 |
|
Deze slogan is al van jaren geleden, je hoort het tegenwoordig niet meer. De posters zijn zelfs in de politieburelen verdwenen, terwijl juist in deze tijd het een goeie zou zijn geweest gezien de burger niet te veel van de politie moet verwachten. Voor een aanrijding met alleen maar blikschade komen ze al niet meer. Voor het bekrassen van je auto waarvan je de dader zo kunt aanwijzen en met een getuige, nee hoor ze komen niet. Hoe dat dan moet met de verzekering, die er toch graag een politierapport van heeft, ja helaas. Die pet past ons dan wel allemaal maar je mag hem niet opzetten, je mag het wel allemaal zelf uitzoeken, maar zonder pet. De politie zou ook een vriend zijn van elke burger. Was dat ook al niet zo'n slogan van toen?
Al die mooie slogans bedoeld om het imago op te vijzelen van het politieapparaat kunnen niet helpen als de politie zelf als robotten te werk gaan zonder enig gevoel of inlevingsvermogen. Een agent is geen rechter, ben je het niet eens met de bekeuring dan kan je het laten voorkomen. Wat een gedoe om een simpele overtreding als een paar minuten over tijd op een betaalde parkeerplaats enz. Ze gaan te werk als robotten maar het blijven mensen en dat is dan weer te merken dat zij ook fouten maken maar dat nooit zullen toegeven. Want ook dat moet een rechter beslissen. Kennelijk waren de slogans bedoeld dat wij, de burgers, de politie moeten helpen bij hun taak. De omgekeerde wereld dus, dat doen ambtenaren nu eenmaal. De zaak omdraaien, tot ieders irritatie. En dan wel verwachten dat men respect voor ze heeft.
J. Koorn, Almelo
Die pet past ons allemaal (2)
Omdat ik elke dag wel een column kan wijden over het miskleunen van politieagenten wil ik ten leste nog twee anekdotes vermelden die ik zelf heb ervaren.
Destijds nog werkzaam als vrachtwagenchauffeur stond ik in Almelo voor rood licht. Bij groen trok ik op om direct daarna te wachten op enig tegemoetkomend verkeer dat uiteraard voorrang heeft, waarop ik linksaf sloeg. Inmiddels was het verkeerslicht weer rood geworden. Een politiewagen sloot direct bij mij aan de bumper toen ik stond te wachten voor rood en volgde mij de gehele weg naar mijn bestemming.
Omdat ik met de cabine al voorbij het verkeerslicht was kon ik niet waarnemen dat het inmiddels weer rood was geworden en in een dergelijk geval is het geoorloofd dat je doorrijdt. Op mijn bestemming aangekomen kwamen de twee agenten mij vertellen of ik wel wist dat ik door rood was gereden. Uiteraard ontkende ik dat. Ondanks dat de agenten dit ook niet hadden kunnen waarnemen omdat zij aan mijn bumper kleefden kreeg ik niettemin een onterechte bon.
Omdat ik alleen was, was het niet zinvol hiertegen in beroep te gaan. Toen de agenten mij aanspraken straalde de machtswellust van hun gezichten, ondanks mijn protest kickten zij op het feit dat zij zelfs in staat waren onterecht te bekeuren.
Een tweede geval deed zich voor te Alkmaar waar politieagenten kennelijk van het zelfde hout zijn gesneden. 's Avonds parkeerde ik de vrachtwagen langs de straat tegenover het hotelletje waar ik de nacht doorbracht. ’s Ochtends ontdekte ik de bon achter de ruitenwisser voor verboden parkeren hoewel er geen parkeerverbod te bekennen viel.
Omdat ik de wagen netjes rechts van de straat had geparkeerd en het geen obstakel vormde voor het overige verkeer, begreep ik niets van deze bekeuring. De hotelierster vond het eveneens zo onterecht dat zij aanbood mee te gaan naar het politiebureau om verhaal te halen, er van uitgaande dat e.e.a. op een vergissing zou berusten. Daar aangekomen werd verteld dat iedere Alkmaarder wist dat een vrachtwagen niet binnen de bebouwde kom mocht worden geparkeerd. Het feit dat ik geen Alkmaarder was deed niet ter zake. Tegenwoordig mag nergens meer met een vrachtwagen 's avonds worden geparkeerd binnen de bebouwde kom en dat wordt aangegeven door borden bij binnenkomst van een stad. Maar dat was hier niet het geval ook stond er geen parkeerverbodsbord op de plek waar ik parkeerde.
Desalniettemin, hoewel onterecht bleef men op het bureau bij hun standpunt en weer geen erkenning van een gemaakte fout. Hoewel al jaren is geleden ben ik er nog steeds boos om,
Grrrrrrrrrrr...
J. Koorn, Almelo |
