Het is hartroerend hoe stad en ommeland begaan zijn met de toekomst van Siemens in Hengelo, maar het geeft ook te denken. Politiek is een veelhoofdig fenomeen, om niet te zeggen een veelkoppig monster. Het gaat al te vaak om de verscholen bijbedoelingen. Vuile handen en badkuipen schoonwaswater. Pontius Pilatus zou er bij verbleken….

Lees verder via De Roskam

De gemeente Almelo heeft zich weer wat op de hals gehaald met de bouwvergunning voor een overkapt terras voor het Rijksmonument uit 1691 aan de Grotestraat waarin restaurant ‘t Wetshuys is gevestigd. De lomp ogende ‘wintervoorziening’, dat meer als een permanente overkapping oogt, ontneemt nagenoeg het zicht op het monumentale bouwwerk, blokkeert volledig de Molenstreng naar het historische Kolkje en belemmert het zicht inwaarts de City Promenade zoals de Grotestraat Noord als van ouds her de winkelstraat van Almelo ook wel genoemd wordt.

Een verleende vergunning getoetst aan de normen van welstand en het nieuwe terrassen en uitstallingsbeleid. Hoe kan dit, vraag je je af?
Is er niets geleerd van de ‘affaire’ Sinnema? Wijlen bloemenkoopman Rudie Sinnema bouwde in de jaren ’90 een bloemenkiosk op de kop van de City Promenade. Een flinke investering op het duurste stukje grond van de stad en uitgerust met koeltechnische voorzieningen om de bloemen langer verkoopbaar te houden in dit ‘glazen paleisje’.
Maar Sinnema bleef in zijn hart ook marktkoopman en stalde de bloemen tijdens de openingsuren rijkelijk uit rond zijn ‘glaspaleisje’. De doorgang belemmerend en in combinatie met de grote parasols bij ’t Wetshuys ook nog eens zicht ontnemend. De brandweer trok aan de bel vanwege de belemmerende doorgang bij calamiteiten, zoals ook eerder bij terrasbebouwingsplannen rond De Stadsherberg op de hoek van de Kerkstraat. Kennelijk speelden de overwegingen van toen, nu geen rol?
Tal van bekeuringen konden Sinnema niet stoppen in zijn uitstaldrift. Uiteindelijk moest Sinnema van overheidswege wijken. Men werd het echter niet eens over de te betalen vergoeding. Er mocht namelijk niet teveel gemeenschapsgeld aan de strijkstok blijven hangen. De ‘oplossing’ werd gevonden via een ‘vriendendienst’ van projectontwikkelaar Willy Welles van het inmiddels ter ziele Megahome. Deze kocht Sinnema uit voor een fiks niet nader geopenbaard bedrag. De gemeente kocht de opstal en grond voor een aanvaardbaar marktconform bedrag terug van Welles, maar compenseerde deze in zijn gecreëerde ‘verlies’ met gunstige bouwkavels elders in de stad. Het nog maar enkele jaren oude bouwwerk van Sinnema kon vervolgens worden gesloopt. Raadsnestor Stork (ALA) vroeg er nog naar toen de rol van Megahome eerst in 2013 ‘per ongeluk’ werd geopenbaard.

Nu dan opnieuw geblunder rond de entree van de City Promenade. Volgens Stadsbouwmeester Robin Veenink is de bonkige megalomane terrasoverkapping bij ’t Wetshuys niet in overeenstemming met de bouwaanvraag verrezen. Veenink schouwt in opdracht van de gemeente de Welstandsnormen en overlegt in deze met plannenmakers en indieners van bouwvergunningen. ‘Ik ben me rot geschrokken. Het is zo ontzettend lomp en lelijk geworden. Ik werd er verdrietig van’, zegt Veenink in Tubantia. Veenink pleit dan ook alsnog voor handhaving en wil dat de exploitanten van ’t Wetshuys de terrasoverkapping aanpassen naar het volgens Veenink zo sierlijk ogende 'papieren' ontwerp bij de bouwaanvraag.

Als Veenink gelijk heeft, dan moet dat. Maar de gemeente kan als eigenaar van het Rijksmonument natuurlijk ook de huur opzeggen per einde van de huurtermijn van ’t Wetshuys!

Dat kan wel eens de goedkopere route zijn!

(Of nog beter, bouwaanvragen gewoon weer publiceren in een weekblad, dan kan er tenminste bezwaar worden gemaakt.)

‘Fijnslijper’