ALMELO – Vorige week maandag sijpelde het eerste bericht naar buiten via een medewerker van Heracles Almelo dat nieuwbouw van een voetbalstadion een brug te ver is. Daar zal zeker het rapport van onderzoeker Ecorys mee te maken hebben, want tienduizenden m2 detailhandel extra zal ongetwijfeld gevolgen hebben voor de detailhandel in de binnenstad. Voeg daarbij het ondoordachte raadsbesluit dat ook de Woonboulevard vrijgesteld moet worden van de beperkingen en het hek is van de dam.
Niet voor niets dreigde het provinciebestuur de toegezegde 8,9 miljoen euro voor revitalisering van de binnenstad te bevriezen.
Het bestuur van Heracles Almelo blunderde ook nog eens door het rapport van Ecorys niet met de gemeenteraad te delen en probeerde via Zwolle te redden wat er te redden viel. Terecht dat het college van B&W de initiatiefnemers er op wees dat zonder rapport aan de gemeenteraad, er geen gevolg kan komen inzake nieuwbouw.

Zoals gezegd vorige week maandag de niet officiële informatie dat Heracles Almelo het over een andere boeg gooit en direct na afloop van de competitie wil beginnen met deels het slopen van het hoofdgebouw om daar nog voor de herstart van de competitie 2014-2015 een nieuw gebouw te hebben staan met meer VIP-boxen en meer business-seats. Al met al moet het totaal aantal stoeltjes toenemen tot +/- 12.000 door aan de voorkant een tweede ring te bouwen. Volgens het eerdere business-rapport betekent dat een budgetverhoging tot 12 miljoen euro als de nieuwe zakelijke ruimtes en de stoeltjes aan de man kunnen worden gebracht.
Donderdag jl. tijdens een boottochtje met de minister van Infrastructuur en Milieu tussen Almelo en Hengelo was het stadion ook nog het gesprek van de dag in de wandelgang. Ook toen het sterke signaal dat Heracles Almelo de ambitie voor een nieuw stadion met een capaciteit van 15.000 toeschouwers zou moeten bijstellen. a. vanwege het bezwaar van de provincie en b. het signaal uit het rapport van Ecorys dat de geplande m2 detailhandel waarschijnlijk niet te verhuren viel in de huidige economische tijd met een sterk krimpende detailhandel.

Volgens de niet officiële informatie wordt dus het huidige Polman Stadion aangepast aan de voorkant en wordt aan de zijkanten en de achterzijde voorlopig niets gedaan. Welke de gevolgen zijn voor de voorziene herschikking van de amateurclubs op het naastgelegen sportcomplex Ossenkoppelerhoek, is dus nog ongewis, maar de gemeente heeft zeker een inspanningsverplichting gelet op eerdere toezeggingen het gehele sportcomplex a raison van 10 miljoen euro op de schop te gooien. Al was het maar omdat de clubs sinds die toezegging het onderhoud hebben beperkt tot de allernoodzakelijkste reparaties.
Bevreemdend en slecht is in ieder geval dat Heracles Almelo, dat voorheen immer de publiciteit zocht, nu niet komt met een officieel bericht om de signalen te bevestigen of te ontkennen!

‘Fijnslijper’

Al jaren zijn de verhoudingen tussen de gemeente Almelo en de onderneemster van Kinderspeelparadijs Dolle Pret vertroebeld. Aanleiding de actualisering van het bestemmingsplan van industrieterrein ’t Noordbroek waar Dolle Pret is gevestigd.
Het gehele industrieterrein werd gerealiseerd middels ontheffing van de toen feitelijke bestemming agrarisch gebied. Zo ook de kartbaan die destijds met open armen werd ontvangen inclusief grote feestzaal waar ook de personeelsvereniging van de gemeente wel feesten hield. Toenmalig burgemeester Knip maakte zelfs een helikoptervluchtje boven Nederland op uitnodiging van de Brabantse investeerders.
De kartbaan ging failliet en na langdurige leegstand vestigde zich Kinderspeelparadijs Dolle Pret. Aanvankelijk zonder problemen en er werden zelfs ambtelijke adviezen (afd. Bijzondere Wetten) gegeven voor de aanvraag van de vergunning. Totdat een ingehuurde stadsontwikkelaar in een nota schreef dat de feestactiviteiten in de bovenzaal feitelijk in de binnenstad thuis hoorden om een bruisende binnenstad te ontwikkelen.

