Stinkend rijk

De beker is nog steeds niet leeg. Crisis op crisis. De neerwaartse spiraal zet door. TC Tubantia weet deze week te melden dat in Almelo meer dan 6000 huishoudens van een minimumloon moeten rondkomen. Dat is één op de vijf en een stijging ten opzichte van voorgaande jaren(armoedemonitor 2010.) Een nieuw stadhuis waarvan de toren steeds lager wordt, Waterrijk waar steeds minder huizen komen. Een kinderboerderij die vervalt tot een schuurtje met nog slechts één koe. Het is schaven, beknotten, uitknijpen. En dan gaat de bekendste Nederlandse man die “ Rijk” heet ook nog dood.
Fietsend met gebogen hoofd vanwege die zware geestelijke last kwam ik door een volkswijk. Daar keek ik naar binnen in een knus verlicht huiskamertje. Een paar mensen zaten stijf tegen elkaar op een bank en keken gezellig tv. Huiselijk geluk te midden van simpele meubeltjes. Zou het dan allemaal toch nog meevallen? Heeft een mens eigenlijk veel nodig om gelukkig te kunnen zijn?
Gisterochtend brak voor mij de zon door. Bij het station deelde een aardig meisje de gratis ochtendkrant “De Pers” uit. Vanaf nu weer dagelijks gratis te verkrijgen en dat vrolijkt ons op, want het is toch ook te zot voor woorden dat een stad als Almelo met 72000 inwoners verstoken blijft van een gratis(niet goedkope) kwaliteitskrant.
In tijden van crisis is dit een welkom opstekertje. Een gratis kwaliteitskrant moet je, zeker tegenwoordig, niet laten liggen. We pakken iedere strohalm.
In het eerste exemplaar lees ik dat de rijksten in Nederland weer een beetje rijker zijn geworden. Hun vermogen nam dit jaar toe met 5,6 procent. Wie het nu nog snapt, mag het zeggen. Ergens zit er iets scheef in onze maatschappij, dat is wel duidelijk.

Anne Jan Teunis,

Quote 500 nieuws