 |
|
Afgelopen zondag de derde aflevering over Van Kooten en De Bie gezien en wat kan humor op niveau een mens goed doen.
Wel vaker heb ik me voorgenomen om eens wat meer naar humoristische berichten te speuren in de kranten. Buiten FC Knudde is het maar matig gesteld en de strips in andere dagblaadjes zijn nog veel matiger. Echte humor moet je met een lampje zoeken
Vorige week stonden er zomaar een paar leuke berichten in de Metro. Ten eerste was er in een bos in Brabant een verbrand lichaam ontdekt. Aan de Urnenweg. Kijk, dat is humor, ook al is het natuurlijk een ernstig bericht.
Een paar pagina’s verder gaat het over het zakgeld van onze ouderen in de bejaardenhuizen. Het schijnt dat alles wordt doorberekend en dat levert een heerlijke bureaucratie op. Ik lees dat er rekeningen naar de ouderen worden gestuurd voor de bingo of het oppompen van een rolstoelband. Sommige instellingen sturen rekeningen voor suiker in de koffie. Humor van de bovenste plank, hoewel het in wezen natuurlijk in en intriest is en ook lang niet iedereen om dit soort humor kan lachen.
Toch heeft een mens humor nodig, want anders word je overspoeld door alle ellende. Wanneer je de krant maar opslaat, lees je berichten over moordpartijen, aanrandingen en een misselijkmakend verhaal over het nieuwe boek van Guus Luijters, getiteld “in memoriam.” Een meisje van 10, alleen, op weg naar de gaskamer. Dan houdt alles op en na het lezen van het artikel ben ik urenlang compleet van slag.
Om nog een beetje balans te creëren, heb je tegenwoordig massa’s humor nodig. Door de prestatiemaatschappij en het continu op de toppen van je kunnen lopen, wordt de humor vaak naar de achtergrond verdreven. Erg jammer.
Het boek van Van Kooten en De Bie is gesloten. Een uniek duo. We zouden mogen willen dat er in deze tijd een vergelijkbaar duo op zou staan. Het zou zeer welkom zijn. Humor is het smeermiddel van de maatschappij en zonder die humor loopt alles droog en vast.
Anne Jan Teunis
|
