 |
|
In deze komkommertijd, waarin je soms op zoek bent naar zaken om over te schrijven, dient het hoofdonderwerp zich deze week vanzelf aan: het weer.
Je kunt werkelijk geen krant opslaan, geen radiozender of televiesiekanaal opzoeken of je hoort in geuren en kleuren hoe verschrikkelijk slecht het weer is. Wat een geklaag en wat een gezeur. Het is werkelijk onvoorstelbaar hoe mensen het elkaar aanzeggen en op een gegeven moment heeft iedereen het er over en lijkt het of er nog nooit een grotere ramp heeft plaatsgevonden. Zelfs de brengers van al die onheilstijdingen, de weermannen en –vrouwen, blijven niet buiten schot en moeten zich haast verantwoorden voor de regenbuien die continu op ons neerdalen. Wat een ellende.
We zien jaar na jaar de beelden van die trieste familie op de camping, die ondanks alle ontberingen er de stemming voor de camera dapper probeert in te houden. Ze “doen” de hele dag spelletjes, gezellig. Ja, ja……. Naar het toiletgebouw met lieslaarzen aan soppend door 10 cm water. Tijdens het douchen de koude luchtstroom voelen en met een dikke jas aan en paraplu op snel terug naar je voortent.
De wanhoop is onderhand compleet en de enige uitweg uit alle ellende is een last-minute naar de zon. Ach, ach, Nederland in een notendop.
Het hele probleem is dat het weer niet “maakbaar” is. Tegenwoordig bedenken we voor alles oplossingen en valt overal wel een mouw aan te passen. Alles moet meteen geregeld kunnen worden en navigatiesystemen en allerlei andere technieken stellen ons in staat om het er prinsheerlijk van te nemen. Alleen het slechte weer en de dood kunnen we nog niet uitbannen en de wanhoop van de afgelopen dagen leert ons dat we dat steeds irritanter gaan vinden. Konden we de wolken maar wegblazen. Helaas.
Echter kunnen we het ook een beetje positiever benaderen. Nog meer genieten van die paar weken vakantie die we in het diepe zuiden doorbrengen. Zongarantie en de jas thuis aan de kapstok.
Voor de mensen die in Nederland blijven, zijn er toch lichtpuntjes. We hebben hier nog geen tornado’s gehad en in het ergste geval lopen er een aantal kelders onder.
Maar kijk in het buitengebied eens naar de prachtige wolkenpartijen. Door de zon beschenen lijken ze op de geweldige, besneeuwde Alpentoppen, al is het maar even en heb je de nodige fantasie nodig. Alles is relatief nog mooi fris en groen en de prachtigste bloemen bloeien.
De fles halfvol of halfleeg maakt nogal wat verschil. Laten we elkaar niet verder de put inpraten en genieten van al het mooie in dit kikkerlandje. Je wilt toch vandaag niet liever in Syrië zitten of gelyncht worden in Afghanistan? Door papoea’s opgegeten misschien?
Wellicht staat ons nog een prachtige nazomer te wachten en een bloedhete maand augustus. Dan hoor je niemand meer.
Anne Jan Teunis
|
