Johan Cruijff kon strijd tegen kanker niet winnen
BARCELONA – Vandaag maakte de Johan Cruyff Foundation publiekelijk dat de naamgever van de stichting op 14 maart 2016 in Barcelona op 68-jarige leeftijd vredig is overleden in het bijzijn van zijn familie. In oktober werd longkanker bij hem vastgesteld en tot voor kort dacht hij zelf dat hij inde eerste helft met 2-0 voorstond in zijn strijd tegen kanker.
Als voetballer genoot de op 25 april 1947 geboren Amsterdammer wereldfaam. Hij vierde successen als speler bij Ajax Amsterdam, FC Barcelona, Los Angeles Aztecs, Washington Diplomats, Levante, opnieuw Ajax, Feyenoord en bij het Nederlands Elftal en kreeg zo diverse bijnamen als Nummer 14 en El Flaco (De Magere). Drie keer werd hij gekozen tot Europees speler van het jaar en bij de verkiezing van Wereldvoetballer van de twintigste eeuw eindigde hij als tweede achter Pelé. Met het Nederlands Elftal reikte hij in het WK van 1974 niet verder dan het zilver door in de finale te verliezen van Duitsland. De voormalige aanvaller en spelverdeler werd met name geroemd vanwege zijn techniek, startsnelheid, handelingssnelheid en spelinzicht en zal voor de Nederlandse fans altijd de Nummer 14 blijven.
Als trainer diende hij o.a. Ajax en FC Barcelona waar hij toen de bijnaam El Salvador (De Verlosser) kreeg als grondlegger van het totaalvoetbal dat de club zo fameus maakt. Onder Cruijff werd in 1992 de Europacup I behaald. Nooit werd hij bondscoach van Nederland maar hij bleef de sport trouw als analyticus en adviseur en met zijn foundation realiseerde hij wereldwijd honderden Cruyff Courts om de jeugd te laten voetballen of buiten te laten spelen op een zogenoemd Schoolplein 14. Johan Cruijff zette zich verder in voor gehandicaptensport en leende zijn naam aan diverse onderwijsinstellingen die studieprogramma’s ontwikkelden voor topsporters met als belangrijkste misschien wel de Cruyff University.
Het voetbal heeft ‘Het orakel’ (van Betondorp) veel gebracht maar hij gaf minstens hetzelfde terug aan de samenleving en daar past alleen diepe bewondering voor. Niet voor niets werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Jopie bedankt!