|
|
De kredietcrisis die de wereld in zijn greep houdt, werkt steeds meer door in de economische verwachtingspatronen. Wereldwijd worden het aantal orders voor dit en volgende jaren lager geschat. Als gevolg daarvan wordt ook de consument steeds voorzichtiger en heeft vooral de afzet in duurzame goederen zoals auto's en witgoed daar onder te lijden evenals de interesse voor koopwoningen.
De negatieve spiraal is daardoor zo beïnvloed dat bedrijven en banken vooruit lopen op dat verwachtingspatroon. Banken zien als eerste prioriteit het opkrikken van het eigen vermogen na het echec van beleggingen in Amerikaans vastgoed die vooral luchtkastelen bleken te zijn. Daardoor worden de voorwaarden voor het 'uitzetten' van leningen steeds zwaarder, waardoor bedrijven hun investeringen uitstellen en op voorhand gaan snijden in het kostenpatroon.
De teloorgang van een stijgende economie is daarmee deels ook psychologisch verklaarbaar. Niet omdat de consument geen behoefte aan nieuwe huizen, auto's of koelkasten e.d. meer heeft, maar omdat de angst regeert bij zowel banken, ondernemingen en consumenten.
De eerste tekenen zijn sinds november zichtbaar bij de CWI-kantoren, waar het aantal inschrijvingen gestaag toeneemt. Ook valt te constateren dat bedrijven niet alleen begonnen met arbeidstijdverkorting, maar dat ook tal van ontslagmaatregelen worden aangekondigd.
Afslanken is het devies om rode cijfers te ontlopen en winst overeind te houden. Dat is namelijk een eerste vereiste om in deze hectische tijden het vertrouwen van beleggers te herstellen die massaal aandelen afstoten om aan hun 'leenschuld' te kunnen voldoen of de 'restwaarde' op spaarrekeningen storten. 'Snelle beleggers' zijn bovendien mede de oorzaak voor dagelijks gejojo van de beurscijfers en dat bevordert het vertrouwen geenszins.
Het lijstje met grote aankondigingen wordt langer. Eerst kondigde Corus in Velsen aan tussen de 800 en 1000 man te willen ontslaan en moederbedrijf Tata Steel heeft het over 3500 wereldwijd. DAF volgde met 1000 man en nu komen ING (7000 wereldwijd) en Philips (6000 wereldwijd) daar nog eens bij. Soms ruimt ook een CEO het veld zoals nu bij ING. Het Amerikaanse Catarpillar - eigenaar van DAF - praat zelfs over een ontslaggolf van 20.000 banen in het thuisland.
De nationale 'geldmachines' draaien bovendien overuren om banken en bedrijfsleven te steunen. De schulden die daarmee worden opgebouwd zal in de komende decennia weer moeten worden afgebouwd en daar is een stijging van de economie voor nodig.
Op termijn zal alles wel weer goed komen, maar voorlopig zal het aantal slachtoffers onder vooral de consument nog wel een tijdje toenemen.
De 'gestoorde geesten' onder de CEO's - die vooral eerst hun eigen portemonnee spekten - zijn nu eenmaal sneller in paniek dan dat men vertrouwen kan uitstralen!
PrikPen |
