ALMELO – De gemeente Almelo is met een project gestart om de inwoners van Almelo Zuid met een bezoek te laten vereren door zogenaamde interventieteams. Via een brief zijn de bewoners in Almelo Zuid (Centrum Zuid, De Riet, Nieuwland I en II, Boomshoek en de Boomsplaats) geïnformeerd over de komst van de interventieteams.
Bij de wijze waarop de interventieteams publiekelijk worden ‘verkocht’ kunnen grote vraagtekens worden gezet omdat dit volgens de verantwoordelijk wethouder Mieke Kuik-Verweg (PvdA) valt onder de ‘zorgplicht’ van de gemeente en de bewoners ‘verplicht’ zouden zijn om een interventieteam binnen te laten. Verder zei Mieke nog; “Om mensen te kunnen helpen moet je achter de voordeur komen. En als mensen geen hulp nodig hebben, hebben ze vast wel suggesties wie we wel kunnen helpen.” De vraag is echter waar is men naar op zoek?

Nog een groter vraagtekens kan worden gezet als men kijkt naar de samenstelling van een interventieteam. Dat bestaat namelijk uit een vertegenwoordiger van de sociale recherche, de belastingdienst en het UWV, alle drie instanties die te maken hebben met uitkeringen en inkomen.
De interventieteams hebben dus niets te maken met het verbeteren van de sociale leefomgeving in de buurt maar alles met mogelijke fraude en opsporing.
Nu is een uitkeringsgerechtigde al verplicht om zijn persoonlijke financiële huishouding en wijzigingen daarin aan de voornoemde instanties door te geven, maar de wijze waarop nu gecontroleerd wordt is de methode van een politiestaat.
Slechts een controleur van de sociale dienst heeft beperkte rechten om binnen te treden indien iemand een sociale uitkering heeft en jurisprudentie wijst uit dat rechters zeer kritisch zijn op welke wijze dit geschied. Het ‘meeliften’ van de belastingdienst en het UWV is dus volledig in strijd met het woonrecht en het privaatrecht.

Vraag dus altijd eerst om legitimatie van alle personen die bij u naar binnen willen, noteer hun gegevens en verwijs desnoods naar een advocaat of juridisch adviseur, want ook zij maken ernstig bezwaar tegen de wijze waarop Mieke Kuik-Verweg en haar ‘ambtelijke trawanten’ de mogelijke uitkeringsfraude te lijf willen gaan.
Het is eveneens zeer goed mogelijk, dat alleen vooraf geselecteerde adressen worden bezocht, ondanks dat iedere bewoner van Almelo Zuid een aankondigingbrief heeft ontvangen.
Zeker lijkt in ieder geval dat Mieke Kuik-Verweg en haar partij de PvdA over 3 jaar opnieuw een veer zal moeten laten, gelet op de vele boze reacties bij het artikel op de website van TC Tubantia.
Om u nog maar eens ondersteunend te wijzen op de wet op de privacy en het woonrecht, hier ook 2 namen voor juridisch advies mocht men bij u onrechtmatig naar binnen willen. Advocaat Diederik Briedé en het bureau voor juridisch administratief recht JEEJAR hebben zich publiekelijk al negatief uitgesproken over de zogenaamde hulpbiedende interventieteams die feitelijk alleen op zoek zijn naar uitkeringsfraude door uzelf of door uw buren.
U zult ze misschien nodig hebben, want betwijfeld kan worden of de Almelose gemeenteraad voldoende ‘ballen’ heeft om Mieke Kuik-Verweg met haar interventieteams terug te fluiten!

Met het inzetten van de interventieteams wordt tevens ingezet op klikken en of dat bevordelijk is voor de sociale cohesie in de woonbuurten kan ernstig worden betwijfeld. Het veroorzaakt eerder tweespalt en verstoort de menselijke verhouding in de woonbuurten juist in ernstige mate.


‘Fijnslijper’

Laatst bewerkt: 09-07-2011
'The Lives off Others'
'Blijft De Riet werkelijk wel achter?'

