Tegen beter weten in

Vorige week en de week daarvoor kregen we na lange stilte een waar spervuur aan berichten over Waterrijk te verwerken. Eigenlijk wilde ik dit onderwerp eindelijk laten rusten in goed vertrouwen dat het gebied ongemoeid werd gelaten, maar telkens verschijnen er weer van die tenenkrommende berichten in de kranten. Tegenstrijdigheid ten top en daarom blijf je reageren.
De gemeente gaf groen licht voor een voorzichtige start van Waterrijk. 165 woningen in de Parkbuurt, rondom de Bleskolkplas. Er wordt pas gebouwd, wanneer de kavels verkocht zijn. Groen licht en dan heel, heel voorzichtig optrekken.
De kogel is door de kerk, maar uit dat voorzichtige blijkt dat men er zelf ook niet in gelooft en er lelijk mee in de maag zit. Het wordt ons “door de strot geduwd”.
Wat kost het en wat krijgen we er voor? De natuur is hier de grote verliezer, maar dat is niets nieuws. Bomen langs de Van Rechteren Limpurgsingel zullen sneuvelen voor de aanleg van een fietstunnel en 7 eiken, alsmede 5330 vierkante meter bosschage aan de Aadijk.
We krijgen er een handjevol huizen voor terug en een verdergaande verbrokkeling van het landschap. Waarom een handjevol huizen? Twee berichten in Tubantia hierover. In het ene wordt vermeld dat Almelo een van de minst aantrekkelijke steden van Nederland is (plek 46 van de 50 grootste gemeenten).
In een ander bericht lees ik dat Waterrijk nauwelijks mensen uit het westen naar Almelo zal trekken. Nederlanders verhuizen binnen de eigen gemeente of binnen een straal van 100 km. De natuurlijke aanwas van Almelo daalt en er vertrekken meer mensen dan er komen.
Wanneer je dit soort berichten leest begrijp je heel goed dat er ver in het buitengebied een woonwijk met 4000 woningen moet komen. Noem het dorp maar Almelervene.
Ik ben al jaren op zoek naar enige logica in dit project.

Anne Jan Teunis