|
|
Gisteravond was ik op een bijeenkomst van de gemeente met, inclusief mezelf, acht mensen. De bedoeling was om uit te wisselen over verbeteringen voor/in onze stad. Daarom was ook de burgemeester (als leidster van de avond) en een organisatrice aanwezig.
Waarom stuur ik jullie allen deze mail?
Onze burgemeester was er van doordrongen, dat democratieën [ook] aan het veranderen zijn. Hoe, daar had zij ook nog geen duidelijk toekomstbeeld bij, maar in ieder geval wel dat die veranderingen significant zijn.
Afgezien van de info en onderwerpen, welke de revue passeerden (grotendeels over de stad zelf, maar ook wel breder), zei de burgemeester dat wij misschien een omslag moesten maken van wántrouwen naar vértrouwen. En .... nu komt het .... zij sprak als voorbeeld over veranderingen, welke Finland heeft doorgevoerd. Zo heeft Finland o.a. haar Schoolinspectie afgeschaft!!! Om daarmee aan te geven: wij hebben het vertrouwen dat het ook goed gaat zónder ons toezicht, zónder onze bemoeienis (en zónder onze regelhantering en zónder ons zonodige ingrijpen).
Tegen het einde van de bijeenkomst heb ik de aanwezigen laten weten, dat ik zeer blij ben met dit te hebben mogen horen (van onze burgemeester).
Is in Finland de victorie van de bevrijding begonnen?
Zullen nu het aantal openbare camera's gaan áf- in plaats van toenemen? Zullen we nu de chip weer uit ons paspoort en onze ID-kaart verwijderen? Enzovoort.
Het vertrouwen in elkaar, vooral het vertrouwen tussen burgers en hun regeerders ("OVER"heid?); is dat wel niet waar de volkeren over heel de wereld momenteel naar smachten?
(Nederlands voorbeeld: 76 % van de GL-stemmers is tégen uitzending van politietrainers naar Afghanistan. Toch heet het: maar de fráctie beslist. Is dat vertrouwenwekkend? Mag dat arrogant genoemd worden? Ander Nederlands voorbeeld: in bijzonder óvergrote meerderheid wilden de Nederlanders geen Europese grondwet. Is het dan niet logisch, dat de regering op alle fronten gewantrouwd wordt?)
Behalve het afschaffen van wantrouwende maatregelen (zoals een schoolinspectie), zullen we dan ook dienen te gaan kijken naar een veel betere verdeling van deelname aan de maatschappij (ieder brengt zijn deel, zijn taak in; niet omdat het móet (wantrouwen), maar omdat iedereen daar trots op is) en naar een veel gelijkwaardiger verdeling van inkomsten (want die ongelijkwaardigheid roept natuurlijk veel criminaliteit op, naast gevoelens van wantrouwen, angst, onzekerheid, on[gelijk]waardigheid).
Wat ben ik blij, dit gisteravond van onze burgemeester te hebben mogen horen! Dat geeft hoop! Het is dus meer dan de moeite waard om de recente, huidige en komende ontwikkelingen in Finland intensief te volgen én [vooral] te bestuderen.
Wie is/was hiervan reeds op de hoogte, of kent insiders op dit vlak? Wie kent er een "Finse Nederlander", die ons zou kunnen informeren (tolk)?
Met mijn hartelijke groet aan elk-ander,
Bert Maathuis
Almelo |
