Nederland wint in Calgary en verliest toppaard
Het was al weer enige tijd geleden, 1997, dat Nederland in Calgary de landenwedstrijd had weten te winnen. Eerder in 1981 maakte de huidige bondscoach Rob Ehrens met Koh I Noor deel uit van het Nederlandse team dat voor het eerst de landenwedstrijd won, een paard waarmee hij een jaar eerder de Grote Prijs van Calgary had weten te winnen. Maar de overmacht waarmee Nederland dit maal won, met slechts één strafpunt over beide manches, was groot, want de als tweede eindigende Amerikanen kregen 12 strafpunten te verwerken. Mexico eindigde verrassend als derde.
De landenwedstrijd begon voor Nederland catastrofaal, met het zwaar geblesseerd uitvallen van Angelique Hoorn's paard Blauwendraad's O'Brien. "Natuurlijk waren we aangeslagen, maar het legde ook de druk op ons om geen fout te mogen maken, omdat ieder resultaat wat wij realiseerden zou meetellen. Misschien dat weer alle drie daardoor net iets gebrander op waren dan normaal", aldus Mac Houtzager, die de moeilijkste lijn in het parcours de lijn van hindernis één naar hindernis twaalf had gevonden. "We hebben alle drie heel beste paarden, die vandaag hun uiterste best hebben gedaan. Ze hebben alle drie voldoende bloed, waardoor ze ook niet aan het einde van de tweede manche vermoeid raken", aldus Harrie Smolders, die van oor tot oor straalde. Albert Zoer blijft van mening dat zijn Okidoki misschien wel een sterk paard is, maar absoluut niet moeilijk om te rijden. "Als ik eens een foutje maak dan corrigeert hij me. Het is een paard dat gruwelijk zijn best doet om foutloos te blijven en daar kun je alleen maar blij mee zijn", aldus Zoer.
Veertien dagen geleden tijdens het EK in Windsor ging Nederland na de eerste manche ook nog aan de leiding, om tenslotte als vierde te eindigen. "De krachtsverschillen in de hippische sport op topniveau zijn heel klein. Dan kun je winnen, maar ook vierde worden. De wedstrijd hier in Calgary was zeker niet lichter dan op het EK en de concurrentie was minstens zo sterk, temeer daar er hier ook nog Amerikanen en Canadezen meerijden. Die wonnen vorig jaar op de Olympische Spelen goud en zilver met hun team en die reden we dus nu met twee vingers in de neus naar huis!", aldus bondscoach Rob Ehrens, die net als de overige Nederlanders echt ziek was van wat Hoorn tijdens haar rit was overkomen.
In totaal waren slechts vijf combinaties in staat om het parcours beide manche foutloos af te leggen. "Tijd is altijd moeilijk en het was een pittig parcours, omdat het hoog en breed was, maar tegelijkertijd was het parcours goed te springen. De vijf dubbel foutloze rondes geven dat volgens mij aan", aldus Harrie Smolders. Ook in deze wedstrijd wist Marc Houtzager van tevoren niet welk resultaat hij moest neerzetten. "Dat is me in Windsor goed bevallen, ook al tikte ik toen drie palen naar beneden. In de eerste ronde had ik daar geen problemen met de tijd, maar in de tweede begon Opium VS al na de tweede hindernis te bokken en dan weet ik dat het moeilijk wordt. Ik wilde nu persé foutloos blijven en dan die ene tijdfout maar voor lief nemen. Dat is gelukt. Pas toen ik de ring uitreed hoorde ik dat ik naast die tijdfout ook nog twee palen naar beneden had kunnen tikken".
"Ik zou niet weten wanneer we met het Nederlandse team een landenwedstrijd zo soeverein hebben weten te winnen. Wat dat betreft had de vlag in top gekund, maar wat Angelique betreft toch maar even niet", aldus Rob Ehrens.
Jacob Melissen,
In opdracht van de KNHS