Negere-ja?

Dit keer een op het eerste oog vreemde titel, maar negeren en Nigeria horen de laatste tijd toch een beetje bij elkaar. Ze vormen een koppeltje en dat is eigenlijk vreemd, gezien de gebeurtenissen van de afgelopen maand in dit land.
Rond de Kerst, tussen alle onzinnieuws over ballen en stallen sijpelde een nieuwsbericht door uit Nigeria. Ik vond het vreemd om te lezen dat Christenen daar in hun eigen kerk waren doodgeschoten. In de Westerse wereld is dit ondenkbaar, hoewel je dat niet te hard moet roepen. Wie is tegenwoordig nog veilig en wat is nog heilig?
De laatste week komt er meer nieuws binnen uit dit Afrikaanse land en steeds opnieuw worden Christenen zonder pardon doodgeschoten in het Islamitische noorden van Nigeria.
In Trouw las ik afgelopen zaterdag een helder artikel over Nigeria, waardoor ik toch een iets beter beeld kreeg van het conflict. Het blijkt dat de islamitische terreurbeweging Boko Haram in het noorden van Nigeria een islamitische staat wil afdwingen. Religie als rechtvaardiging voor geweld. De echte oorzaken zijn economisch en politiek. De groep heeft veel aanhang onder werkloze jongeren. Hun ideologie is minder religieus. Ze willen slechts een baan en eten op tafel. Scholing en werk zijn de oplossing. Pas dan hebben de geestelijke leiders geen greep meer op ze.
Niet direct een conflict tussen Moslims en Christenen, maar doordat mensen een stempel opgeplakt krijgen is het een mooi argument om elkaar toch de hersens in te slaan of een kogel door het hoofd te jagen. Religie als dekmantel. Heel stiekem moet ik nog even aan de Joden denken. Doordat deze een ster kregen opgenaaid, kon men ze makkelijk als groep deporteren.
Zwijgen over Nigeria is niet goed, want er vallen hier waardevolle lessen te leren. Natuurlijk is Afrika ver van ons bed, maar mensen die vermoord worden enkel en alleen omdat ze tot een bepaalde groep behoren….. Ik vind het een nogal enge gedachte en zeker niet iets om te negeren.

Anne Jan Teunis