Wat is dat nu weer? Wanneer je dit woord laat vallen, weten de meesten absoluut niet waar je het over hebt. Diegenen met een beetje fantasie vermoeden wel dat het de één of andere sport betreft, maar haast niemand heeft verder ook maar enig idee.
Zo weten waarschijnlijk maar weinig mensen dat Almelo een onderwaterhockeyvereniging rijk is. Deze vereniging maakt deel uit van de watersportvereniging Galathea. Uniek in Overijssel en eigenlijk in heel Oost- en Noord Nederland, want verder heeft alleen Enschede een onderwaterhockeyvereniging. Samen met deze Enschedese vereniging, ZPV Piranha, vormt men een team dat uitkomt in de 2e klasse van de landelijke competitie van de NOB.
Een vrij onbekende, unieke sport dus in deze regio, waardoor ik er wel eens wat meer over wilde weten. Ik ben gaan kijken bij een training op woensdagavond in het Sportpark.
De ontvangst was open en vriendelijk en ik proefde bij iedereen een geweldig enthousiasme. Bij binnenkomst was de hele groep, een mannetje of tien, onder leiding van Wouter Jansen bezig met een stevige warming up op de kant.
Daarna ging men het water in voor een half uur conditietraining. Ondertussen kreeg ik uitleg over de sport van Bert Klasing, die deze avond de snorkelaars onder z’n hoede had. Het is de bedoeling dat de beginnende snorkelaars doorstromen naar het onderwaterhockeyteam.

Onderwaterhockey komt oorspronkelijk uit Zuid Afrika, waar de duikers in de wintermaanden op deze manier hun conditie op peil konden houden. In 1970 kwam de sport naar Nederland. In Nederland beoefenen ongeveer 440 spelers deze sport en er bestaat een nationale selectie. Wereldwijd wordt onderwaterhockey door 50 landen beoefend.
Twee teams van elk zes personen en vier wisselspelers spelen tegen elkaar op de bodem van een zwembad. De afmeting van het speelveld is 25 bij 15 meter. De loden puck die tussen de 1300 en 1500 gram weegt moet in een doelkolom die 3 meter lang is worden gewerkt. De doelen zijn metalen bakken op de bodem van het bad. De stick waar mee gespeeld wordt, mag maximaal 34 cm lang zijn. Verder dragen de spelers een handschoen, zwemvinnen, een duikbril en een snorkel. Twee scheidsrechters kijken onder water mee, terwijl op de kant één hoofdscheidsrechter de algehele leiding heeft. Een wedstrijd duurt twee keer 15 minuten en daarin moet uiteraard zo veel mogelijk gescoord worden. Lichamelijk contact is uit den boze en de scheidsrechters letten daar streng op.
Het bijzondere aan deze sport is dat er onder water geen communicatie mogelijk is, waardoor de te volgen tactiek vooraf besproken moet worden. Verder is onderwaterhockey één van de heel weinige driedimensionale sporten. Alles gebeurt onder water en is eigenlijk onzichtbaar. Vanaf de kant lijkt het of er een school piranha’s op iets afstormt. Dit is meteen een verklaring voor het gebrek aan publieke belangstelling voor de sport. Als kijkspel vanaf de kant oninteressant, tenzij je camera’s onder water plaatst. Om te doen echter ontzettend leuk, want alle beoefenaars die ik heb gesproken zijn razend enthousiast.
Bij de conditietraining was het fraai om te zien dat men gezamenlijk de banen zwemt. Koppels duwen elkaar voort en diezelfde koppels zwemmen een aantal banen gearmd. Je merkt aan alles dat er een hele goede teamgeest heerst en dat men elkaar waardeert en helpt. Geen egoïsme dus. Je moet alles samen doen. Eenlingen redden het niet.

