Gewoon Chris

Op deze pagina de beschouwingen van onze columnist Chris. Over allerlei dagelijkse dingen zoals zaken die spelen in uw woonwijk, over de 'handel & wandel' en besluitvorming door de plaatselijke politiek, over de ontwikkelingen binnen het politieke Twentse of "Haagse" klimaat, of over zaken waarvan u vindt dat Chris dat onderwerp maar eens aan de "kaak" moet stellen.
Wilt u reageren op zijn 'vomeersels'? Stuur dan uw reactie naar onze redactie.


Plaatsing  
 
27-08-2009  

Over: Jip en Janneke (Knip en Janneke)

 

En dat was het dan, meneer Knip, onze burgervader, eervol ontslag genomen en de Koningin vond het goed.
En zweten dat het was daar bij de ontvangst in de ruimte voor de B&W kamers.
Het wordt echt hoog tijd voor dat nieuwe stadhuis. Of het nou in het centrum komt (mijn voorkeur) of op die Praxislocatie, dat zal wij krentewegge wezen.

Zo wegmeimerend tijdens de toespraken van weet ik allemaal wie, zie ik Meneer Knip nog staan tijdens de wielerronde van Nederland, wachtende op zijn chauffeur. Ik was toen groentje raadslid en eigenlijk best een beetje bang voor hem.
“Goedendag meneer Knip”. Zijn antwoord: “Het is nu Menno, Chris”. ‘kWas dr even stil van. Oh, dacht ik, hij is tóch ook in zijn blote kont geboren.
We hebben het gehad over oude Engelse auto’s, ik dacht Rovers, maar het bleken Jaguars te zijn, over “stalpoten” die we hadden gekregen van het lange staan en nog zo wat a-politieke dingen, die eigenlijk veel interessanter waren.
Later heb ik hem ooit eens echt ontzettend kwaad horen bijna vloeken en tieren in de secretaressekamer op weet ik veel wie. Maar dat blijkt nu het gevolg te zijn van een of ander ochtendhumeur die hij volgens zeggen te hebben gehad of nog steeds heeft.
Maar ik bleef altijd wel een beetje bang voor hem.
Hij deed mij ook sterk denken aan mijn compagnies commandant. Streng, bijna nooit in voor een geintje tijdens de vergaderingen. Altijd een beetje op een afstand. De burgemeester die spreek je aan met U en die staat op een voetstuk. Maar toch zo nu en dan met die twinkelingetjes in zijn ogen.
Meet lood in mijn schoenen durfde ik hem dan “Menno” te noemen als we onder 4 ogen elkaar eens tegen kwamen. Terwijl mijn vader toen der tijd met alle burgemeesters in de regio kon lezen en schrijven. Vooral schrijven dus.. (Dagblad v/h Oosten voor de oude garde.)
Het zal dus wel met mijn opvoeding te maken hebben gehad.
Ook Mevrouw Knip, “the first lady of Almelo” Altijd Mevrouw, terwijl ik het een schat van een mens vind.

Gelukkig durfde ik hem in deze vomeersels wel “ome Menno” te noemen. En de eerste dame van onze stad lekker “tante Janneke” maar ik durf wel meer in mijn schrijvens…..
Maar dat is dan ook lekker veilig en mijn juridisch adviseur vond het ook wel kunnen. Ja, voor dat ik het weet heb ik weer een bejegeningklacht of zoiets aan mijn linkerbroekspijp hangen.

Om een lang verhaal nog langer te maken: Ik ben blij dat hij burgemeester af is. Ik ben helemaal blij dat hij en zijn vrouw in Almelo blijven wonen. Geen 1e burger meer, maar gewoon burger zo als U en ik. Wel met respect, maar gewoon Menno en tsja toch nog even mevrouw Knip nog even geloof ik.
Maar dat heeft met mijn opvoeding te maken….

Dus Menno, ik ben blij dat je geen burgemeester wordt en nu hup, sponsors zoeken voor Heracles, jij met je netwerk binnen de VVD en hup naar de senaat en hup leuke dingen gaan doen met moeders de vrouw en happy wezen….

Maar mijn voorkeur gaan toch uit naar de 4 cilinder boxer Porches. Daar kan ik tenminste zelf nog wat aan prutsen. En die 2 liter blokken konden ook best hard..

Vind ik.. Chris

Archief
Terug naar vorige pagina