Bij de actualisering van het bestemmingsplan Noordbroek/Buitenhaven, werden alle bestaande activiteiten ingeschreven m.u.v. de feestactiviteiten in de bovenzaal. Het conflict was geboren, want de in Gelderland wonende exploitante werd niet actief geïnformeerd. Een bezwaar kwam daardoor formeel te laat en procesgang volgde.
De activiteiten gingen door en dat leverde 50.000 euro aan dwangsommen op. Met kosten totaal 65.000 euro want de inning liep deze keer bij uitzondering via een externe deurwaarder. Uiteindelijk besloot de gemeenteraad de al jaren bestaande activiteiten alsnog te actualiseren in het bestemmingsplan. Wat bleef was de dwangsom, want daar toonde men zwakke knieën en boog de raad voor het dan zittende huidige college van B&W.

Sinds die tijd worden over en weer brieven geschreven omdat ondanks keurige termijnbetalingen wel het beslag op de goederen van Dolle Pret gehandhaafd bleef. Dit tot de laatste cent is betaald, is het adagio van verantwoordelijk wethouder Johan Andela (VVD). Die beslaglegging levert de exploitante veel problemen op met haar financiering van het realiseren van een visvijver met accommodatie in haar woonplaats Haarlo. Ze bouwt dus aan een nieuwe existentie om straks Almelo 'auf nimmer wiedersehen' de rug toe te kunnen keren!

De juridisch adviseur van Dolle Pret wilde wel eens weten of opgelegde dwangsommen altijd en immer worden geïnd. Vooral ook omdat de opgelegde dwangsommen aan Slopersbedrijf Kolenbrander in Bornerbroek veel hoger hadden kunnen zijn dan de 25.000 euro die werd opgelegd. Ook Kolenbrander verzette zich en ging door met zijn activiteiten met als resultaat dat ook die activiteiten grotendeels in een gewijzigd bestemmingsplan werden geactualiseerd.
De juridisch adviseur deed daarom een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) om inzage over de opgelengde dwangsommen en de inning daarvan.
Een kopie over de opgelegde dwangsommen werd verstrekt, maar inzage of deze dwangsommen ook daadwerkelijk zijn geïnd, ging het college van B&W wat te ver. Het college beroept zich daarbij op artikel 10 lid 2 d. en e. met de omschrijving:
d. inspectie, controle en toezicht door bestuursorganen;
e.de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer;

Het college van B&W vindt dus dat de juridisch adviseur inzake lid.d.geen recht heeft op inzage omdat daar volgens haar andere instanties voor zijn. Dat zou dus de gemeenteraadkunnen zijn, denk ik dan simpel.
Of lid e. in dit geval van toepassing is, roept twijfels op omdat de aangekondigde dwangsommen en overtredingen breed zijn uitgemeten in de pers en er in feite geen privacybelang meer is.
Alleen al de weigering geeft bovendien voldoende voer aan de gedachte dat er niet is geïnd. Als dat het geval is, wordt het vermoeden van meten met 2 maten alleen maar versterkt.
Tijd dus dat de gemeenteraad weer in actie komt om helderheid te verschaffen!

‘Fijnslijper’

Alleen de kop zou al van toepassing zijn op vele gevallen in bestuurlijk Almelo. Vele onderzoeken en verbeteringsvoorstellen zijn er al aan gewijd, maar het college moddert maar door met besluiten waar rechtens veel vraagtekens bij gezet kunnen worden, dit tot frustratie van veel burgers die onnodig op kosten worden gejaagd om de kromme besluitvorming te bevechten.
Zo is kringloop WaWollie met open armen ontvangen om zich te vestigen aan de Plesmanweg in het voormalige pand van Mercedes Baan. Het bestemmingsplan omschrijft volumineuze goederen maar daar kan WaWollie met haar rommilige aanblik nauwelijks aanspraak op maken en een vergelijk met glimmende volumineuze automobielen gaat al helemaal niet op. Omwonenden protesteerden maar dat werd weggewuifd door de lieden op het pluche in het stadhuis. Uiteindelijk bepaalde de bestuursrechter dat de omgevingsvergunning onterecht is verleend. Het college besloot derhalve alsnog de vergunning in te trekken waardoor WaWollie feitelijk nu dicht moet en dan ongetwijfeld met een schadeclaim zal komen.

