Huisartsen en de Huisartsen Posten

Wat moeten wij mensen, gehandicapten, ouderen, mensen levend met een minimum inkomen als we een arts nodig hebben en hij/zij weigert bij je thuis langs te komen, omdat hij/zij vindt dat je maar naar de praktijk moet komen, omdat ze z.g.n niet verantwoordelijk zijn voor het vervoer. Maar als je te ziek bent om zelf te rijden, geen auto of rijbewijs hebt en er niemand thuis is of te bereiken die met je mee kan gaan, omdat toch de meeste mensen overdag werken en 's nachts slapen....we voor een taxi geen geld hebben, met ons zo toch al zo royale minimum inkomen....Wat moeten we dan....Maar gewoon wachten tot we dood gaan???? Dan hebben we nog de Regio Taxi!!! Ook zo iets, want die moet je ong. 2uur van tevoren bellen en dan moet je er ook nog rekening mee houden dat je minimaal 2 keer langer onderweg bent dan normaal....nou lekker toch als je je knap ziek en ellendig voelt. En dan wachten ze niet op je.....nee je moet dan ook weer 2 uur van tevoren bellen of bij de eerste keer bellen, precies weten welke tijd we weer terug willen....Nee, dan zo'n 25 / 30 jaar geleden....In de gemeente waar ik geboren en getogen ben, hadden we 3 huisartsen. Ze hadden 24 uur en 7 dagen per week dienst, maar als je ze nodig had dan waren ze er. En als je niet kon komen, kwamen zij wel bij je thuis langs. Artsen in hart en nieren waren het. Arts geworden om anderen te kunnen helpen. Zo vindt je er tegenwoordig nog maar weinig. Nu heb je 's avonds, in de weekenden en op zon en feestdagen de ons zeer geliefde huisartsenpost, waar een assistente bepaald of je ziek genoeg bent of niet en waar ik een tijd geleden 's morgens kwam met een nogal pijnlijk oog, na gezien te zijn door een arts, kreeg ik een recept en het advies, mocht ik ook maar het gevoel hebben, dat het pijnlijker of het zicht minder werd, ik direct weer moest bellen en langs komen. Toen dat later op de avond het geval werd en ik belde, kreeg ik te horen dat ik maar een paracetamol moest innemen tegen de helse pijn en de volgende morgen maar terug moest bellen, want ze hadden het te druk voor dit soort kleinigheden. Toen ik de volgende morgen zo vroeg mogelijk weer voor de deur stond, werd ik direct door verwezen naar de oogarts, die vreselijk kwaad was, omdat ik eerder had moeten komen, omdat inmiddels niet alleen het hoornvlies, maar mijn hele oog ontstoken was met nog een zicht van 0,0,,,,,waar na een lange behandel periode maar 15% van is terug gekomen.
Nee dan zijn onze dieren toch heel wat beter af. Zijn ze ziek en kun je niet zo gauw naar een praktijk of dierenkliniek komen, dan staat de dierenarts voor je het weet aan de bel om het zieke dier te helpen, want als je van dieren houdt, dan laat je ze niet onnodig lijden...... toch???
Maar ons mensen....wie maakt er zich nog druk om de ander. Het is ieder voor zich en God voor ons allen. Het wordt tijd dat we ons eens een beetje meer bekommeren om onze medemens en dat huisartsen zich eens gaan afvragen waarom ze het beroep arts gekozen hebben....... Ik hoop toch dat het is om ons mensen te helpen als we ziek zijn, of anders moeten we in het vervolg de dierenarts maar bellen als we ziek zijn, we willen tenslotte deze aardbol niet te vroeg verlaten!

POKUDOFO