Van de pot gerukt…

Het wordt steeds fraaier in Nederland. Gemeentelijke sociale diensten die ongehuwde moeders onder druk zetten en dreigen met stopzetten of inperken van de bijstand om de moeders te laten vertellen met wie ze het bed hebben gedeeld.
Doel is het achterhalen van de identiteit van biologische vaders om deze ‘voor het ‘slippertje’ te laten boeten door hen maandelijks een bedrag naar inkomen te laten betalen voor de kosten van hun biologische kinderen. Jeugdzondes kunnen je dus duur te staan komen ondanks dat de moeder niets meer met je te maken wil hebben.

Rotterdam begon er vorig jaar mee en ‘achterhaalde’ op die manier 250 biologische vaders. Een Rotterdammer moet nu maandelijks 486 euro aan de gemeente betalen voor het onderhoud van zijn ‘koter’ zonder dat er een vaderschap-test is gedaan. De rechter nam namelijk genoegen met de uitleg van de gemeentelijke sociale dienst. De SD beriep zich op de ‘getuigenis’ van de biologische moeder. De man in spé moet dus gewoon aftellen zonder dat echt bewezen is dat hij de biologische vader is.
Niet eerst een dna-test op verzoek van de moeder en het kind als onomstotelijk bewijs, maar een getuigenis afgelegd onder ‘dwang’. Wel betalen maar geen rechten als vader en ook geen omgangsregeling.

Ziedaar het voorbeeld van de juridisch dwalende overheid die gemeengoed dreigt te worden nu de gemeenten Amsterdam, Maastricht en Zwolle in de voetsporen treden van Rotterdam. Een verklaring op schrift met een handtekening van een biologische moeder – waarbij vraagtekens kunnen worden gezet over de wijze waarop – is genoeg om iemand ‘kaal’ te plukken.
Zijn ze bij de rechtelijke macht helemaal van de pot gerukt?
Als ik een ongehuwde moeder zou zijn, zou ik Teeven aanwijzen of Opstelten!

Een voorspelling: "Bij de volgende stap zijn donoren aan de beurt!"

‘Fijnslijper’