Bouwcrisis en stilstand in de huurmarkt

Woningstichting St. Joseph in Almelo meldt in haar jaarverslag 2010 dat de behoefte om te verhuizen drastisch is gedaald en er zelfs sprake is van een ‘ontspannen’ woningmarkt in het Almelose. Wie zich als woningzoekende inschreef hoeft namelijk in 69 procent van de gevallen niet langer te wachten dan een jaar. Alsof dat kort is voor jongelui die het ‘nest’ willen verlaten of voor nieuwe inwoners die mogelijk hier een baan hebben gevonden.
St. Joseph is de kapitaalskrachtigste woningbouwcorporatie van Almelo, maar richt zijn pijlen meer en meer op de gemeenten Tubbergen en Dinkelland, omdat daar meer winst gemaakt kan worden. Tegelijkertijd schuift men renovaties en isolerende maatregelen in het huizenbezit op de lange baan. 

St. Joseph constateert aan de hand van het Twentse woningmarktonderzoek eveneens dat tussen de grote steden in Twente nagenoeg geen verhuizingen plaatsvinden maar dat dit vooral het geval is met kleinere gemeenten in de regio. Nou dat klopt wel zo’n beetje, maar het betreft dan vooral kopers omdat het in die gemeenten goedkoper is te bouwen dan in de grote steden, om over de jaarlijkse woonlasten maar niet te praten.

Volgens St. Joseph is het goed dat het huidige college van B&W in Almelo een pas op de plaats maakt met de expansiedrift en dat de gedachte dat Almelo een opvangfunctie heeft voor een tekort aan woningen in de buurgemeenten, niet reëel is.
Nee, dank je de donder. De woningbouwverenigingen St. Joseph en Beter Wonen zwierven juist meer en meer uit naar de buurgemeenten om daar koopwoningen te ontwikkelen. Daarmee werden juist de mensen met een gemiddeld goed inkomen weggelokt van de huizenmarkt in Almelo.

Aan sociale woningen werd in de afgelopen jaren het nodige gesloopt of verkocht. Doel was het vergaren van kapitaal dat vervolgens in de winstgevende sector werd gestoken zoals koopwoningen, winkelcentra, appartementen voor ouderen en verzorgingstehuizen. Voor nieuwbouw in de sociale huursector was geen geld en werd telkens verkondigd dat er voldoende woningen beschikbaar waren. Maar zodra er weer een leeg kwam werd het in de verkoop gezet of werd de huur met een slordige 150 euro per maand verhoogd.
St. Joseph doet dat bijvoorbeeld met de jaren ’60 woningen op De Schelfhorst. Nog wel onder de huursubsidiegrens dat wel, want dan draagt 'Vadertje Staat' keurig bij, nog wel maar niet lang meer. Feitelijk zijn die woningen al afbetaald en aan een grondige renovatie met isolatie toe. Gebouwd voor een kleine 70.000 harde Hollandse guldens en nu in de verkoop voor pakweg 125.000 euro of opnieuw in de verhuur voor zo’n 550 euro huur per maand (zodra ze leegkomen) en dat is kassa.
Geen wonder dat de huurmarkt op slot raakt, wie niet kan kopen blijft zitten!

Bij Beter Wonen lijkt men de functie van woningbouwverenigingen beter te begrijpen. In verhouding met het huizenbezit heeft men minder kapitaal. Dat werd onder de vorige directie gepoogd bij te spijkeren en ook daar zet men sociale huurwoningen in de verkoop en werd buiten de gemeente driftig ontwikkeld tot in Haaksbergen, Wierden en Hengelo toe, om winst te maken.
Nu onder de nieuwe directie wordt prioriteit gegeven aan het 'thuisland' Almelo. Ten eerste omdat men al de nodige grondposities bezit, maar ook omdat de taak van sociale woningbouw weer wordt opgepakt. En eerst dan komt er weer beweging in de sociale huursector.

Alleen werkt een Europese inkomensregel daarin nog wat tegen en kan er van dit kabinet niet al teveel verwacht worden om dat probleem te tackelen!

‘Fijnslijper’