Wob, Wob, Wob.

De Wet openbaarheid van bestuur is wellicht de mooiste wet die ingezetenen van Nederland ten dienste staat om overheden als gemeenten, provincies en het rijk te dwingen tot inzage in ‘stukken’ die overheden soms liever onder de pet willen houden. De reden waarom men zaken geheim wil houden is maar al te vaak mismanagement en ‘gestuurde’ besluitvorming in de bestuurscultuur.

Dat een beroep op de Wob ook kan doorslaan en overheden nodeloos flink op kosten kan jagen, merkte de gemeente Almelo n.a.v. een monument waar de Armeense gemeenschap de genocide herdenkt ten tijde van het einde van het Ottomaanse rijk.
Het monument staat op eigen grond van de Armeense kerk, maar roept weerstand op bij een deel van de Turkse bevolking in ons land die de genocide op de Armenen ontkent.

Ruim 6.200 Turken eisen inzage in de door de gemeente Almelo gevolgde procedure die tot een ‘vergunning’ hebben geleid. Veelal is de tekst in die verzoeken hetzelfde of afgeleid. Zowaar dus een georganiseerde Turkse actie om de gemeente Almelo te laten ‘bloeden’ voor de instemming met het realiseren van het Armeense herdenkingsmonument. De gemeente moet namelijk alle verzoeken binnen vier weken beantwoorden, want anders dreigt er ook nog een verplicht te betalen schadeclaim.

De gemeente Almelo kan nog een verzoek om inzage in het kader van de Wob verwachten. Namelijk inzage in alle ruim 6.200 georganiseerd ingediende nutteloze verzoeken!

‘Fijnslijper’