Illegale stort neemt hand over hand toe

De gemeenten in Twente zijn al jaren bezig om het scheiden van huishoudelijk afval meer en meer te verleggen naar de burger. Naast de vertrouwde ‘grijze en groene Otto’ voor restafval en GFT-afval zie je ook de intrede van de ‘blauwe en oranje Otto’ voor het inzamelen van papier en verpakkingen zoals drinkpakken, blikjes en kunststoffen (plastics). Daarnaast de aanleg van ‘milieu-eilanden in de wijken bij winkelcentra waar men het afval kan brengen en storten in de diverse ondergrondse containers.
Doel het verminderen van afvalstromen en het vermeerderen van recyclebare stoffen voor hergebruik.
Op zich lovend, maar het einddoel 50 kg restafval per persoon op jaarbasis heeft ook een keerzijden.
In meerdere gemeenten is het diftar-systeem ingevoerd waarbij per storting wordt ‘afgerekend’ per storting en dat heeft tot gevolg dat illegaal storten lonend wordt.
In Enschede is vorig jaar het aantal meldingen verdubbeld tot boven de 6.600 illegale stortingen. De oplopende kosten bedragen nu 420.000 euro.
Op zich geen onwetend gevolg, want elders in Nederland deed zich dat al eind vorige eeuw voor toen Amsterdam Noord werd ‘overspoeld’ door het lozen van vuilniszakken die forensen mee namen uit de boven Amsterdam gelegen gemeenten waar het diftar-systeem toen al opgeld deed.
Een tweede keerzijde is dat dat afvalverwerkers met een verbrandingsoven naheffingen gingen berekenen aan gemeenten die hun jaarquotum niet haalden. Bovendien de klacht dat naat de lagere tonnage ook de calorische waarde sterk verminderde en dus minder ‘warmte’ aan het warmtenet kon worden toegevoegd voor omliggende bedrijven die die warmte nodig hebben. Import van niet gesorteerd afval is het gevolgd, want aandeelhouders (lees gemeenten) willen wel hun jaarlijks dividend ontvangen.
Twente Milieu en afvalverwerker Twence zijn die bedrijven in handen van voornamelijk Twentse gemeenten die aan de voorkant meer en meer de ‘winstproducten’ zoals glas, metaal, papier en verpakkingen dankzij rijkssubsidie afromen ten bate van de gemeentekas.
De burger maakt het met al zijn scheidingsinzet mogelijk. Maar al dat ‘gedoe’ brengt niet het milieuresultaat dat zou kunnen bij mechanische scheiding. Daarin willen de Twentse gemeenten niet investeren. Zij het dat enkele lokale politieke partijen dat juist wel willen.

Kortom het gevolg; toenemende illegale stort bij milieueilanden, het buitengebied en zelfs in natuurreservaten.

Het kan beter!!!

‘Fijnslijper’

Fotoreportage (4 foto's)...