 |
|
Het beleid van minister Asscher (PvdA) om mensen uit de kaartenbak van de gemeentelijke sociale diensten te halen krijgt steeds meer kritiek. Duizenden uitkeringsgerechtigden worden via gesubsidieerde banen aan het werk gezet om werkervaring op te doen, maar in de praktijk blijken dit banen op uitkeringsniveau die in bijna alle gevallen slechts één jaar duren en nauwelijks tot vaste aanstellingen leiden.
Gemeenten gaan creatief om met zogenoemde gemeentelijke reïntegratiebedrijven die de ‘kaartenbak’ moeten verlichten. Het voordeel voor gemeenten is dan dat de eigen gemeentelijke bijdrage op een sociale uitkering zoveel mogelijk wordt beperkt. Dit omdat het kabinet Rutte/Asscher fors heeft gekort op de rijksbijdrage en gemeenten miljoenen uit de eigen gemeentekas moet bijpassen.
In de gemeente Twenterand werden uitkeringsgerechtigden als stratenmakers ingezet op kleinere projecten die normaliter aan stratenmakers bedrijven werden uitbesteed. Vaklieden werden zo werkloos en verdwenen in de WW. Dat maakt Twenterand niets uit, want de WW kost de gemeente niets.
De gemeente Almelo maakte in de afgelopen jaren meerdere blunders door nieuwkomers in de re-integratiemarkt in de arm te nemen. Het laatste debacle met het inmiddels failliete RealWork gaat de gemeente uiteindelijk miljoenen kosten omdat in 2014 de ‘target’ van uitstroom niet kan worden gehaald.
De nieuwste vorm van oneigenlijke tewerkstelling in Twente is de taxidienst SmartCab. De Twentse taxibedrijven Brookhuis en Baan bedachten de SmartCab, die rond gaat rijden met een tarief van 1 euro per gereden km.
De taxichauffeurs voor de SmartCab worden gerekruteerd uit de kaartenbak van de gemeentelijke sociale diensten en de lonen worden volledig gesubsidieerd. Volgens initiatiefnemers Brookhuis en Baan moet de SmartCab voor hogere omzet zorgen omdat de vervoerders veel moesten inleveren op de tarieven voor gegroepeerd woon-werkverkeer naar sociale dagbestedingen en het gehandicaptenvervoer.
Dat reguliere taxibedrijven met wel eigen personeelskosten dat zien als een vorm van broodroof, is duidelijk. Dat de chauffeurs uiteindelijk in de WW belanden en kleinere taxibedrijven door deze vorm van gesubsidieerde concurrentie uiteindelijk het loodje leggen, interesseert gemeenten geen bal. Wie dan leeft, wie dan zorgt. Uiteindelijk kan men na de WW uiteindelijk nog aan het werk op bijstandsniveau zolang Asscher de knip nog openhoud!
‘Fijnslijper’
|