Berouw komt na de zonde. Bezint eer ge begint. In de maag gesplitst. Op de blaren zitten. In de aap gelogeerd. Hoogmoed komt voor de val. Luchtkastelen bouwen. Een kool stoven. Het paard achter de wagen spannen. Door een rose bril kijken. Koeien met gouden horens. De huid verkopen, voordat de beer geschoten is. Op het verkeerde paard wedden. Ziende blind en horende doof. Voor het blok gezet. In de buik gebeten.
Waterrijk dus!!
Onlangs verscheen er een bericht in Tubantia dat Waterrijk, ondanks het eigenlijk totale fiasco, gewoon op één of andere uiterst afgeslankte wijze toch nog gestalte gaat krijgen.
Men kan niet meer terug. Wie a zegt moet soms ook b zeggen.
Daar kan ik wel een beetje inkomen, maar de belangrijkste vraag is en blijft natuurlijk of de oorspronkelijke plannen niet veel te hoog gegrepen waren en of men vooraf niet had kunnen voorzien dat zoiets moeilijk te realiseren zou zijn, zelfs zonder economische crisis. Moet Barbertje niet hangen of moeten sommige mensen zich niet een paar keer op hun hoofd krabbelen? Wie werkt maakt fouten, dat moge duidelijk zijn. Dit is echter iets anders dan een keer een verkeerde afslag pakken. Er zijn tenslotte miljoenen mee gemoeid.
De vraag is nogmaals of 4200 woningen en een internationale roeibaan realistische doelstellingen waren voor een stad als Almelo.
Persoonlijk vind ik het jammer dat het gebied ten noorden van de Aadijk ondanks dit fiasco niet gespaard blijft. Sinds ik weet dat het gaat verdwijnen, zie ik er steeds meer de charme van in. Prachtige vergezichten. Een slingerende beek langs een stuk bos. Je voelt je in dit gebied nog echt in de natuur. Velden met bloeiende aardappelen, wat bomen hier en daar. Een ree die elegant wegspringt.
Jammer, jammer, want je kunt reeds invullen wat er nu gaat gebeuren. Ergens worden een paar plakken asfalt neergelegd met de nodige onnodige verlichting. Jaren later worden er een handjevol huizen gebouwd. De totale verbrokkeling. Een veel te hoge prijs!
Eén tip. Wanneer er toch zonodig gebouwd moet worden, doe het dan compact in de hoek bij Aadorp. Een vijvertje met een aantal huizen er om heen. Een verbinding met de sluis van Aadorp, vanwaar men rechtstreeks naar de Almelose markt kan roeien.

Anne Jan Teunis

Vorige week werden we door TC Tubantia attent gemaakt op het jaarlijkse onderzoek van het weekblad Elsevier naar de beste gemeenten van Nederland. Almelo scoort beroerd in dit onderzoek en eindigt op plek 335 van de 418 gemeenten, diep, diep in het rechterrijtje.
De kop van zo’n artikeltje blijft hangen en die luidde: “ Almelo slechtste gemeente van Overijssel.”
Het deed pijn en hoewel ik geen geboren Almeloër ben voelde ik het toch als een trap in de rug. Almelo heeft al jarenlang een niet al te beste naam en men heeft van alles geprobeerd om dit imago wat op te poetsen, maar als je eenmaal een stempel opgedrukt hebt gekregen ben je er niet zomaar vanaf. Dit soort koppen zijn niet bevorderlijk en strooien extra zout in de wonde.
Almelo scoort met name slecht op natuur en historische panden. Ja, we zijn reeds jarenlang druk om het college er op te wijzen dat we erg weinig natuur hebben en wellicht nog minder historische panden. We moeten echt alle zeilen bijzetten om dat beetje wat ons nog rest te behouden en dat kost al genoeg moeite. Hoe vaak heeft men niet de botte bijl gehanteerd en zijn waardevolle panden verdwenen en heeft men zo maar wat raak gekapt? Gevolg is dat er vrij weinig te bezichtigen is in de stad. Wat moet je een vreemdeling die bij je op bezoek is van Almelo laten zien? Dat wordt nadenken!
Ondanks de uitkomst van het onderzoek en het besef dat het allemaal niet zo flitsend is hier ter stede, vraag ik me toch af of het dan echt zo slecht gesteld is. Is er nog redding?
Persoonlijk vind ik het hier niet vervelend wonen. Er heerst vaak nog een dorps aandoende gemoedelijkheid. Mensen groeten elkaar. Qua veiligheid valt het ook allemaal nogal mee, al geldt dat misschien niet voor alle wijken. Natuur is er eigenlijk ook nog wel, denkend aan de Gravenallée en de Waterregge. Aan de noordkant heeft het gebied tussen Almelo en Vriezenveen z’n charme. Heel dicht bij de stad kun je nog koeien aantreffen en geweldige uitzichten. Kortom, ik vind het allemaal nogal meevallen en met een beetje goede wil valt er wel wat van te maken. Het is allemaal niet zo dramatisch als wordt gesteld. Wel kan dit een goed moment zijn om toch de koppen bij elkaar te steken, de schouders er onder te zetten en meer in te zetten op natuur (bv nee tegen Waterrijk in welke vorm dan ook) en historische panden (rectorsvilla Vriezenveenseweg.)
De week had gelukkig ook een heel positief punt: het nieuwe stadion van Heracles Almelo. Deze club zorgt al jarenlang voor een zeer positieve uitstraling in den lande. Sommigen “sikten” nog en ook ikzelf begrijp het wanneer mensen hun bedenkingen hebben om in zo’n slechte tijd achter zoiets te gaan staan. Echter de club verdient het, want het is zo ongeveer de enige club in het betaalde voetbal die haar zaakjes al jarenlang op orde heeft.
Vergelijk het voor de grap even met Feyenoord. Rotterdam is misschien wel een beetje vergelijkbaar met Almelo qua imago. Feyenoord krijgt wellicht ook een nieuw stadion. De gemeente moet garant staan voor 150 miljoen euro en 200 miljoen wegens negatieve grondexploitatie. Zo’n 300 miljoen voor een nieuw stadion, terwijl diezelfde gemeente in vier jaar tijd 800 miljoen moet bezuinigen en daarbovenop dus nog 300 miljoen moet vinden voor de bouw van een niet eens noodzakelijk nieuw stadion. (bron: Trouw 16-07, artikel pagina podium.)
Wanneer je dit leest, zeg je: ”Gaan, Almelo!” Zet in op een mooie, trotse, historische(1903) voetbalclub die nu al een voorbeeld voor veel andere clubs is. Laat deze club Almelo op de kaart zetten en probeer andere zaken mee te trekken. Zet in op de sterkste troef en dat kon wel eens Heracles zijn. Laat Almelo trots zijn en blijven op deze club en laten we als bewoners samen de schouders zetten onder deze stad. Bij de pakken neerzitten is geen optie en een paar enquètes krijgen er ons niet onder. Voor je het weet sta je zomaar in het linker rijtje. Het is Heracles ook tegen alle verwachtingen in gelukt.