De training wordt afgesloten met een wedstrijd, waar je dus vanaf de kant helemaal geen soep van kunt koken. Een hoop gespartel. Je moet echt met een duikbril op onder water kijken. Dan kun je alles goed volgen en zie je ook de structuren en de te volgen tactiek.
Na de training zit een deel van de groep even uit te blazen in café de Stam. Hier praat ik verder met Jan Willen en Wouter.
Opnieuw dat enthousiasme en die bezieling. Prachtig om naar te luisteren. Ze vertellen meer over de sport en je gaat beseffen dat er veel bij komt kijken. Je doet niet zo maar even mee. Een erg goede conditie en een perfect op elkaar ingespeeld team zijn absolute voorwaarden om tot succes te komen. De sport wordt merendeels door studenten beoefend en Jan Willem noemt het een “open minded” sport. Men kan desnoods gewoon meetrainen bij andere verenigingen in steden waar men studeert. Tijdens de wedstrijden heerst natuurlijk het fanatisme, maar daarna is er totaal geen rivaliteit, zoals je dat bij voetbal vaak ziet.
Men wisselt veel ervaringen uit en heeft allerlei contacten, ook internationaal. Daar is het ook aan te danken dat de onderwaterhockeyers van Galathea op zaterdag 7 mei meedoen aan een sterk bezet internationaal toernooi in Tsjechië. Een prachtige ervaring natuurlijk en ik merk dat iedereen daar heel veel zin in heeft. Het is een echte vriendengroep die erg fanatiek met de sport bezig is.
Na het toernooi in Tjechië moet men nog één wedstrijd spelen en niet de minste. In die laatste wedstrijd kan men namelijk kampioen worden en promoveren naar de 1e klasse.
Dat zou een prachtig resultaat zijn. Men is heel ambitieus en er zijn plannen voor een tweede team.
Hopelijk gaat het deze jongens lukken. Deze fantastische sport verdient meer aandacht. Er wordt fanatiek getraind en gespeeld. Bovendien heeft men in heel Europa contacten met andere jongeren en dat is een goed ding. Sport verbroedert, blijkt hier weer eens.
Een dynamische, eerlijke sport die door een fanatieke vriendengroep met heel veel plezier wordt beoefend. Ik heb er van genoten.
Meer informatie over onderwaterhockey is te vinden op de website: www.onderwaterhockey.nl  Een goede site waar alles heel duidelijk wordt uitgelegd.

Anne Jan Teunis

Vandaag tijdens Bevrijdingsdag viel me in TC Tubantia het blog van Toon Mesman op over de Enschedese verzetsvrouw Dien IJspeerd. Na een dag van dodenherdenking en de Vrijheidsfeestdag de moeite waard om te lezen, vooral ook omdat er saamhorigheid en vergeving uit spreekt en dat lijkt in de huidige maatschappij van ‘ikke, ikke, ikke’ haast een illusie. Misschien is er noch hoop met wat meer Dienen zoals Toon Mesman de verzetsvrouw beschrijft maar dan graag wel wat minder graaiers in onze maatschappij.

‘Fijnslijper’

Lees hier het blog.

Geachte dames en heren,
Dinsdagavond moet de gemeenteraad zich uitspreken over de vernieuwing van het centrum. De tijd dringt, want voor het eind van dit jaar moet de schop de grond in, anders vervallen belangrijke subsidies.

Veel inwoners voelen zich betrokken bij de ontwikkeling van het centrum. De gemeente heeft in het verleden veel verkeerde keuzes gemaakt door al te rigoureus te werk te gaan. Keuzes die aanvankelijk wel eens aardig leken uit te pakken, maar na enkele jaren al faliekant verkeerd bleken – met versnippering van het winkelaanbod, desoriëntatie voor de bezoeker, leegstand en verpaupering tot gevolg.

Ook ik voel me betrokken bij de ontwikkeling van het centrum. Een van de problemen waar de binnenstad mee kampt, is het gebrek aan identiteit van het Markplein.
Het is het lelijkste plein van Almelo. Verknipt in twee delen door de Bascule/McDonalds, opgeofferd aan gemotoriseerd verkeer (wegbaan voor De Waag langs, busstation), omzoomd door leegstand (passage, voormalige Rechter). Kortom, dit plein is verworden tot een vlakte waar chaos troef is, qua structuur en visuele uitstraling.

