“Waterrijk min of meer afgeschreven.” Wat zal het veel moeite hebben gekost om deze zin met droge ogen op papier te krijgen. Na jarenlang tegen beter weten in te hebben volgehouden dat Almelo zat te springen om een gigantische woonwijk met meer den 4000 woningen voor de “happy few”, wordt nu dan toch eindelijk stapsgewijs en mondjesmaat toegegeven dat het allemaal best een maatje kleiner had gemogen. Almelo had en heeft een wat te grote broek aan. Een broek die op de enkels is gezakt en daar hoort een beteuterd gezicht bij. “Je staat er mooi op” , zegt men in zo’n geval.
We zijn nu nog slechts 1 stap verwijderd van de volgende zin: “Waterrijk afgeschreven.” Ondanks het blije gevoel over natuurbehoud, krijg ik bij het lezen van dit artikel op de site van Tubantia van afgelopen woensdag toch weer een nare bijsmaak. “Min of meer” betekent dat men koste wat kost toch wat wil neerpoten in dit gebied. En dat steekt!! Meer dan ooit zien we met elkaar de absolute waanzin van dit hele plan. Waarom er dan niet definitief een punt achter gezet? Waarom dan zo hier en daar nog plukjes woningen bouwen waar niemand op zit te wachten, want in niemandsland en kilometers van de binnenstad, maar die wel het hele gebied naar de Filistijnen helpen?
Laat de Almelose politiek in dit geval een voorbeeld nemen aan de landelijke. Het kan verkeren, want impopulaire bezuinigingen worden zo weer tenietgedaan. Bewindslieden draaien deze week bij als blaadjes aan de bomen, wanneer het in hun kraam te pas komt.
Kom op, kappen met dit plan en die paar mensen die toch in Almelo Noord willen komen wonen, kunnen zich mooi aanmelden voor de nieuwe, slanke woontoren bij de Horstlaan.

Anne Jan Teunis

Eerder deze week het bericht van de geboorte van een kalfje bij de Galloways op de Schelfhorst en enkele dagen later het voorstel van B&W om het inhuren van Galloways te schrappen. Aanleiding de miljoenentekorten veroorzaakt door de grootse ambities van burgemeester Menno Knip en zijn wethouders in vorige bestuursperioden. Zo’n 65 miljoen euro moet worden weggepoetst. Wethouder van financiën Jan van Marle moet puinruimen. Hij heeft alle reservepotjes op nul gezet - 40 miljoen euro - en heeft flink wat rode strepen in de uitgaven gezet.

Het wegbezuinigen van de Galloways levert jaarlijks 10.000 euro op, zo heeft wethouder van Marle berekend. Het werd in het verleden ook al eens voorgesteld, maar toen werd heftig geprotesteerd door omwonenden en bovendien bleek toen dat andere vormen van onderhoud zeker zo duur zijn zo niet meer kosten. Gaat de bezuiniging toch door, dan lijkt het er op dat in het geheel geen onderhoud meer wordt gepleegd in de groenstrook langs het Lateraal kanaal.

Als het niet anders kan dan moet het, maar dan ook geen groenonderhoud meer langs de invalswegen (Wierdensestraat-Knip), het Paradijs, de Bachlaan, en de nieuwe Goudkust in Almelo Noord.

Laat dan de armoede maar echt zien!

'Fijnslijper'

PS
En de vergoeding voor collegeleden buiten het salaris om, ook graag op nul !

In Den Haag wordt fors op de borst geklopt inzake het bezuinigingsakkoord van 12 miljard euro, maar de eerste bedenkingen worden al flink geuit na het uitlekken van de maatregelen die in het zogenoemde Lenteakkoord staan.
Vooral voor gemeenten met veel minima biedt het akkoord weinig perspectief stelt de Rotterdamse wethouder van financiën Jantine Kriens. Zij stelt dat volgens eerste berekeningen de koopkracht daalt met minstens 2 procent. Volgens de Rotterdamse wethouder legt het begrotingsakkoord te veel nadruk op lastenverzwaring: “Er is vooral veel gekeken naar de effecten op de korte termijn, maar het ontbreekt aan een visie over fundamentele hervormingen. Dat is niet de meest verstandige weg.”
Nu is Nederland het Europese land waar het meest wordt gespaard, maar dat zijn dan wel de mensen die daartoe in staat zijn. Daarmee wordt de economische krimp alleen maar bevorderd, terwijl de minima die al geld te kort komen, nog verder worden afgeknepen.

