zal de rest doen. Leve het dichte web der bureaucratie!!! Het is een zegen voor ons allen.

Anne Jan Teunis