Daarom mijn oproep: geef het Marktplein weer een kans. De belangrijkste maatregel hiervoor is het verwijderen van de McDonalds. Niet alleen verdeelt dit pand op een hinderlijke wijze het plein in twee delen. Ook zorgt de achterkant van dit pand, gericht op het Waagplein, voor een vreselijke aanblik en uitstraling in relatie tot de omgeving. De saaiheid wordt nergens in Almelo zo treffend verbeeld als door de dodelijke blik die de achterkant van dit pand op het Waagplein werpt.
Commercieel gezien hoeft deze maatregel geen probleem te zijn. Er is in de directe nabijheid ruimte genoeg om de McDonalds in te huisvesten.

Door dit gebouw te verwijderen, krijg je weer zicht op het Marktplein als geheel en koppel je de beide delen van het Marktplein weer aan elkaar, verbind je het terras van Nielz (‘Nielzplein’) met het Waagplein. In plaats van de huidige versnippering, maak er weer een eenheid van en schep je tegelijk weer ruimte voor de markt.
Uiteraard dienen ook andere maatregelen hieraan gekoppeld te worden, onder meer verkeerstechnische. Waarom moeten auto’s over de markt kunnen rijden, dat is toch volkomen kul?

Met deze ingreep krijgt ook de markt zelf die op het Marktplein wordt gehouden, een nieuwe kans. De markt wordt ook weer een eenheid. Er gaat eens stimulerend effect van uit naar marktkooplieden. Met wat extra creativiteit kan de markt vast en zeker weer opbloeien en de (regionale) positie heroveren die ze ooit had.

Ook de horeca zal mee-profiteren van dit effect. Door er één of meer rijen bomen te plaatsen schep je rondom intimiteit.
In bijgaande fotomontages heb ik de bestaande situatie en de situatie na bovengenoemde ingreep weergegeven.
Ik doe een beroep op de politieke partijen om, hoe het dinsdagavond dan ook uitvalt, in elk geval te besluiten om de McDonalds te bewegen te verhuizen, dit pand af te breken en van het Marktplein weer een eenheid te maken.

Het Waagplein is dood. Leve het nieuwe Waagplein!

Met vriendelijke groet,

Peter Leeuwen

Fotobewerking: Willem Buitenweg en Peter Leeuwen

Fotoreportage (1 foto's)...

De afgelopen weken was het Twentse ros overal te bewonderen. Kantoorpanden ingepakt en zelfs op een oplegger zag ik een steunbetuiging aan de club uit Enschede.
Rood, rood, rood. Alles kleurde rood en even bestond er niets anders meer. Het ging over de protocollen bij de huldiging en de helikopter waarmee men terug vloog. Op de bewuste zondag konden dominees en pastores er niet omheen. Er telde maar één ding en het werkelijke wereldnieuws was tijdelijk netjes naar de achtergrond verdreven.
Toch ging het allemaal niet door. De ploeg had een slechte dag en iedereen had er eigenlijk vrede mee. Twee prijzen gewonnen en dan mag er een feestje gevierd worden. RTV Oost was de hele zondagavond rood gekleurd.
Het weer had zich maandag eveneens aangepast, want de gehele dag miezerde het toepasselijk. Diepe rouw. Laat het ons maar even verwerken.
“Oh, ja, we zouden het haast vergeten”, zei de presentator zaterdagavond bij RTV Oost. Ja, inderdaad. Een paar stadjes verderop werd op diezelfde “rooie” zondag een waar huzarenstukje geleverd. ADO Den Haag moest buigen, waardoor Heracles Almelo 8e werd in de eindrangschikking. Men mag de komende wedstrijden proberen om Europees voetbal te halen. Met de op één na kleinste begroting van de eredivisie staat men voor het tweede jaar op rij in het linker rijtje, daarbij clubs als Utrecht, Feyenoord, Heerenveen, NEC, NAC en Vitesse (uit Duckstad, het lachertje van dit seizoen) op gepaste afstand houdend. Had dat niet wat meer aandacht verdiend? Deze stad kan heel trots zijn op de prestaties van het team en zeker ook met het financiële beleid van de club. Vele andere clubs maken er maar een rotzooitje van en kunnen ongestraft blijven ballen.
Is het niet een idee om een club als Heracles Almelo bij aanvang van het nieuwe seizoen een punt of tien voorsprong op de rest te geven? Mag een keurig beleid niet een keer gewaardeerd worden? NAC Breda kreeg toch bij aanvang van het voorbije seizoen ook één punt in mindering wegens wanbeleid?
Heracles Almelo verdient al sinds de promotie naar de eredivisie alle lof en waardering. Om je reeds zes jaar lang op het hoogste niveau met minimale middelen prima staande te houden, verdient meer dan een pluim.
Alle respect overigens voor de prestaties van de buren, maar vooral petje af voor deze onderbelichte prestatie van Heracles Almelo. “Met passie en trots”, stond op een levensgroot doek voor aanvang van de wedstrijd te lezen. Zo is het maar net.
Veel rode cijfers in den lande, maar hier schrijven we alles met zwart op wit.

