|
|
Doordrammen, blijven zemelen, al maar over hetzelfde beginnen, uitentreure, jaar na jaar als de Enkazeem van de reclame, ouwe koeien uit de sloot.
“Zet eens een andere plaat op”, hoor ik de lezer denken. Daar heb je hem ook weer met die bomen. Altijd hetzelfde liedje en ook nog eens altijd als mosterd na de maaltijd. De bomen waar hij over schrijft liggen altijd al lang en breed als lijken langs de kant van de weg.
Allemaal waar, ik beaam het als eerste. Zijn er dan geen andere zaken om je druk over te maken en over te schrijven? Nou, als verwoed krantenlezer liggen de onderwerpen voor het oprapen en het zou me niet de minste moeite kosten om over talloze zaken een leuke boom op te zetten, maar telkenmale doet het me dermate pijn wanneer er weer van die geweldige reuzen tegen de vlakte gaan, dat ik me uit puur verdriet geroepen voel om er op mijn bescheiden manier protest tegen aan te tekenen. Diep van binnen namelijk voel ik dat het niet hoort. Dit doe je niet, zoals je een klein meisje, dat je onschuldig glimlachend met haar donkere ogen aankijkt ook niet vermoordt of misbruikt. Meisje en boom zijn wonderen der schepping en dienen bewonderd en met liefde behandeld te worden. Met respect. Een meisje staat uiteraard ver boven een boom, maar onderschat toch de waarde van bomen niet. Onlangs las ik dat mensen in Rotterdam gemiddeld een paar jaar eerder dood gaan, omdat er minder natuur om hun heen is.
Het lijkt of de gemeente voor de lente begint zo veel mogelijk bomen wil kappen. Protest of niet: het kappen zal, desnoods uitgesteld, gewoon doorgaan. Het doel heiligt de middelen.
Eerst de grote populieren langs de Dollegoorweg. Na wat tegensputterende roeken gingen ze gewoon tegen de vlakte.
Dan de Nijreesweg. Ik zag een foto op de site van Tubantia(google streetview) van deze weg met z’n prachtige bomen. Waarvoor in hemelsnaam, wil je deze schoonheid opgeven? De tranen schieten je alvast weer in de ogen, want je weet dat de kaalslag vroeg of laat zal plaatsvinden.
Ergens tussen ander nieuws op de site van AlmeloNieuws.nl zag ik dat er een vergunning is aangevraagd voor het kappen van 5 eiken aan de Kolthofsingel.
Tenslotte de Almelose Aa. Een mooiere beek, een hogere natuurwaarde. “Het verwijderen van een aantal bomen.” Bedoeld wordt hier het laten staan van een aantal bomen. In dit geval kan en mag ik nog niet oordelen tot het eindproduct er ligt. Dan pas zal blijken of het kappen van die vele bomen het offer waard is geweest.
Zomaar een paar voorbeelden van wat ik de afgelopen weken zag. Zou het echt zo noodzakelijk zijn om al die bomen neer te maaien? In hoeverre wordt dit trouwens gecompenseerd? En dan nog. Voordat een jong geplant exemplaar de grandeur van een volwassen boom heeft zijn er heel wat jaartjes verstreken. Het is één stap vooruit en twee stappen terug.
Triest dat ze, bijna op het punt om weer weergaloos te gaan uitbotten, nog net op de valreep het loodje moeten leggen. Als dank voor een hele winter van voorbereiding en harde arbeid krijgen ze vlak voor de finish het nekschot.
Zijn de Almelose bomen misschien vogelvrij omdat de bomenstichting niet meer bestaat?
Anne Jan Teunis |
