Vredesweek

Je verbaast je deze week over de gigantische woede aangaande relatief onnozele zaken. Een filmpje wordt vertoond, waarin een profeet er niet al te best afkomt. De gevolgen laten zich raden. Demonstraties met veel geweld en mensen voor de camera die helemaal de weg kwijt zijn en schuimbekkend tonen dat ze diep, diep beledigd zijn. Ze schreeuwen de longen uit hun lijf en niemand hoeft die dag te werken.
Dan is er het conflict tussen China en Japan over een paar eilanden. Mensen zijn helemaal doorgedraaid en slaan alles kort en klein. Het gaat om een paar kilo zand, vergeleken met de immense landoppervlakte van met name China. Natuurlijk weet ik ook wel dat het om grondstoffen gaat, maar om daar nu zo’n stampij over te maken….
Een vredesweek is dus nog altijd nuttig, want er wordt ook tegenwoordig stevig op elkaar ingehakt. Niets nieuws onder de zon. Het is van alle tijden.
Een filmpje hier en een cartoontje daar zijn momenteel voldoende om hele volksstammen in oorlogsstemming te brengen. Over korte en nog kortere lontjes.
Als iedereen eens wat minder op zijn of haar strepen gaat staan, zou dat al heel erg helpen.
De kern is dat elke vorm van extremisme verwerpelijk is en altijd leidt tot allerlei vervelende conflicten. Een beetje verdraagzaamheid en wat gezond verstand doen al veel goed.
En toen sloot “Haren” de week af. Waar het elders deze week nog ergens over ging en er tenminste nog een aanleiding tot geweld was, kunnen we als Nederlanders werkelijk trots zijn op ons kroost. Hier ging het helemaal nergens over en we zagen een stel wilde apen springen en schreeuwen met onder de streep een schadebedrag van in elk geval meer dan een miljoen euro.
Weg mooie theorie en iedereen die net als ik steeds minder snapt van deze maatschappij wens ik heel erg veel wijsheid toe.

Anne Jan Teunis