 |
|
Er zijn van die tv-momenten waar je de rillingen van over de rug lopen. Alle alarmbellen gaan rinkelen en het nieuws slaat in als een bom.
Afgelopen dinsdag zagen we in het achtuurjournaal een vadsige president Museveni van Uganda vol zelfvertrouwen en zelfvoldaan een handtekening zetten onder een antihomowet. Wat was hij gelukkig, blij en zelfverzekerd. Theatraal gaf hij aan dat hij het zich met de beste wil van de wereld niet kon voorstellen dat mannen al die prachtige vrouwen in het land negeerden en verliefd werden op een andere man. Daarom een wet die er voor zorgt dat elke homo bij de eerste overtreding 14 jaar cel krijgt en bij een volgende misser levenslang.
Zo, daar kun je mee vooruit. De bevolking is het hier helemaal mee eens en in de zaal werd van pure blijdschap en opluchting gedanst door onder andere een moeke met malse, niet te missen dijen.(Kijk, dit bedoelde de president natuurlijk.)
Onvoorstelbaar. Ten eerste dat 1 persoon beveelt waar jij als man van houdt. Hij bepaalt welke gevoelens een mens van vlees en bloed moet hebben. Dat is zeer vreemd. Stel je voor dat premier Rutte eist dat mannen niet meer van blonde, rode, dunne, schele vrouwen mogen houden. Hier is zoiets ondenkbaar.
Ten tweede vind ik het interessant, maar bovenal zeer triest, dat een groot deel van de bevolking klakkeloos deze president nakakelt. Ze zijn het er volledig mee eens. Hoe kan dit?
Dat werd me snel duidelijk. Men interviewde een jongeman. Hij had tot voor kort nog nooit van het woord homoseksualiteit gehoord. Aha, zo zit het dus. Houdt het volk dom en als makke schaapjes volgen ze de leider. Hoe dit mis kan gaan en al vele malen mis is gegaan leert ons onze eigen Europese geschiedenis.
Net toen ik helemaal in zak en as zat over zo’n geweldige sprong achterwaarts in onze beschaving, verscheen Fred Teeven op de buis. Weldoorvoed en olijk leek hij wel wat op de Ugandese president, echter met een andere boodschap. Nederland zet de grenzen wijd open voor alle homo’s uit Uganda.
Kijk zo hoort het. Na alle commotie over Sotsji en over wat Rutte Poetin wel of juist niet in het oor gefluisterd heeft, ligt hier een nieuwe kans.
Trek aan alle bellen die je maar kunt vinden. Bescherm deze mensen en maak op allerlei manieren duidelijk dat dit echt niet kan. Pressie. Boycot!
Anne Jan Teunis |