Iedereen aan het werk is de kretologie van Rutte, maar bij wie dan? Naar verwachting gaat het aantal werkzoekenden volgend jaar met 100.000 omhoog en een dergelijke ombuiging heeft nog nimmer een kabinet voor elkaar gekregen.

Onlangs ook nog in een Vriezenveen’s etablissement een ex- CEO van een wereldwijd exporterend Twents bedrijf aangehoord. De man ventileerde de stelling dat het begrip werknemer moet worden afgeschaft en iedereen ZZP’er moet worden. Of de man misschien te diep in het glas heeft gekeken tijdens zijn carrière? In ieder geval heeft hij zijn schaapjes op het droge!
Op het podium minister Henk Kamp die stelde dat iedereen aan het werk moet ongeacht wat. Zelf je broek ophouden en bij weigeren van aangeboden werk de uitkering stopzetten, luidde zijn devies. Myra Koomen, ook in het panel, knikte instemmend. Inmiddels heeft zij haar biezen gepakt als wethouder van Enschede en geniet van de wachtgeldregeling. Zij was Kamp een slag voor!

Waar blijft de Almelose wethouder Mieke Kuik met haar kritiek op het lenteakkoord? Die kritiek lijkt ver weg. Na het plotseling aangekondigde vertrek van partijgenoot Theo Schouten als burgemeester van Oldenzaal, mag zij zich zorgen gaan maken over draagkracht in de Almelose PvdA-afdeling. Het zingt rond dat zij in ieder geval in 2014 niet meer terug komt en mogelijk zelfs eerder vertrekt. Ondertussen maakt zij wel ruzie met het bestuur van ’t Veurbrook en knijpt zij welzijnsorganisatie Almelo Sociaal af en ook dat bevorderd de draagkracht binnen de Almelose PvdA niet!

‘Fijnslijper’

Geheel onverwacht kwam het bericht van afgelopen maandag op de site van Tubantia niet. Verre van dat zelfs. Waar je al tijden vermoedt dat er iets niet in de haak is, komt nu ook hier de aap uit de mouw. Het was er ook al zo stil. Grote borden probeerden tijdenlang nog potentiële kopers te lokken, maar naar nu blijkt zonder veel resultaat. De aantrekkelijke secretaresse op het bord heeft maar weinig kunnen bijschrijven. Humoristisch op datzelfde bord was wel dat er stond dat er reeds bijna éénderde deel van de kavels aan de man was gebracht. Maar tijden later was dat nog steeds hetzelfde percentage.
Na het afblazen van Waterrijk, lezen we nu dat het project van het Indiëterrein in de ijskast gaat. In tegenstelling tot al die andere waanzinnig onzinnige projecten, was dit nu juist wel een goed project. Al eerder schreef ik er over en vond dat Ter Steege hier goed bezig was. Bomen werden gespaard en een nieuwe wijk dicht bij het centrum is ideaal. Je vult een lelijk gat op en doet aan inbreiding. Daarbij zou er veel cultuur in de wijk zijn op te snuiven. Het prachtige torentje van de oude fabriek bijvoorbeeld.
Een gemiste kans, want een beetje stad dient een bepaald karakter te hebben. Almelo heeft een textielverleden en door zo’n karakteristieke wijk te bouwen met een link naar het recente verleden, geef je de stad een eigen gezicht en een mooie uitstraling. Jammer dat het niet doorgaat.
Wat me het meest opviel was dat men niet in staat is geweest om op jaarbasis 75 woningen te verkopen. Is de vraag dan zo gering? Dit getal staat toch in geen enkele verhouding tot de 4.500 woningen van Waterrijk en nog een aantal plannen die het buitengebied aantasten? Geert Mak noemt deze projecten in z’n boek “Hoe God verdween uit Jorwerd” witte schimmel die zich uitbreidt over de provincie. Een steenpuist die wordt vastgeplakt. Totaal onnodig, zoals zo vaak geconstateerd.
Wat ik steeds minder snap is de overdaad en overmoed. Vraag en aanbod liggen onvoorstelbaar ver uit elkaar. Hoe onlogisch is het om duizenden woningen te bouwen, terwijl er maar een handjevol mensen belangstelling voor heeft? Hoe onvoorstelbaar is het om talloze kantoorpanden te bouwen en vervolgens 6 tot 10 jaar te wachten op een eventuele gegadigde, terwijl de lege panden in de omgeving voor het uitzoeken zijn? Wie begrijpt er dan iets niet? Het is als schietbanen bouwen voor blinden. Totale onzin.
Voor Almelo is het Indiëproject een gemiste kans om de stad een eigen gezicht te geven. Jammer. Laat men echter, wanneer er ooit in de toekomst gebouwd gaat worden, eerst zorgen dat dit plan en andere plannen in de stad zelf gerealiseerd worden, voordat men aan het buitengebied durft te komen. Wanneer het eenmaal zover is hebben onze kleinkinderen hopelijk al weer achterkleinkinderen.

