Met de aantekening dat Vitesse in het Gelredome hybride-grass heeft van Greenfields. |
|
Een fiks aantal Nederlandse voetbalsterren van weleer en heden heeft zich voor het karretje van de sportredacteurs van het Algemeen Dagblad laten spannen om kunstgras in het vaderlandse topvoetbal te weren. Onder hen o.a. Ruud Gullit die ook wel eens wat anders beweerde.
Als hoofdreden wordt beweerd dat Nederland de aansluiting mist met de internationale top vanwege het kunstgras. Het kunstgras zou geen goede basis vormen voor de ontwikkeling. Meer blessures wordt eveneens opgevoerd maar dat is door academisch onderzoek al lang van tafel geveegd. Vroeger leerde men voetballen op straat (Cruyff) 'Het is geen voetbal meer maar een ander spelletje', is nog zo’n drogreden. Hoezo, zijn de spelregels veranderd?
De ouderen onder ons kunnen zich de discussies en klaagzangen in kranten van pakweg 40 à 50 jaar geleden nog herinneren wanneer de topclubs van toen de provincie in gingen. In de kampioensbeelden van Feyenoord was onlangs nog op TV te zien hoe de velden er soms uitzagen. Er werd toen schande gesproken over het onderhoud van velden die er vaak als een knollentuin bijlagen met gewalst zand al voor de winter in de doelgebieden. Ja, toen al werd Feijenoord geroemd om haar grasmat net zoals Feyenoord ook nu nog steeds veel tijd, moeite en geld steekt in het onderhoud van de grasmat in De Kuip. In de Amsterdam Arena, pardon Johan Cruyff Arena, wordt het ‘matje’ jaarlijks drie keer vernieuwd, omdat het gras er niet wil groeien. In het Philips Stadion branden de 'groeilampen' de hele week. We hebben het dus over de traditionele vaderlandse top 3, de clubs die over meer geld beschikken dan de andere clubs maar ondanks een betere (en vooral duurdere) trainersstaf en betere accommodaties toch de aansluiting mist met de wereldtop.
‘Het is de schuld van het kunstgras’, zeggen de actievoerders van het AD. Als kwade genius wordt Jan Smit opgevoerd, de ex- preses van Heracles Almelo die het als eerste aandurfde ‘zijn Bvo’ op kunstgras te laten uitkomen. Smit zou zich volgens de actioevoerders onsterfelijk kunnen maken door als ‘nieuwbakken’ voorzitter van de Raad van Commissarissen van de KNVB het kunstgras in het betaald voetbal ook weer af te schaffen. ‘Als hem dat niet lukt, is zijn voorzitterschap mislukt’, schrijft Sjourd Mossou zelfs in AD.
Maar hoe zit het dan werkelijk bij de internationale top? Bijna alle internationale topclubs hebben de beschikking over kunstgras. Of dat nu een buitenveld is of in een hal. Bij slecht weer of een slecht veld wijkt men voor de training met regelmaat uit naar kunstgras. Bayern München, Real Madrid, Ac Milan, Inter et cetera hebben kunstgrasvelden op hun trainingsaccommodaties. In Engeland gebruiken de ‘toppers’ vaak hybride grasvelden. Dat is natuurgras dat door geweven kunstgrasvezels heen groeit en zo de schade van het natuurgras beperkt. Ook het Stade de France in Parijs werd tijdens het WK Rugby van hybride gras voorzien.
Het verliezen van de aansluiting met de internationale top heeft dus werkelijk niet zoveel met gras of kunstgras te maken, maar des te meer met kapitaal. Johan Cruyff (1947) vertrok pas in 1973 op 26-jarige leeftijd bij Ajax om zijn debuut te maken bij Barcelona. Tegenwoordig worden Nederlandse talenten al rond hun 16e jaar weggelokt door buitenlandse topclubs. Denemarken en Zweden ondergingen die ervaring al eerder. Feyenoord en Heerenveen gaven al sindsdien hun ogen goed de kost in Noord Europa. PSV en Ajax kijken veel rond in Zuid Amerika. Ook steken de Nederlandse topclubs nationaal gezien het meeste geld in de scouting en in de jeugdopleiding. Zij profiteren dus het meest van alle Nederlandse clubs als er op de vaderlandse velden weer een talent internationaal wordt gescout al voordat zij bewezen hebben een echte topper te zijn.
Het geklaag over kunstgras heeft dus vooral een ‘vals’ sentiment. Jan Smit en zijn rechterhand Nico-Jan Hoogma wezen met kunstgras het vaderlandse voetbal deels de weg om goedkoper aan het ‘internationale lijntje’ te blijven hangen door vast te houden aan kunstgras. De verkoop van spelers als Oussame Tannane (St. Etienne), Robin Gosens (Serie A), Justin Hoogma (Bundesliga)en Samuel Armenteros (Serie A) is aanleiding genoeg om dat aan te nemen, Bas Dost buiten beschouwing gelaten. Jan Smit liet ook nog eens veldverwarming aanleggen om het speelveld annex trainingsveld (zonder rubberkorrels) in de winter optimaal te kunnen benutten. En ja, het zou wellicht mooi zijn dat hybride-grasvelden ook meer ingang kregen op de velden van de Nederlandse ‘toppers’. Misschien wel juist bij Ajax PSV en Feyenoord. Kan Jan Smit misschien eens aan dat koordje trekken?!
‘Fijnslijper’
PS
Van eredivisie t/m 3e divisie spelen inmiddels 55 clubs op kunstgras, ook Jong AZ, Jong Vitesse en Jong PSV. |
