Staattheater in Den Haag

Ik kon maar niet aan een passende titel komen maar werd geholpen door een vriendelijke dame zonder hoed. Vandaag is het straattheater neergestreken in Den Haag. Een dame met een dure hoed leest voor uit haar groot sprookjesboek. Iedere vrouwelijke deelneemster is voorzien van een hoofddeksel die in het theater van de lach niet zouden misstaan. Verklede mannen die soldaten uit vroeger tijden uitbeelden, koetsen met echte paarden er voor die natuurlijk echte stront produceren. Ze noemen het ook wel Prinsjesdag, waarom eigenlijk? Straattheater is mooi maar een illusie kost alleen maar veel geld. Het is de dag van Oranjeverenigingen die hun jaarlijks uitstapje er aan verbinden. Tja, het sprookjesboek waar de dame uit voorleest is samengesteld door een kabinet. Nee, niet zo’n kast in huis maar onze zogenaamde regering. De kosten van het straattheater van deze dinsdag zijn al in het grote sprookjesboek verwerkt. Het sprookjesbeeld wat ons in dit straattheater wordt voorgesteld zijn niet aan u en mij besteed. Het gaat erom een stuk vlees te verdelen waarvan de uitkomst al vaststond. Minimumloners gaan er gewoon niet op vooruit en moeten met hetzelfde geld zich toch een weg banen door het steeds duurder worden dagelijks leven. Bejaarden moeten zich ook nu maar zien te redden. En dat met een recessie voor de deur die ieder moment kan binnenvallen. Veel gesprekstof zal het weer opleveren voor de politicus die graag zijn/haar ei kwijt wil voor de TV. Maar ja, de tijd dat ik in sprookjes en Sinterklaas geloofde ben ik al ontgroeid. Doe mij maar het Almelose straattheater. Kost lang niet zoveel als het Haagse straattheater wat het hele jaar duurt en waar steeds meer aanhang bij komt.

Met de groetjes van Hoedjesmien.