Wat te doen met het stadhuis?

Het huidige stadhuis van Almelo heeft zijn langste tijd gehad. Decennia werd het gebouw door de gemeente in allerlei gemeentelijk foldermateriaal en geschriften geprezen vanwege het ontwerp van architect J.J.P. Oud, een pionier op het gebied van beton-skeletbouw en wereldwijd geroemd. (Oud was bijvoorbeeld ook de ontwerper van het Witte Dorp in Rotterdam, het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam en het Monument op het ereveld op de Grebbeberg.)

Je kunt bij het Almelose stadhuis er dus alle wanden uitslopen zodat een geraamte blijft staan, waarna je de wanden opnieuw vorm kunt geven en herschikken. Ontworpen is het stadhuis ook voor een kantoorfunctie en dat beperkt het aantal mogelijkheden betreffende hergebruik omdat er geen dilatatievoegen in de vloeren zitten.
Voor hergebruik als appartementengebouw is dat een bezwaar vanwege geluidstrillingen die kunnen optreden en ook is het lastig en vooral kostbaar om per appartement zogenoemde natte ruimtes en keukens aan te leggen.

Tot die conclusie kwam zorginstelling TMZ onlangs maar dat argument was al bekend in 2001 toen de discussie over de bouw van een nieuw stadhuis begon. Het was destijds de opmaat voor ‘gescheiden geesten’ in de gemeenteraad. Een deel wilde nieuwbouw en het andere deel opteerde voor grootscheepse renovatie omdat dat goedkoper is, want fundering en skelet zijn al aanwezig. (D66 was toen bijvoorbeeld absoluut voor nieuwbouw maar ‘verketterde’ vorig jaar nieuwbouw op de plek van Fortezza.)

“Het stadhuis is te klein en wij willen alle ambtenaren onder één dak”, riep toenmalig wethouder van stadsvernieuwing en personeelszaken Anthon Sjoers. Ondergetekende kwam daarop in 2003 met het idee om dan naast renovatie een uitbreiding aan de Boddenstraat te realiseren. Een schets (zie afbeelding) werd aangeleverd en wonderwel waren er bij de afdeling Bouw en Woningtoezicht ‘supporters’ voor die suggestie. Het restaurantje op het ‘eiland’ aan de Boddenstraat werd kort daarop door de gemeente aangekocht en gesloopt, mocht het plan toch die kant opgaan.

Het kwam er niet van, want collegeleden willen iets ‘neerzetten’ om later aan hun kindskinderen te kunnen vertellen dat opa toch wel iets gepresteerd heeft. Nieuwbouw bleef dus de weg die opeenvolgende colleges van B&W bewandelden en toen het financiële miljoenendebacle van het opportunistische plan Fortezza moest worden weggepoets*, deed zich de mogelijkheid voor dat te ‘verpakken’ in de bouw van een nieuw stadhuis op de plek waar eerst Fortezza was voorzien. De plek aan de markt was voordien al gesneuveld en ook daar is grof geld bij verloren.

Nu de bouw van een nieuw stadhuis vordert en qua m2 kleiner dan het huidige, dan de vraag wat te doen met het leegkomend stadhuis. Sloop lijkt de voorkeur te krijgen want de kantorenmarkt zit op slot. Er is al teveel gebouwd voor leegstand.

TMZ wil feitelijk de helft van de grond kopen voor nieuwbouw. De grond opdelen betekent echter minder opbrengst, omdat er meer publieke ruimte rest. Mogelijk dat TMZ ook kan bouwen aan de Boddenstraat, zodat er nog wat tijd rest om te bezien hoe met de ‘erfenis’ van architect Oud kan worden omgegaan, want een ‘schone grond verklaring’ zit er niet in, omdat destijds bij de bouw in de jaren '70 de verontreinigde grond alleen werd afgegraven tot de benodigde diepte. De chemische sporen van textielreiniger en ververij Palthe, dat in 1968 door brand grotendeels werd vernield, zitten ter plekke echter veel dieper!

M.H.

* Er loopt nog steeds een proces met projectontwikkelaar Van der Looy voor nog te betalen bouwleges Fortezza van meer dan een miljoen euro.