 |
|
Crisis, crisis en nog eens crisis. Zo onderhand heb ik er wel een beetje genoeg van. Talloze artikelen in allerlei kranten en geen journaal doet het tegenwoordig zonder een item over dit onderwerp. Het lijkt warempel wel of er verder niets meer bestaat. Ik denk dat in de loop van dit jaar wel een keer een verzadigingspunt bereikt wordt waarop mensen massaal gaan zeggen: “Zet nu maar even een andere plaat op.”
Ondanks alle ellende aan de onderkant van de maatschappij die ik zeker niet wil ontkennen of bagatelliseren, dringen toch ook andere berichten tot me door die niet direct aan een crisis doen denken.
Zo las ik dat bijna alle regionale vliegvelden in Nederland vorig jaar meer passagiers hebben mogen verwelkomen. Ze groeien maar door. Wanneer er zelfs massa’s ganzen moeten worden afgeschoten om al die vakantievluchtjes vlekkeloos te laten verlopen, gaat het nog niet zo heel slecht in dit land.
Dan het vuurwerk. Nog iets meer uitgegeven dan vorig jaar. Voor 65 miljoen euro kun je waarschijnlijk wel een aantal minima de winter door helpen.
48 miljoen euro winnen in een loterij. Kan men de winnaar van deze grote prijs niet dwingen om uit coulantheid 45 miljoen aan de allerarmsten te geven?
Aan de ene kant crisis en aan de andere kant exorbitante uitgaven. Misschien zijn we al een eind op de goede weg wanneer de “grootgraaiers” wat van hun gigantische overvloed aan de allerarmsten zouden schenken. Veel mensen zijn met weinig al erg geholpen.
Dat weinig reeds veel kan betekenen, toont me het tevreden gezicht van de heer Mulder in Tubantia. Hij kreeg voor weinig geld een camera waarmee z’n isolement is opgeheven en hij weer in de kring is gekomen en meedoet. Goed initiatief van de gemeente Almelo.
Laten we voorlopig onze zegeningen maar tellen. Het zijn er vele. Een pas op de plaats is niet erg. Even om je heen kijken waar je staat. Minder materialistisch en meer sociaal.
Er zijn mensen die beweren dat we uiteindelijk sterker uit deze crisis zullen komen. We waren in troebel water beland. Ontdaan van veel opsmuk zullen we hopelijk meer oog krijgen voor sociale waarden. Op weg naar een nieuwe balans.
Anne Jan Teunis |