Anne Jan Teunis

Fotoreportage (1 foto's)...

Het schijnt nog wel te bestaan, maar ik heb de indruk dat het in het dagelijks leven steeds meer in de verdrukking komt. Tenslotte leven we in een tijd van marktwerking en alles wordt op het spits gedreven. Iedere seconde moet worden verantwoord en er is geen tijd voor een grapje. Een grapje haalt je immers uit het werkproces, stuurt de boel in de war, relativeert en schijnt op het eerste oog dingen belachelijk te maken. Op de meest simpele gebeurtenissen ligt een gigantische druk en werkelijk alles is tegenwoordig van het allergrootste belang.
Sinds de bibliotheek een nieuwe opzet heeft gekregen, mis ik de lachende gezichtjes op de ruggen van de boeken. Humoristische boeken zullen er nog wel zijn, maar ze worden niet meer als zodanig gekenmerkt. Niet meer nodig? Andere categorieën worden nog wel aangegeven, zoals misdaad en andere ellende. Jammer.
Veel humor is er op tv ook al niet te zien. Wanneer je hongerend Afrika aanschouwt en de aanslagen in Oslo waar niemand woorden voor heeft, valt er weinig te lachen.
In TC Tubantia lach je meestal alleen om FC Knudde, maar in de uitgave van afgelopen vrijdag viel er om iets anders smakelijk te lachen: de naamgeving van het nieuwe stadion van Heracles Almelo.
Je houdt het niet voor mogelijk wat mensen er uitkramen. Een hele batterij suggesties onder elkaar en dat is echt lachen geblazen.
Nu snap ik natuurlijk ook wel dat sommige mensen zo maar wat spuien en een heleboel van die namen ook niet serieus bedoeld zijn.
Calimero’s hut, The eierdop Arena, Ten Cate’s Trapveldje, De Smitse, CalimeroKuip, Karelskamp 2, “Deze gaat zes jaar mee”-Stadion, De Asitostal, “Na ons de zondvloed”-Dome, Calimero’s Kippenhok, The Eierdop Arena. Ziehier, waartoe men in staat is.
Lachen, gieren, brullen, vooral wanneer je ze allemaal achter elkaar opleest. Sommige zijn heel duidelijk bedacht door “053-supporters”, maar dat geeft niet. Leuk om te lezen en goed bedoeld. Uit andere klinkt de twijfel door. Kortom een mooie afspiegeling uit alle geledingen van de bevolking.
De naam van Ten Cate zal op het stadion prijken, dat moge duidelijk zijn. Laat het dan een goed klinkende, serieuze naam mogen worden die ontzag inboezemt. Bijna geen ploeg weet hier te winnen en dat moeten we zo houden. Alleen daarom al noem je het trotse onderkomen niet Calimero’s Hut. Alle gekheid dus op een stokje en dat Twentse minderwaardigheidscomplex opzij. Een trotse naam voor een mooi nieuw stadion. Klaar.
Het wielrennen zit er op. De avondetappe krijgt waarschijnlijk volgend jaar een vervolg. Heel goed, want ook daar hoorde ik nog de nodige wielerhumor aan tafel.
Het zijn de krenten in de pap, de momenten die je moet koesteren. Laten we meer dan ooit beseffen dat humor wel degelijk nodig is. Het is een smeermiddel waarzonder de maatschappij niet functioneert. Daar mogen de vele managers die ons tegenwoordig de verkeerde kant op sturen wel eens hun hoofd over buigen. Laat de cijfers even rusten en kijk ook eens naar emoties, teamgevoel en humor. Met de humor van de Almeloërs zit het gelukkig wel goed. Ik heb er van genoten en dank ze voor hun hersenspinsels en voor het feit dat ze me een “bijna-slappelachmoment” hebben bezorgd.