Hetzelfde doet zich voor aan de Bornerbroeksestraat. Daar vestigde zich een jaar geleden dansschool InnerAll. Het vrij recente bestemmingsplan uit 2005 staat echter geen horeca-activiteiten toe. Omwonenden maakten vroegtijdig bezwaar maar dat werd ook genegeerd en zelfs beweert dat er helemaal geen omgevingsvergunning nodig was, ondanks dat in het dictum van he besluit wordt omschreven dat het aangepaste bestemmingsplan tot doel heeft vooral de woonomgeving te verbeteren. Expliciet werd alleen horeca toegestaan in twee bestaande horecapandjes aan de Arendsboersweg en aan de Bornerbroeksestraat van Erotheek tot Oude Veemarkt en zelfs dat laatste werd onlangs nog gepoogd in een sterfhuisconstructie te zetten. Voor InnerAll werd desondanks ruim baan geboden onder de visie dat de horeca-activiteiten alleen dienstig zijn aan de activiteiten van de dansschool. Dat werd ook ter zitting van de commissie onderzoek en advies beweerd door de eigenaresse, maar ze loog als het gedrukt stond, want nog dezelfde avond vond er een bruiloft plaats in de dansschool en is inmiddels ook de bovenverdieping in gebruik genomen waar in de bouwtekening geen sprake van is als bedrijfsdomein. De commissie van Onderzoek en Advies achtte de verleende vergunning in strijd met de omschrijving van het bestemmingsplan, waarop formeel de vergunning door B&W werd ingetrokken, om vervolgens ‘groen licht’ te geven middels een ontheffingsprocedure. Zo worden burgers die hun recht willen halen dus arm geprocedeerd op kosten van de gemeenschap en wordt de intentieomschrijving van het bestemmingsplan met voeten getreden. Opnieuw kan dus het hele juridische ‘bezwaren-circus’ worden doorlopen voordat uiteindelijk de bestuursrechter een finaal oordeel velt, dit terwijl de omschrijving van het vigerende bestemmingsplan en het bijbehorende dictum van de besluitvorming in de gemeenteraad klip en klaar is.

Ook t.a.v. de rioolheffing nu een hernieuwd voorstel. Op instignatie van wethouder Johan Andela werd de rioolheffing in 2013 verlegd naar de pandeigenaar. Achterliggend doel waarschijnlijk het omzeilen van de vrijstellingsmogelijkheid van minima en dat zou de gemeente enkele euro-tonnen extra opleveren. Iedereen (dus ook de gemeenteraad) kon namelijk onder de klompen aanvoelen dat de verhuurders die extra kosten zouden doorberekenen aan de huurders en het ‘verhaal’ van Andela dat de minima gecompenseerd zouden worden door de huursubsidie, een ‘broodje aap’ verhaal was. Ze zijn niet gek in Den Haag!
Woningstichting St. Joseph kondigde zelfs de naheffing al aan, waarop met name de SP bij het college van B&W aan de bel trok.
Overleg met de corporaties voorkwam dat die naheffing dit jaar alsnog wordt opgelegd, maar t.a.v. volgend jaar ligt er nu een voorstel op tafel om de rioolheffing te splitsen in een eigenarendeel van 40 procent en gebruikersdeel van 60 procent. Alsof dat eigenarendeel niet wordt doorberekend aan de huurders. Het voorstel houdt dus deels in, dat de minima voor het 60-procentdeel in 2014 alsnog vrijstelling kan aanvragen en dat is gewoon een andere poging om de beoogde extra inkomsten grotendeels toch binnen te harken!

Wederom dus een paar voorbeelden waarbij de burgerij grote vraagtekens kan zetten en wederom niet bevordelijk voor een toenemend vertrouwen in de bestuurlijke macht van de gemeente Almelooooo!

‘Fijnslijper’

Geachte redactie mijnheer/mevrouw.

