Almelo duur met horecavergunningen
ALMELO – Dat Almelo over het algemeen niet tot de goedkopere gemeenten behoort t.a.v. vergunningen en leges is al jaren een feit. Zo staat het voor een kleine bouwvergunning op de 57e plaats qua duurste gemeenten.
Voor de horeca is dat nog een graatje erger want in de vergelijkende berekeningen van Koninklijke Horeca Nederland en het Bedrijfsschap Horeca zit Almelo bij bijna alle benodigde horecavergunningen in de Top 10 van duurste gemeenten.
Drank & Horecawet
Bij de vergunning voor de Drank en Horecawet eindigt Almelo achter, Eindhoven, Arnhem, Woerden en Waterland op een 5e plaats met een tarief van 762 euro net voor Zwolle dat 6e staat. Een met Almelo vergelijkbare gemeente als Deventer is echter derde in de lijst van goedkoopste gemeenten met een tarief van 29 euro.
De gemiddelde tariefstijging in Nederland bedroeg in 2010 vergeleken met het jaar er voor 4,7 procent.
Exploitatievergunning
Op het gebied van de exploitatievergunning doet Almelo het nauwelijks beter en staat het 7e in de Top 10 van duurste gemeenten achter gemeenten als, Zaanstad, Den Haag, Waterland, Arnhem, Eindhoven en Rotterdam.
In de lijst van goedkoopste gemeenten komt geen enkele Overijsselse gemeente in de Top 10. De gemeente Someren is het goedkoopst met een tarief van 5 euro.
De exploitatievergunningen in Nederland stegen in 2010 gemiddeld met 2,6 procent.
Terrasvergunning
De gemiddelde terasvergunning in Nederland bedraagt 93 euro. Nijmegen is de duurste gemeente met een tarief van 861 euro. Menaldumadeel, Raalte en Wieringen zijn het goedkoopst met een tarief van 6 euro.
Gemiddeld
Voor Almelo geldt een gemiddeld tarief van 903 euro over de drie vergunningen. In Oldenzaal bedraagt dat slechts 118 euro. De gemeente Hengelo (O) staat bij de gemeenten boven 75.000 inwoners op een eervolle 2e plaats in de lijst van goedkoopste gemeenten met een gemiddelde van 294 euro. Dat is ruwweg 1/3 van wat de gemeente Almelo in rekening brengt.
Redactie:
De gemeente Almelo heeft als uitgangspunt dat de tarieven kostendekkend moeten zijn. Of dat het geval is, is in ieder geval niet uit te leggen op basis van de grote verschillen die de gemeenten in Nederland hanteren.
Bijvoorbeeld ook bij de bouwleges lopen de tarieven in Nederland ver uiteen, terwijl verwacht mag worden dat de gemiddelde tijd die een ambtenaar besteed aan de vergunningverlening niet zo ver uiteen lopen.
Het kabinet zou eens uit moeten zoeken waarom die grote verschillen in Nederland optreden en desnoods met maatregelen moeten komen waarin een bandbreedte wordt vastgelegd.