De blije bij

Afgelopen week vielen me een aantal dingen op. In de eerste plaats werd ik op de wenken bediend met het positieve gevoel in Almelo tijdens grauwe, regenachtige dagen. En we hadden er weer één afgelopen maandag, waarop een troosteloze miezerregen op ons neerdaalde. Een groep robuuste, zwartbonte koeien stond te schuilen onder een groep bomen. Hun wit was vervallen tot grauwachtig geel en triester kon een maandag haast niet zijn.
Echter hieven andere dieren dit drukkende gevoel op in een andere wijk: de Ossenkoppelerhoek. Fietsend door deze wijk zag ik allerlei afbeeldingen van dieren langs de kant van de weg. Ach, wat wordt je daar vrolijk van! Later las ik dat er veel meer achter zat en dat er een prima sociaal idee aan ten grondslag lag. Zou het niet geweldig zijn om dit soort activiteiten in iedere wijk te gaan ontplooien? Het meest vrolijk word ik persoonlijk trouwens van die lachende bij. Ach ja, sommigen zullen dit misschien kinderachtig vinden, maar heel wat programma’s op de commerciëlen zijn vele malen kinderachtiger en vooral inhoudslozer.
Kortom een mooi initiatief en hopelijk vindt het in andere wijken navolging.
Maandag 4 oktober dierendag en dan denk ik toch even aan het uitpuilende dierenasiel Het Noordbroek. Er is nog veel werk aan de winkel voor wat het dierenwelzijn betreft. De bij had een vooruitziende blik en alle reden tot lachen. In Tubantia van afgelopen zaterdag lees ik namelijk dat de dierenvrienden Wilders en Rutte hervormingen willen doorvoeren die goed zijn voor hond, kat, kanarie, goudvis en konijn. Dierenmishandeling moet professioneel worden aangepakt. Het lijkt er op dat deze heren groen licht krijgen om hun kunsten te gaan vertonen. Laten we hopen dat ze het met de mensen even goed voorhebben als met de dieren.

Anne Jan Teunis.