Anne Jan Teunis

Het Schengen-akkoord regelt dat de Europese binnengrenzen vrij zijn van grenscontroles en controles langs ’s Heeren wegen hoofdzakelijk zijn geënt op de verkeersveiligheid. Gisteravond op TV kon men zien dat men in Euregioverband daar toch iets op gevonden heeft. Een burgemeester wijst een bepaald traject aan als risicovol crimineel gebied en hupsakee ‘Hermandad’ kan gaan boevenvangen, middels staande houdingen en fouilleren.
In beeld tijdens de uitzending louter en alleen auto’s met kentekens uit landen uit Oost Europa die naar een controleplek werden geleid, waar in eendrachtige samenwerking de politie en vakbroeders der ‘Bundespolizei’ de controles uitvoerde.

Als foefje werd het camerasysteem ANPR ingezet dat kentekens scant van passerende automobielen en deze vergelijkt met de kentekendatabank in Groningen. Al wat daar staat geregistreerd met openstaande boetes, als gestolen of überhaupt niet in de Nederlandse databank voorkomt, wordt er dan automatisch uitgefilterd ter controle.
Gepakt werden o.a.
Vier voertuigen voorzien van een zogenoemd “kurzkenzeichen”. De kentekenplaten werden in beslag genomen en de bestuurders zien maar hoe ze hun voertuig thuis krijgen. Een bestuurder werd aangehouden voor het in bezit hebben van drugs en wapentuig. Een andere werd aangehouden vanwege het bezit van een vervalst paspoort en rijbewijs. Een voertuig werd in beslag genomen omdat deze gestolen bleek te zijn en omgekat. Ook werd een persoon aangehouden omdat hij meer dan 7000 euro contant op zak had en dat mag je niet zo maar Nederland binnenbrengen. Hij wordt verdacht van witwassen maar of dat te bewijzen valt? Ook werd een onverzekerd voertuig aangetroffen en werden een aantal personen gemaand openstaande boetes te betalen of lopend naar huis te gaan. Tot slot werd ook nog een persoon aangehouden en overgedragen aan de Bundespolizei in verband met mogelijke illegaliteit.
Al met al dus weinig te maken met verkeersveiligheid.

Om de kritiek voor het negeren van het Schengen-akkoord voor te zijn, werden ook 4300 passerende voertuigen gecontroleerd op snelheidsovertredingen. Het loon bleek 162 overtredingen te zijn maar dat kan ook niet hoger zijn met zoveel ‘petten’ overduidelijk ter plekke aanwezig.

Kortom niks controle wegens verkeersveiligheid maar louter criminelenjacht!
Op niks mis mee, maar verander dan de regels zodat geen 'kunstgrepen' hoeven worden toegepast door oneigenlijk een stuk A1 tot potentieel crimineel gebied te verklaren. Een overheid hoort principes aan te houden om vertrouwen onder burgers te verdienen. Dan hoeft een Losserse burgemeester later niet te zeggen; ‘Ich weisz von nichts. Ich komme aus Losser!’

‘Fijnslijper’

Zie reportage en filmpje NOS