Anne Jan Teunis
 

De Hanzelaan krijgt opnieuw te maken met verkeersaanpassingen. De straat heeft al de meeste verkeersonvriendelijke maatregelen van alle straten in Almelo en er wordt van alles bedacht om de straat nog onoverzichtelijker te maken voor automobilisten.
In 2009 onderging de straat een reconstructie en werden zijstraten van uitritconstructie voorzien waardoor verkeer op de Hanzelaan voorrang kreeg. Tegelijkertijd werden middenstroken aangelegd om de Hanzelaan in tweeën te splitsen en is de straat voorzien van een woud van palen en verkeersborden.
Toch is bewoonster en oud- raadslid Liesbeth ter Haar-Tulp nog niet tevreden en werd en wordt onophoudelijk gelobbyd voor het aanleggen van verkeerssluizen en verdere aanpassingen. Bij elke mogelijke verkeersaanpassing in Almelo Zuid is ‘Tulpje’ tijdens bijeenkomsten van de partij om haar zegje te doen, omdat dit mogelijk van invloed kan zijn op verkeersbewegingen door de Hanzelaan. Of dat nu de Grotestraat Zuid is of de mogelijke komst van AH op de kruising Violierstraat/Bornsestraat. Ook is ze niet te beroerd om manlief te laten poseren bij het fotograferen van gevaarlijke situaties omdat de bloemen in de bakken op de middenstrook te hoog zijn geworden en daardoor het uitzicht belemmeren van de automobilist bij het passeren van de middenstroken.

Nu is de route Schipbeekstraat/Hanzelaan een busroute en hoofdader voor het verkeer in Centrum Zuid, maar het liefst wil ‘Tulpje’ het doorgaand verkeer totaal de straat uit en er een woonerf van maken. Dat gaat niet lukken, maar wel krijgt ze het voor elkaar dat er volgende week verkeerssluizen worden aangelegd, de aansluiting Marchelmlaan wordt aangepast en het halen en brengen per auto van kinderen bij de school op de aansluiting met de Hofkampstraat onmogelijk wordt gemaakt door het plaatsen van anti-parkeerpalen. Ook wordt de bestrating rondom de school voorzien van de aanduiding ‘Schoolzone’.

Verantwoordelijk wethouder Theo Schouten heeft niet het idee dat de nieuwe aanpassingen het verkeer veiliger maken, maar wil het ‘onveiligheidsgevoel’ van de bewoners wegnemen zij hij al eens eerder.

Opnieuw dus wordt onevenredig veel geld ‘verkwist’ aan de Hanzelaan terwijl er bijvoorbeeld in het Windmolenbroek en de Schelfhorst meerdere kruisingen zijn die qua verkeersongevallen hoog boven de Hanzelaan in de statistieken staan.
Wanneer stopt de gemeenteraad deze ‘Hanzeterreur’!

‘Fijnslijper’

Lees ook: 

Fotoreportage (1 foto's)...

In de stad van ridder Schraalhans schrapen de schavende bestuurders onvermoeibaar verder.
Afgelopen zaterdag lazen we in Tubantia dat de fietssnelweg door Twente vertraging oploopt. Oorzaak: de financiële crisis. Gevolg daarvan is dat er geen fietstunnels komen en dat één grote, kaarsrechte roestbruine loper tussen Enschede en Vriezenveen nog ver weg is. Stukje bij beetje zal die snelweg er in de toekomst ongetwijfeld nog wel komen, maar voorlopig moeten we het met het huidige wegennet doen.
De vraag die bij me opkomt is of we om bovenstaande rouwig moeten zijn. Wat zijn de werkelijke voordelen van zo’n snelweg? Blijft de afstand Enschede-Vriezenveen niet even lang? Natuurlijk zul je de afstand wat sneller afleggen wanneer je niet hoeft te stoppen voor stoplichten of spoorbomen, maar wind en regen geselen je net zo heftig wanneer je over de rode loper fietst als over een hobbelig klinkerweggetje.
Krijg je de mensen sowieso wel uit de auto en op de fiets? Ondanks hoge benzineprijzen, files, hitte, vastvet, afschaffen reiskostenvergoeding, pruttelt men stug verder. Niets schijnt te helpen en de heiligekoebezitters blijven standvastig achter hun stuurtjes zitten. Waar vier personen in zo’n doosje passen, zit er steevast maar één persoon in, maar dat terzijde.
Alles welbeschouwd hoeft het geen ramp te zijn dat deze snelweg wat later gerealiseerd gaat worden. Dat overleven we wel. Nederland heeft tenslotte al een fietsnetwerk om trots op te zijn. Volgens mij zal deze toch kostbare actie helaas niet veel meer fietsers opleveren. Deze week staan overal de fietsenhokken vol, maar oh wee, wanneer het weer verslechtert. Ik ken mensen die afstanden binnen de kilometer nog met de auto plegen af te leggen.
Kortom, dit plan kan wel even de ijskast in, hoe goed bedoeld het ook is. De mens is een hardnekkig autorijder en er is mijns inziens meer dan een roestbruine loper voor nodig om hem vaker op het stalen ros te krijgen. Een bepaalde mentaliteit verander je niet zomaar. De twee grootste te overwinnen factoren zijn en blijven tijd en het weer. Deze twee factoren zijn nog hardnekkiger en onverbiddelijker dan de autorijder zelf.