De waterschap verkiezingen zijn inmiddels achter de rug en als na het bal de gasten joelend zijn weggegaan, is er thans de gelegenheid om wat nostalgisch terug te kijken.
In het kader van kostenbesparing, zijn de waterschappen Regge en Dinkel en Velt & Vecht broederlijk op weg gegaan, schaalvergroting is de leus in deze tijd en men gaat met frisse moed weer aan het vergaderen, tot dat men tot de vaderen wordt vergadert. Mijn zoon Marten Niemeijer wonende in Hengelo werd benaderd door hr Schoo om voorde OUDERENPARTIJ lijst 5 als vierde op de verkiezing lijst te komen. Hij stemde hier mee in. Toen de verkiezing achter de rug was bleek hij met 4540 voorkeurstemmen te zijn verkozen. Met gepaste vreugde werd e.e.a begroet.
Maar er zat nog een addertje onder het gras, de vergaderingen zouden in de morgen en/of middag plaats gaan vinden en de meeste vergader tijgers paste dit uitstekend. ook om dat men of met een goed pensioen of met een baan die hun veel ruimte hier geeft om dit zak centje er nog even bij te pakken, de goeien niet te na gesproken.
Mijn zoon is een eenvoudige metselaar, die zo ongeveer door heel Nederland mag pendelen, zoals Amsterdam, Rotterdam, enz..,enz.. .vaak reis tijden van twee tot drie uur een en terug, dus hij kan niet anders dan ‘s avonds vergaderen en het aspirant waterschapkader heeft/had hier geen trek in!
Dan mag je met ruim 4500 stemmen verkozen zijn, uiteindelijk sta je met lege handen.
Volksvertegenwoordigers op alle niveau’s worden nog zeldzaam verkozen, men moet nu eenmaal tot een bepaald establishment behoren, sorry beste stemmers het vet wil boven drijven en ook dit heeft veel weg van een vorm van discriminatie!?.

Is getekend;
Klaas Niemeijer (de vader van Marten Niemeijer)
 

Het verbouwde wijkcentrum aan de Jan Tooropstraat krijgt de naam ’t Nieje Veurbrook. Wie de naam bedacht heeft, doet er niet toe maar het is wel heel naïef om die naam te kiezen na alle juridische perikelen die zijn uitgevochten tussen de gemeente Almelo en het stichtingsbestuur dat na 40 jaar plotsklaps haar biezen kon pakken ten faveure van Accres, de exploitatiemaatschappij van de gemeente Apeldoorn, dat aan de Jan Tooropstraat het dagelijkse beheer mag uitvoeren en de drankjes mag uitschenken en daar ook nog enkele tonnen aan euro’s per jaar van de gemeente voor krijgt.
Alles wat onkies is, is gebeurt om de stichting ’t Veurbrook de laan uit te werken. Van rechtsgang tot het dichtdraaien van de geldkraan in de hoop dat het stichtingsbestuur zou wijken of zou omvallen. Procedures werden om beurten gewonnen en verloren en uiteindelijk besloot de rechterlijke macht dat de gemeente ook na 40 jaar de huurovereenkomst mocht opzeggen. Het gevolg is dat bestuurder Hennie Nijhuis, die zich jaren en jaren voor de wijk en het wijkcentrum heeft ingezet, zich nu ‘persona non grata’ voelt en voor altijd ook is gebrouilleerd met partijgenote en wethouder Mieke Kuik-Verweg, die verantwoordelijk is voor deze gang van zaken. De wethouder stapt op na de gemeenteraadsverkiezing in maart volgend jaar. Het voorkwam nog meer ‘bonje’ in de partij want haar dagen waren al geteld, zo werd in de wandelgangen vernomen van een ander zittend raadslid van dezelfde partij. Het stichtingsbestuur dat zonder dak kwam te zitten, heeft nog wat centjes in kas en besloot daarmee wijkactiviteiten te gaan ondersteunen. Nu de naam ’t Nieje Veurbrook schijnbaar op de gevel wordt gespijkerd, zullen die laatste centjes haast zeker opgaan aan opnieuw een procesgang, want de sichting had niet voor niets al eerder laten weten dat de naam ’t Veurbrook van de stichting bleef, zoals dat al ruim 40 jaar het geval is. Dat weet de gemeente als huiseigenaar en subsidieverstrekker van het wijkcentrum maar al te goed.
Alleen daarom al, had het verbouwde wijkcentrum de naam ‘Mieke Ver-weg Huis’ moeten krijgen, als voorbeeld voor de geschiedenis hoe het niet had gemoeten en als blijk van waardering voor de jarenlange inzet van Nijhuis c.s.

