 |
|
De afgelopen dagen en weken is weer alles in het werk gesteld om Nederland op te sieren voor de Kerst. Kosten nog moeite werden gespaard en sinds afgelopen weekend is het wel zo’n beetje klaar. Alles is in stelling gebracht voor die 48 uur. We krijgen nog de vieringen, de kerstmarkten en borrels en daarna gaan we onder het luisteren naar het nummer: “So this is Christmas” uitrusten van alle werk. We kijken elkaar aan en vragen: “Wat nu?”
Wat me persoonlijk opvalt is dat het toch ieder jaar een graadje erger wordt met die versieringen. Mag het een onsje meer zijn? Vooral buiten nemen de tierelantijntjes jaarlijks toe en toegegeven: het is ook best gezellig. In deze sowieso al donkere tijden, die door de crisis ook nog eens door een extra donker randje worden voorzien, hebben mensen misschien meer dan ooit behoefte aan een beetje licht en gezelligheid. Op deze plek wil ik wel toegeven dat het me allemaal niet zo heel veel meer uitmaakt. Wanneer je hoort over het doodschieten van 20 kinderen in de VS en de dagelijkse ellende en honger, kun je wel even pas op de plaats maken en één en ander relativeren.
Wel wil ik ook dit jaar weer waarschuwen tegen het steeds meer wegdrukken van het echte verhaal van Kerst. De enige artikelen die naar Kerst en het kerstverhaal verwijzen zijn de kerststallen en de kerststerren. De rest is er omheen verzonnen.
Binnenkort zullen de resultaten van de jaarlijkse enquete bekend worden gemaakt: Hoeveel procent van de Nederlanders weet nog waar het echt om gaat met Kerst? Naar verwachting zal het dalende percentage doorzetten.
We schakelden dit jaar opnieuw een tandje bij voor wat de versiering en verlichting betreft en leverden tegelijkertijd wat kennis in aangaande de werkelijke betekenis van Kerst. Te vrezen valt dat die kennis jaarlijks nog minder wordt, want volgens Tubantia(di 18-12) gaan volgend jaar nogal wat kerken sluiten. De Blijde Boodschap zal dan steeds minder klinken. Tandje bij is in werkelijkheid stapje terug.
Anne Jan Teunis
|
