Rekenkamer blijft fel in Fortezza-dossier
De motie maakt alleen kans te worden aangenomen als de oppositie unaniem is en de politieke leden van de Rekenkamercommissie Irene ten Seldam (CDA) en Israa Abdullatif (VVD) de rug recht houden.
De 'satirische prent' is een bewerking van www.almeloanders.nl
ALMELO – Mocht het Almelose college van B&W nog enigszins hoop hebben gehad op een mildere uitleg van de Rekenkamercommissie betreffende het rapport ‘De Slag om Fortezza’, dan kwam zij dinsdagavond bedrogen uit.
Wel toonde Rekenkamercommissievoorzitter Wil Oosterveld vorm van zelfkritiek door te melden dat de commissieleden zich wel de haren uit het hoofd hadden willen trekken door niet eerder naar notariskantoor Malherbe in Weert te zijn gestapt. Dat deed men pas na het uitbrengen van het rapport en op aandringen van de gemeenteraad. Voordien had de commissie ingeschat dat de notaris zich naar alle waarschijnlijk zou beroepen op zijn zwijgrecht. Dat bleek verrassend genoeg niet het geval te zijn. Door het bezoek aan de notaris is gebleken dat het college van B&W in 2006 heel bewust grote risico’s heeft genomen met de verkoop van de grond voor de bouw van Fortezza en dat het toenmalig college ook had kunnen weten dat koper van der Looy een hypotheek op de onbetaalde grond zou opnemen. De notaris heeft zelfs het college van B&W uitdrukkelijk gewaarschuwd voor de risico’s die het nam. Het huidige college van B&W betaalde 2,4 miljoen euro aan van der Looy om de onbetaalde grond weer op naam te krijgen en recht nog steeds om een bedrag van 1 miljoen euro aan onbetaalde leges.
Rekenkamercommissievoorzitter Wil Oosterveld nam ook niets terug van de omschrijving ‘de schijn van obstructie’ in het vergaren van alle relevante stukken in het gemeentehuis. Sterker zij verklaarde dat de commissieleden unaniem achter de bevindingen en conclusies staan. Zij wees er op dat via omwegen stukken waren achterhaald waarna deze vervolgens ook via het gemeentehuis alsnog verkregen werden.
Er zijn herhaaldelijk telefonische contacten geweest tussen de commissie enerzijds en de burgemeester en gemeentesecretaris anderzijds waarna zaken wel boven water kwamen.
Voordien is twee keer in een tijdsbestek van meerdere maanden schriftelijk en per email verzocht om gevraagde zaken aan te leveren. Pas na de tweede keer werd er een contactpersoon aangewezen en pas daarna stelde de projectleider zijn persoonlijk dossier ter beschikking.
Ook de akte van levering uit 2006 was ‘onvindbaar’ in het stadhuis. Bij het bezoek aan de notaris op 2 maart jl. is gebleken dat er zelfs zes versies in omloop waren waarover met regelmaat tussen notaris en de gemeente contact is geweest. Daarna dook op 5 maart ineens ook in het stadhuis het concept op.
Rekenkamercommissielid Elias de Haan verzuchtte zelfs dat het een kluwen was die ontrafeld moest worden.
De Rekenkamercommissie heeft zelfs een moment overwogen om een schriftelijke getekende verklaring aan B&W te vragen dat alle relevante bescheiden aan de commissie ter beschikking waren gesteld. Daar had de commissie op een bepaald moment van af gezien omdat men zo niet met elkaar om moet gaan. Achteraf oordeelde Rekenkamercommissievoorzitter Wil Oosterveld daarover: ‘Na wat we allemaal hebben meegemaakt, zouden we dat nu wel doen’.