‘Fijnslijper’
 

Wie het tv-programma ‘Man bijt hond’ kent, weer dat in deze serie allerlei zonderlingen in de ‘spotlights’ worden gezet die onze samenleving rijk is. Zo ook kringloopwinkel WaWollie in Goor die zelfs in meerdere uitzendingen te zien was. Nadien begon de expansie met een vestiging in Haaksbergen en ook in Almelo waar men het oog had laten vallen op het grote pand van Baan aan de Plesmanweg, waar ooit blinkende automobielen uit de hogere prijsklasse aan de man werden gebracht. Het verontrustte al op voorhand een aantal omwonenden die een zienswijze bij de gemeente indienden tegen dit voornemen, maar de gemeente zag een kans om flink wat mensen uit de kaartenbak bij WaWollie onder te brengen, voor het opdoen van werkervaring en had dovemans-oren voor de zienswijze van de buurtbewoners die ‘Man bijt hond’ wel gezien hebben en bovendien wezen op het vigerende bestemmingsplan.

Ondernemer Hans Messie mocht dus van het gemeentebestuur zijn gang gaan en had als bedrijfsleider Monique Oude Vrielink in huis genomen. Deze werd echter al gauw geloosd, want Messie houdt van een ‘georganiseerde bende’ en het moet allemaal niet op een gewone winkel gaan lijken, maar juist rommelig, want dat bevorderd het gesnuffel en de verkoop aan de consument op jacht naar een koopje. Messie is dus gewoon koopman die veel geld wil verdienen op goederen die gratis worden aangeleverd door de ene consument om aan een andere consument te worden verkocht.

Met veel tam tam werd WaWollie Almelo geopend door tv-persoonlijkheid Loretta Schrijver, nadat de gemeente de vergunning (in strijd met het bestemmingsplan) toch had verstrekt. De omwonenden procedeerden door en haalden hun gelijk via de Raad van State en dan krijgt een gemeente het moeilijk.
De gemeente sleepte er naast ongeoorloofde restauratieve verkoop dus het ontbrekende toezicht en begeleiding op de werkzoekenden uit de kaartenbak van de sociale dienst bij, die juist geacht werden daar werkervaring op te doen om hun kans op de arbeidsmarkt te vergroten.
Dat dit toezicht aan alle kanten rammelde, was feitelijk al lang bekend. Rapporten werden niet geschreven maar desondanks bleef de gemeente de nietszeggende ‘werkervaringsplaatsen’ invullen, want dat scheelt in de knip omdat er subsidiepotjes voor zijn en de lasten niet voor 20 procent op kosten van de gemeente drukken maar op de bijdrage van het Rijk.

Naast de bezwaren van buurtbewoners werden ook klachten van bedrijven aan de Plesmanweg over het aanzien van WaWollie door de gemeente alwetend genegeerd sinds maart 2013. Ook Hans Messie zelf deed niets uit op klachten van omliggende bedrijven die hem persoonlijk benaderden.
Messie koos er dus bewust voor om de ‘armetierige’ uitstraling te handhaven en wijst er nu op dat ziekte van de huidige bedrijfsleider kennelijk de aanleiding is voor de gemeente om hem af te rekenen op het feit dat toezicht en rapportage over de ‘werkervaringsplekken’ niet alleen onder de maat waren, maar geheel ontbraken.
Stel daar tegenover de orde en netheid bij een collega van Messie aan de Frederik van Eedenstraat, die bewijst dat succes ook op een andere manier kan.

Wel heeft Messie in de afgelopen anderhalf jaar een charmeoffensief gehanteerd dat WaWollie er juist was voor het welzijn van het dier, door universitair onderzoek te financieren en schenkingen uit de fooienpot te doen aan het dierenasiel in Almelo. Maar wat koop je daarvoor als het welzijn en de toekomst van werknemers met weinig toekomstperspectief aan alle kanten met voeten wordt getreden en klachten van omwonenden bewust worden genegeerd, onderwijl zelf genietend van tochtjes naar Frankrijk?