Anne Jan Teunis

Het wordt hoog tijd om dit vlaggenschip van de gemeente Almelo maar eens tot zinken te brengen. Deze week zijn we in de ban van de Havendagen, dus is een dergelijke opening van een stukje wel gepast, dacht ik zo.
Reeds vele, vele jaren wordt er over dit project gesteggeld en de grootse plannen werden steeds iets kleiner. We wisten niet wat ons overkwam, toen het ooit werd aangekondigd. Wel 4200 woningen in een prachtig gebied. Empuriabrava was er niets bij.
Inmiddels wringt de schoen behoorlijk en wil men maar niet toegeven dat het een fiasco aan het worden is. Nog twee kleine plukjes woningen gepland in een verder leeg gebied.
Wat is er nu zo moeilijk aan dit hele verhaal? Waarom wordt er maar doorgeëmmerd en is men niet concreet? Wel of niet? Je kunt twee kanten op. Argumenten dan maar.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om rijke westerlingen hier naar toe te lokken. Maar wie van hen zou op het idee komen om naar het verre oosten te trekken om daar in een gemeente te gaan wonen die in het Elsevieronderzoek (doelgroep) niet al te best uit de bus komt? Niet gelukt dus. Je krijgt de mensen hier niet naar toe. Dat is een simpele constatering.
Dan maar de eigen inwoners. Wanneer die de stap zullen wagen, betekent dat meteen een behoorlijke leegstand in bestaande wijken als Windmolenbroek en Schelfhorst. Meer “gaten van Almelo”, verbrokkeling en verpaupering van wijken. Waarschijnlijk in die dan troosteloze wijken meer slecht integrerende nieuwkomers die maatschappelijke spanning veroorzaken. Zo bereik je precies het tegenovergestelde van wat je wilt, namelijk ghettovorming en totale versnippering. Los zand. Geen cohesie meer.
De woningmarkt zit op slot en de bevolking zal op den duur krimpen. Met dat voor ogen is het heel dom om te gaan bouwen voor leegstand.
Door Waterrijk loopt bovendien het project van het voormalig Indiëterrein gevaar en dat is erg jammer. Dit is nu juist een voorbeeld van hoe het wel moet. Inbreiding en alles op loopafstand van het centrum.
Door tegen beter weten in toch door te zetten, komt er in elk geval een dure infrastructuur, terwijl over een jaar of dertig dan de laatste huizen gebouwd gaan worden. Je hebt jarenlang torenhoge kosten voor een gebied waar maar een handjevol huizen staan. Volop horizonvervuiling, lichtvervuiling en zwart asfalt voor een handjevol mensen dat op een eilandje woont. Naast Aadorp kunnen we dit wel Bdorp gaan noemen. De burger zal hiervoor moeten bloeden. Wil diezelfde burger deze torenhoge prijs betalen? Ik vrees van niet.
Ziehier een aantal argumenten tegen Waterrijk. Is er eigenlijk wel een argument voor te noemen?
Wanneer er nu geen andere mogelijkheden waren en de stad volledig was volgebouwd, zou dit gebied een optie kunnen zijn. Wanneer er een geweldige bevolkingsgroei zou plaatsvinden en de mensen er met “de benen uithingen”, zou men moeten zoeken naar oplossingen.
Niets van dit alles is het geval. Er moet juist geprobeerd worden om het centrum van onze stad weer aantrekkelijk te maken en al die gaten die door al die fanatieke shovels in het verleden lukraak zijn geslagen dienen opgevuld te worden met mooie, aantrekkelijke gebouwen. Die wonden moeten geheeld worden en dat zijn er nogal wat.
Hak de knoop door en laat Waterrijk nu een snelle dood sterven. Geef het gebied terug aan de natuur. Natuurgebied of landbouw, als het maar groen blijft. Zet in op het Indiëterrein. Maak daar een mooie en gezellige wijk van.
We verlaten het zinkende schip, verbranden alle schepen achter ons en maken tenslotte schoon schip.
We willen goed rentmeesterschap. Respect voor mens en materie. Een stad in balans met een aantrekkelijk centrum en tegelijkertijd de natuur dichtbij.

Anne Jan Teunis

Fotoreportage (4 foto's)...