 |
|
Nou moeten jullie weten, dat ik dus van de periode ben van Super 8 celluloid en prrrrrr enzo.
Dus mijn vechtgenoot en ik naar de Amalia bios om daar “Super 8” te gaan zien.
Leuke film overigens.
Wat was de angst van menig super-8 operator zoals ik: juist een knapper... Trouwens een 35 mm operator had daar ook last van hoor.
Is overigens bij mij nooit gebeurd, maar er is wel eens midden in een voorstelling een lamp doorgebrand… Lol...
Enfin, om een lang verhaal nog langer te maken; het viel ons op dat er direct dus alles mis ging die avond. De reclame zat door de trailers, geluid klopte van geen centimeter, maaaarrr:
Het beeld was zo rete scherp, dat het gelijk was aan HD-kwaliteit op de tv van mijn kameraad. (Wij hebben geen HD-plattescherm nog…)
Wat was daar nou aan de vingers?
Enfin, na een paar keer heen en weer gesteggel en een beugeltje verder met zoete pop-graan… konden we gaan voor die banaan.
Mooie kwaliteit, dus daar moest ik meer van weten... dus…
Met open deuren ontvangen door de operator, die zonder geuren maar met HD-kwaliteit kleuren, ons de operating rooms ( 2 stuks!) liet zien.
Koelére wat een beamers. Die wil je echt niet thuis hebben!!!
Vooral die 3-d beamer.
En de film?
Waar je je vroeger een hernia of 2 tilde aan die celluloid rollen en maar plakken, nu is het een HD-tje van 100 gieg ofzo...
Geen gestink meer van dat celluloid en van die loei-hete projectie lamp. Geen geratel meer van die 35mm. projectoren…
Centrale server in een hoekje, de film op een HD on de beamer. Het “origineel” dus in de kast en gaan voor die peer..
Mooi man. To beam or not to beam, that is not the question anymore...
Dank voor de rondleiding bioscoop..
Groet’n Chris
Vind ik…
Fotoreportage (8 foto's)... |