‘Fijnslijper’

In de december-editie wijkkrant Windmolenbroek deze keer kritische kanttekeningen over het plan van wethouder Johan Andela (VVD) om het afhalen van huisvuil in de gemeente helemaal om te gooien naar eens per 4 weken.
Dat wil zeggen, dat de burger wordt verplicht met het huisvuil op pad te gaan om bijvoorbeeld glas en recyclebaar plastic naar verzamelcontainers te brengen bij winkelcentra en de groene, de nieuwe blauwe (papier) en grijze bak dan nog maar eens per vier weken wordt geleegd.
Andela baseert zijn voornemen op basis van een enquete n.a.v. een kleine proef in een deel van het Windmolenbroek.
De uitkomst van die enquete is zelfs negatief en er zijn grote twijfels of deze wel representatief was. Maar 16 procent nam de moeite om de enquete te beantwoorden en van hen was 60 procent negatief over de inzameling eens per vier weken.
Wat de burgers nog niet of onvoldoende weten, is dat Andela in de wijken ondergrondse verzamelcontainers wil aanleggen waar u uw restafval straks naar toe moet brengen. Andela hoopt zo op termijn uit te komen op een restafval van maximaal 50 kg per huishouden omdat men op die manier wel gedwongen wordt om afval zeer getrouw te scheiden.
De VVD-wethouder van milieu omzeilt op deze wijze de wettelijke plicht dat gemeenten wekelijks huishoudelijk afval moeten ont-zorgen.

De aanpassingen, inclusief extra blauwe bak en grotere groene bak, vergen een investering van zo’n 9 euroton. Geld dat Andela al op de plank heeft liggen, omdat de Almelose burgers de laatste jaren teveel hebben betaald voor het verwerken van huishoudelijk afval. Geld dat feitelijk terug gegeven moet worden aan de burgers omdat de gemeente ooit heeft besloten dat diensten kostendekkend moeten zijn.
Er is dus grof verdiend aan de Almelose burgers door toedoen van Andela, die verzuimd heeft de laatste jaren de nota’s naar beneden bij te stellen. U en ik zijn feitelijk bestolen, alleen omdat iemand zijn wil wil doordrijven en dat ook nog op basis van een nietszeggende enquete zoals ook in de wijkkrant Windmolenbroek al wordt vermeld.
Dat het niet werkt en de mening van Andela pure manipulatie is, is te zien rond de verzamelcontainers bij winkelcentrum Windmolenbroek, waar het wekelijks een bende is van gedeponeerd afval naast de containers. Foto’s in de wijkkrant Windmolenbroek onderstrepen dat nog eens.

Andela, de man die op termijn ook nog eens van plan is om de opbrengst van oud papier in de gemeentelijke zak te laten verdwijnen en de verenigingen die dat nu nog doen, buitenspel wil zetten. Medio 2014 mogen die vrijwillige inzamelaars namelijk niet meer achter de vuilniswagen lopen. Ter compensatie betaald Andela een half jaar de huur van een papiercontainer die dan bij clubhuizen en kerken komt te staan. Een soort sterfhuisconstructie dus.
Andela, de man van de participatiemaatschappij die denkt dat ouderen en hulpbehoevenden voldoende hulp van buren, kennissen en vreemden zullen krijgen in hun wekelijks gang voor het ont-zorgen van hun huishoudelijk afval.
Andela, de schoolmeester die ons burgers wil voorschrijven hoe het moet, desnoods onder dwang.

Met kerst hoor je de vrede te prediken, maar ik verklaar Andela de oorlog. Op 19 maart a.s. kan hij zeker niet op mijn stem rekenen. Ik wil eerst mijn teveel betaalde geld terug!

‘Fijnslijper’

Plastic machinaal scheiden achteraf bespaart 80 miljoen euro in Nederland, hebben Limburgse gemeenten al bewezen met een 30 procent hogere scheiding dan door de burgers dit zelf te laten doen.
Mechanisch biologische afvalscheiding. In Lubeck werkt het en sorteren kan mechanisch met sleutelklare oplossingen.

Wijkkrant Windmolenbroek - december 2014