|
|
Wethouder Sjoers mag blijven (analyse)
ALMELO - Wethouder Sjoers mag aanblijven als bestuurder van de gemeente Almelo. Dat is het eindresultaat van de raadsdiscussie over het rapport BING dat in opdracht van de raad is gemaakt door het Bureau Integriteitbevordering Nederlandse Gemeenten te Amersfoort.
Het rapport is helder over het handelen van Sjoers. De wethouder heeft niet de regels van de Wet Voorkeursrecht Gemeenten (WVG) overtreden, simpel om het feit dat het voorkeursrecht al wettelijk was vervallen ten tijde van de grondaankopen van Sjoers. De verwarring daarover kwam door het (te) late formele besluit om die omschrijving bij het kadaster te beëindigen.
Het zelfde geldt voor eerste eigenaar en verkoper Bonthuis, die een deel van de door hem aan DURA verkochte grond terug kocht. In zijn koopakte staat dat hij de grond in principe zelf moet ontwikkelen, oftewel zelf bouwen. Omdat de WVG verliep, kon hij er echter mee de markt op en aan Smit verkopen. De weg naar speculatie was daarmee vrij.
De raad kon haast niet anders besluiten om Sjoers te laten zitten, want wethouder Sjoers heeft in feite zich alleen een goede koopman getoond en op de vrije markt eerst een bouwkavel gekocht voor het bouwen van een woning en later nog een strook grond om zijn grondgebied te vergroten. Zaken die in Nederland privaatrechtelijk geregeld zijn, waardoor hij een overdrachtbelasting van 6% diende te betalen en kopers van een nieuwbouwhuis v.o.n. zoals een aantal van zijn buren die 19% BTW betaalden.
SP'er Javier Cornelissen had nog eens uitgezocht dat Sjoers samen met nog eens 633 anderen stonden ingeschreven voor een kavel op het Kollenveld en kennelijk niet het risco wilde lopen om naast het net te vissen en daarom via zijn contacten een vrije kavel heeft gezocht. "Sjoers mocht al door het weiland lopen, terwijl anderen nog niet eens iets over Het Kollenveld wisten,” zei Cornelissen er over. De ingediende motie van wantrouwen kreeg echter geen kans.
Ook raadslid Koster van de AOV had scherpe opmerkingen en vragen. Hij vroeg zich bijvoorbeeld af hoe het toch kon, dat bij de kavelindeling nu precies tussen de kavel van Sjoers en zijn buurman een strook grond van twee meter was vrijgelaten? Sjoers kocht deze strook er later bij en meldde dat niet aan zijn collega's in het college en sprak - toen het alsnog bekend werd door journalistiek onderzoek - over tuingrond terwijl het de bestemming bouwgrond betrof. In het rapport van BING zegt Sjoers dat hij dat strookje er bij heeft gekocht omdat hij niet op de erfgrens wilde bouwen. Bij de beantwoording in rapport BING van de zijde van verkoper DURA, dat er bij de kavelindeling wel eens een lapje onrendabele grond overblijft, kan als twijfelachtig beschouwd worden, want dan zou het in de lijn van de verwachting liggen dat een reststrook aan het einde zou liggen en niet er tussenin en dat had raadslid Koster scherpzinnig opgemerkt.
De aankoop opzich is wederom privaatrechtelijk, maar Sjoers zou er goed aan gedaan hebben dat eveneens te melden aan de burgemeester. Sjoers bood zijn verontschuldiging daarvoor aan en tevens over de foutieve uitleg van tuingrond.
In het rapport BING is de aanvankelijke boosheid van de voormalige eigenaren Bonthuis en Smit, die men nog ventileerde in TC Tubantia, over de bewering van Sjoers dat zij hem gebeld zouden hebben om grond aan te bieden, verdwenen. Nu wordt door betrokkenen min of meer verklaard dat men vaker telefonisch contact heeft gehad en dat men zich na zoveel jaar niet meer exact kan herinneren wie, wie als eerste heeft gebeld.
Het geheugenverlies blijkt hier slechts een paar weken te zijn, maar de gemeenteraad kan niet anders dan met de uitkomsten van het rapport werken.
Fractievoorzitter Kozijn (PvdA) haalde bovendien aan het begin van het debat al de 'angel' uit de discussie door de onderzoeker van BING te prijzen over zijn snel uitgebrachte rapport en de bevattende conclusie dat Sjoers wettelijk gezien niets fout heeft gedaan.
Maar Kozijn had in het rapport wel degelijk gezien dat de burgemeester zich aan de controlerende verantwoordelijkheid had onttrokken door gemeenteambtenaar Haarhuis over de schouder van Sjoers mee te laten kijken. Burgemeester Knip trok daarvoor het boetekleed aan en reageerde dat uit het rapport de lering getrokken moest worden dat wellicht een commissie gevormd moet worden om in de toekomst het handelen van collegeleden op de onroerendgoedmarkt vooraf te beoordelen en dat resultaat ook op een betere manier voor het voetlicht te brengen door beter met de burgers te communiceren.
Laat daar nu het grote probleem liggen. Het opereren van het college richting de pers getuigde juist van een 'gesloten' houding alsof er angst bestond en wat te verbergen viel. Juist die beeldvorming heeft er voor gezorgd dat de burgers van Almelo en geheel Nederland zich een oordeel hebben gevormd over het Almelose college van B&W en de contacten.
De herhaalde weigering om niet aan een interview met ZEMBLA te willen meewerken heeft er voor gezorgd dat verder werd gerechercheerd dan over de 'affaire' De Rechter. Mede daardoor werd gekeken naar de 'handel en wandel' van de collegeleden en werden de grondtransacties van wethouder Sjoers geopenbaard. Dat de wethouder met zijn huis een stuk goedkoper uit is dan zijn buren mag duidelijk zijn. Maar wettelijk mag dat, ook als je de informatie eerder hebt dan een gewone burger en daarom mocht Sjoers aanblijven als wethouder. Niet meer en niet minder!
Daarmee is echter het vertrouwen onder de burgers niet hersteld. Dat zal waarschijnlijk ook niet lukken. Daarvoor worden burgers bij voorlichtings- en inspraakavonden te vaak en te veel aan het lijntje gehouden onder het motto "Als de geest maar in de fles blijft."
De 'geest' is echter ontsnapt en dit keer voorgoed!
In 2010 zal dat resultaat bekend zijn.
Marcel Hubers |
