|
|
In de jaren zeventig waaide het fenomeen criteriums over van België naar het zuiden van Nederland. Gezelligheid troef, tijdens de oneerbiedig ‘kermiskoersen’ genoemde wielerwedstrijden. Die gezelligheid lokte ook wielerliefhebber Harry Nijhuis en zijn kompaan Willem Neeskes, journalist en wielrenner. Nijhuis genoot met volle teugen van de sfeer, de sport en de saamhorigheid en bezocht het ene criterium na het andere. Heel vreemd was het dan ook niet dat hij het idee opvatte om in Almelo een ronde te organiseren. Zijn maat Willem had enige overtuiging nodig, maar de toenmalige kabinetschef van de burgemeester, Reinout van Bruggen, was er onmiddellijk voor te porren. Er werd nog een aantal enthousiastelingen warm gemaakt en in 1983 was de allereerste editie van de Profronde Almelo een feit.
Nijhuis en de zijnen ontwikkelden voor die eerste Profronde een formule die tot op de dag van vandaag nog recht overeind staat: een reclamekaravaan, ontvangst van (hoofd)sponsoren, muziek ter omlijsting en een wedstrijd met klinkende namen. Later werd daar nog een magazine aan toegevoegd. ‘Die formule staat nu nog als een huis. Heel knap dat je zoiets neer kunt zetten ’, vindt de huidige voorzitter Egbert Willems.
Willems is overigens de zesde voorzitter op rij waarmee Nijhuis werkt. Er kwamen en gingen bestuurders, Nijhuis bleef. De bestuurders met de langste staat van dienst, kwamen veelal ook via Nijhuis in het bestuur terecht. Hij had een neus voor de goede mensen en de mensenkennis om in te schatten of het al dan niet zou klikken. Egbert Willems: ‘Dat betekent ook dat Harry heeft gezorgd voor een ontspannen sfeer in het bestuur waarin de mensen elkaar half staan. Als er iemand een steekje laat vallen, wordt het als vanzelf door iemand anders opgepakt. En dat is voor een organisatie heel bijzonder. ‘
Het evenement werd groter en groter. Niet in de laatste plaats door de inzet van Nijhuis, die dwars door alle functies heen actief was. Hij was het type bestuurder die afspraken noteerde op een sigarendoos of bezegelde met een ferme handdruk. Hij werkte op intuïtie en was wars van regels. Nijhuis dacht vooral in oplossingen en daarin was hij vindingrijk. De mooiste anekdote uit zijn glorietijd was het jaar van de eerste reclamekaravaan. Die reed toen nog enkele dagen voor de Profronde rond . Nijhuis stelde de karavaan hoogstpersoonlijk samen, reed in een vrachtwagen voorop door tal van buurgemeenten. Met een hoop lawaai en in een straf tempo. Pas in het centrum van Almelo werd de stoet staande gehouden door een agent, die bij Nijhuis informeerde naar de vergunning voor de karavaan. Een vergunning die natuurlijk niet was aangevraagd. Nijhuis, slagvaardig als hij was, verzon ter plekke een smoes. Hij vertelde zonder van kleur te verschieten dat hij het had overlegd met inspecteur van politie Hans Brouwer. Brouwer was, wist Nijhuis, op vakantie naar Indonesië en zijn bewering kon moeilijk gecheckt worden. Toen de agent dat door had, sommeerde hij Nijhuis en de karavaan hem te volgen. Hij reed door de Oranjestraat naar de Boddenstraat. Ter hoogte van het politiebureau keek hij achterom…en was de hele karavaan kwijt. Want Nijhuis was doodleuk afgeslagen, de Citypromenade in en zat al bij het Wetshuys achter een gekoeld biertje.
Grote verdiensten heeft Nijhuis zeker op het vlak van de sponsorwerving en promotie. ‘Onnavolgbaar’, kwalificeert het Profrondebestuur de capaciteiten van Nijhuis op beide terreinen. Willems: ‘Ik heb wel eens een terrasje bij hem gezeten waarop hij zo vijf nieuwe contacten regelde. Hij heeft voor iedereen een bon mot, houdt Jan en alleman aan en weet het gesprek altijd terug te voeren naar de Profronde…’
Wat promotie betreft, kan menig wielerronde nog wat van Nijhuis leren. Hij zorgde voor reclame voor de Profronde in heel Europa door een enorme aanhanger van transporteur Bolk te voorzien van een giga Profronde reclame. Hij trok de lens van de camera’s tijdens de Tour de France, kalkte in witte letters Profronde Almelo op het wegdek tijdens dezelfde Tour, sloot vriendschap met de ‘Tourduivel’ en zorgde dat de man in Almelo kwam en haalde bijvoorbeeld de memorabele Theo Koomen naar Almelo voor commentaar tijdens de ronde. De verslaggever oogstte meer applaus dan de renners in de editie en iedereen sprak erover.
In het jaar waarin de dertigste editie van de Profronde wordt verreden, neemt Nijhuis afscheid als bestuurder. Een gevolg van een optelsom. Zijn gezondheid wordt minder, hij is 65 geworden en nog meer regels maken het voor Nijhuis niet leuker. Hij zwaait vrijdag 20 januari af tijdens een feestje in Preston Palace. Zijn vertrek als bestuurder betekent overigens niet dat alle banden worden doorgesneden. Nijhuis blijft verantwoordelijk voor een aantal hoofd- en subsponsoren en staat het bestuur in het vervolg bij met (gevraagd en ongevraagd) advies.
Tegelijk met Harry Nijhuis neemt nog een drietal zeer gewaardeerde bestuurders afscheid. Willem Brusse was vanaf 1993 secretaris en verantwoordelijk voor een groot aantal taken als vergunningen, verzekeringen, contracten en bijzondere wetten. Wilma Hoop-Wesselink was ruim 15 jaar actief voor de profronde, waarvan 10 jaar als bestuurder. Zij had de sponsoradministratie onder haar hoede. Ook penningmeester Gerwin Pol zwaait af, hij was 3 jaar bestuurder en onder meer betrokken bij de samenstelling van het rennersveld.
Nijhuis, Pol, Brusse en Hoop-Wesselink zijn intussen opgevolgd door Sebastiaan Masselink, Jan Ketelaar, Charlotte Oude Steenhof en Guido Eggermont.
|