Anne Jan Teunis
 

Een idyllisch moment, zo mooi, zo puur, en voor mezelf liggen dit soort momenten van onbevangenheid en zorgeloosheid al zover in het verleden, dat ik weemoedig lachte bij het passeren van die twee. Ze waren beiden piepjong en onervaren. Nog studerend en volop dromend over een goede toekomst. Het mag, ja het moet zelfs. Hun liefde was pril, nog in het beginstadium. Ze hadden afgesproken bij de hoge flat en waren beiden luchtig gekleed vanwege het prachtige voorjaarsweer. Rustig wandelden ze hand in hand naar het kruispuntje bij de beek. Daar, waar bijna niemand kwam, was hun plekje en daar bij de ondergaande zon die alles in een gouden avondgloed zette als een perfect decor voor hun beginnende romance, ontlook hun liefde en bij elke keer dat zij hem met haar glanzende, donkerbruine ogen smachtend en verwachtingsvol aankeek, werd de prille liefdesband een stukje sterker. Duizenden vlinders dwarrelden vrolijk in hun buik en alles werd begeleid door het optimistische en uitbundige avondgezang der talloze vogels. Wat een kracht, welk een energie en hoe schoon was deze kleine idylle. De jeugd is sterk, vol zelfvertrouwen, woekerend met al haar talenten op elk gebied. Dagen later kwam ik langs dezelfde plek. Vanaf de kleine verhoging, waar het verliefde stel urenlang had gezeten, keek ik om me heen en probeerde glimlachend me in hen te verplaatsen. De natuur had hun deze uren van romantiek, rust en zomeravondstilte geschonken. Gewoon door er te zijn. Kom maar zitten en geniet kosteloos van wat ik jullie in alle eenvoud aanbied: een prachtig decor voor jullie eerste verliefde avond die jullie beiden nooit meer zullen vergeten. Nu pas zag ik wat ze als dank voor die entourage hadden achtergelaten: vier lege wijnflessen, een glas en een bijna lege rol beschuit. Het betrok in m’n hart en van de idylle bleef niet veel over. Misschien beseften de geliefden in al hun onschuld niet eens hoeveel schade, optisch en werkelijk, ze toebrachten aan de natuur. Vandaag dreven de wijnflessen als lijken tussen het kroos in de beek, terwijl een snaterende eend er niet begrijpend omheen draaide. In NRC las ik een stukje over de band van kinderen met de natuur. De huidige generatie kinderen heeft vrijwel geen kennis van de natuur. Dit kan directe gevolgen hebben voor natuur en natuurbescherming. De beroemde documentairemaker David Attenborough zegt: “Niemand gaat iets beschermen wat hem koud laat en niemand loopt warm voor iets wat hij niet kent.” Zouden deze twee tortelduifjes ook tot die categorie behoren? Het kan een incident zijn geweest van twee mensen die zich totaal in elkaar hebben verloren en daardoor nergens meer oog voor hadden. Ik hoop dat het zo is. Wel typeert het de huidige, opgroeiende generatie. Ze hebben van ons al zo weinig kennis van de natuur meegekregen. Wanneer dat zo doorgaat vrees ik het ergste voor nog komende generaties. Op deze manier is het een hellend vlak en vervalt het van kwaad tot erger.
Een incident, maar wel een signaal voor ouders. Liefde voor en kennis van natuur moet worden doorgegeven, wil er later nog iets overblijven.

Anne Jan Teunis