Politiek nieuws


Plaatsing  
 
10-03-2018  

Steeds meer politieke partijen, hoezo?

 

TWENTE – Het wordt niks met al die partijen in de gemeenteraad, is zo’n opmerking die je in deze verkiezingstijd dagelijks hoort op het werk, de club, de kroeg of op straat. Het is alsof menigeen denkt dat dat het aantal lokale partijen de laatste decennia alleen maar toeneemt binnen de 14 Twentse gemeenten (en daarbuiten). Is het werkelijk zo, vroeg ook de redactie van Tc Tubantia zich af. Zij zochten het uit ten aanzien van Twente en wat blijkt;
In 1982 kregen 100 partijen genoeg stemmen voor een of meer zetels in de 14 Twentse gemeenteraden. In 2014 bij de vorige gemeenteraadsverkiezing waren er dat 99. Eentje minder derhalve. In Almelo zorgde de samensmelting van BBA, ALA en Almelooooo tot LAS direct na de verkiezing in 2014 er voor dat het aantal raadsfracties in geheel Twente nog eens zakte naar 97. Anno nu is die samensmelting geformaliseerd tot Lokaal Almelo Samen (LAS) en volgens de kieswet werd daarom het lijstnummer 1 toegekend vanwege de optelsom van het behaalde totaal aantal stemmen in 2014. Dit ter info omdat sommigen zich afvragen hoe dat kan. 

In vroegere tijden waren er zelfs geen partijen en werden individuen verkozen tot raadslid. Het is dan ook nog steeds de norm dat een raadslid is benoemd voor een zittingsperiode van vier jaar zonder last of ruggenspraak. Het is tevens de uitleg dat raadsleden soms eigenzinnig uit fracties stappen of soms worden weggestuurd om daarna alleen door te gaan of zo dat dat wordt verwelkomt, tussentijds toetreden tot een andere fractie. Dat kan zelfs van de SP naar het CDA en van de PvdA naar de VVD zo leerde Almelo. Het CDA viste toen zelfs in de coalitievijver en kennelijk is  de PvdA eveneens minder ‘rood’ dan gedacht en past het liberale jasje van zelfredzaamheid kennelijk ook.
Al die wisselingen en scheuringen zorgden er voor dat het college van samenstelling veranderde en dat bleek ook nog eens redelijk uit te pakken met een wethouder minder (kosten lager) en wisselende meerderheden waarbij werd geschaafd aan de gepresenteerde voorstellen die niet zondermeer het 'blinde' vertrouwen kregen van een dichtgetimmerde coalitiemeerderheid.
Bij voorkeur stemmen op een persoon hoort er derhalve nog steeds bij, want in wettelijke zin is dat bepalend en niet de partij waarvoor wordt gekandideerd.

Kiesdrempel?
Waarnemend Commissaris der Koning in Overijssel Boele Staal verkondigde vandaag in de Volkskrant dat hij voor verhoging is van de kiesdrempel om het groeiend aantal fracties in gemeenteraden tegen te gaan (Niet geheel juist zoals hierboven blijkt). Ook wil hij zelfs het liefst een verbod op het uittreden uit fracties. Dit omdat gemeenteraden daardoor niet meer slagvaardig zouden zijn. Almelo is in deze bij uitstek het Twentse voorbeeld dat slagvaardigheid kan leiden tot ‘blind’ beleid en honderden miljoen euro’s schuld. 
Staal, van huis uit D66 en volgeling van de partij-oprichters journalist Hans van Mierlo en Amsterdamse kroegbaas Hans Gruyters, heeft inmiddels ruimschoots aan de macht geroken en dan gaat maar al te vaak de knop om. Dan is de gekozen burgemeester niet meer belangrijk of het referendum, allemaal idealen waarvoor D66 streed. Nee, dan telt alleen het behoud van het pluche.
Overigens heeft Boele Staal het over een hogere kiesdrempel, maar die bestaat niet in de Nederlandse kieswet. De kieswet kent een kiesdeler, zijnde het aantal procentuele stemmen naar gelang de opkomst van de kiezer. Hoe meer kiesgerechtigden hun stem uitbrengen, hoe hoger het benodigde aantal (voorkeur)stemmen.
Oud- politieman Staal is zelf nimmer raadslid geweest en ‘rolde’ namens D66 in 1991 als senator de Eerste Kamer in, werd in 1998 Commissaris der Koningin in de provincie Utrecht waar hij nog een ‘bok‘ uithaalde om partijgenoot Jacob Kohnstamm tot burgemeester van Utrecht te willen benoemen boven de bij voorkeur door de gemeenteraad voorgedragen Annie Brouwer-Korf. Bram Peper greep als minister van Binnenlandse Zaken vervolgens in en benoemde alsnog Brouwer-Korf.

De vermeende kloof tussen de kiezer en de politiek is dus meer de kloof met baantjesjagers binnen gevestigde landelijke partijen en niet met de idealist uit uw straat die in de gemeenteraad het belang van de burgerij wil dienen.

Lees meer over Boele Staal  

Archief
Terug naar vorige pagina